EU-doel voor snel internet in alle scholen in gevaar

De doelstelling van de Europese Unie om in 2025 alle scholen te voorzien van snelle internetverbindingen loopt gevaar. Uit een nieuw rapport van de Europese Rekenkamer (ERK) blijkt dat lidstaten beperkt gebruik hebben gemaakt van de EU-financiering ter ondersteuning van de digitalisering van hun scholen. Volgens het rapport hebben lidstaten de financiering niet strategisch ingezet en waren scholen onvoldoende betrokken bij de vaststelling van hun behoeften.

11 miljard toegewezen

Sinds 2014 zijn er via verschillende EU-programma's aanzienlijke bedragen uitbetaald om het digitale onderwijs te ondersteunen. Alleen al via de Herstel- en veerkrachtfaciliteit, een Europees financieringsinstrument van 750 miljard euro dat in juli 2020 werd opgericht om de economische en sociale gevolgen van de COVID-19-pandemie te helpen aanpakken, wordt meer dan 11 miljard euro beschikbaar gesteld. ‘De coronapandemie bracht aan het licht dat onderwijsstelsels in bijna alle lidstaten niet goed voorbereid waren op afstandsonderwijs’, zegt ERK-lid en onderzoeksleider Pietro Russo. ‘Dit kwam doordat de internetverbindingen op scholen vaak ontoereikend waren en er een tekort was aan digitale apparatuur voor leerlingen en leerkrachten.’

Gebrek aan integratie

Om na te gaan in hoeverre de digitalisering van scholen was gevorderd, bezochten auditors in 2022 zes lidstaten: Duitsland, Griekenland, Kroatië, Italië, Oostenrijk en Polen. Zij stelden vast dat door de EU gefinancierde acties meer effect hadden kunnen hebben als ze beter in nationale of regionale strategieën voor de digitalisering van scholen waren geïntegreerd. In de meeste gevallen behaalden de door de EU gefinancierde projecten het gewenste resultaat. In sommige gevallen vormde de EU-financiering echter slechts een vervanging voor al toegewezen nationale middelen.

In sommige landen verving het EU-geld het al toegewezen nationale geld

Niet op de hoogte

Een van de redenen waarom niet optimaal gebruik van EU-geld kon worden gemaakt, is dat scholen onvoldoende betrokken waren bij de vaststelling van hun eigen digitaliseringsbehoeften. Daarnaast waren veel scholen niet op de hoogte van de steun die de EU bood. Veel scholen maken nog steeds melding van onvoldoende apparatuur of de behoefte aan bijscholing van leerkrachten. De auditors stelden ook vast dat een gemeenschappelijke benadering van het gebruik van nieuwe technologieën in de klas vaak ontbrak, waardoor scholen het potentieel van digitalisering niet ten volle konden benutten.