Welk loon telt bij een transitievergoeding?

Een disfunctionerende ambtenaar heeft, nadat de arbeidsovereenkomst is ontbonden, recht op een transitievergoeding. De basis daarvan is haar ‘loon’. Maar over welke componenten daartoe behoren zijn de gemeente en de ambtenaar het oneens.

Milou Rading* treedt in 2017 voor 36 uur per week in dienst als medewerker juridische zaken bij de gemeente Rotterdam. Haar aanstelling wordt, als gevolg van de inwerkingtreding van de Wet normalisering rechtspositie ambtenaren, op 1 januari 2020 omgezet in een arbeidsovereenkomst. Die dreigt enkele jaren later te eindigen wegens disfunctioneren. Rading scoort onvoldoende op de aspecten communicatie, houding, gedrag en het managen van haar werkpakket. Haar leidinggevenden proberen al enkele jaren haar functioneren te verbeteren.

Na een verbetertraject van zes maanden en na talloze overleggen, discussies en waarschuwingen stelt de gemeente vast dat Rading niet bereid is om mee te werken aan het verbetertraject. Daarom beëindigt de gemeente dat voortijdig. Het is ook niet gelukt om Rading te herplaatsen op een andere passende functie binnen de gemeentelijke organisatie. De gemeente wil de arbeidsovereenkomst ontbinden. Rading verzet zich, maar wordt ze toch de laan uitgestuurd, dan wil ze een transitievergoeding van 200.000 euro bruto.

Een arbeidsovereenkomst kan worden ontbonden als sprake is van ongeschiktheid van de werknemer tot het verrichten van de bedongen arbeid – anders dan door ziekte. De werkgever heeft een hier zekere beoordelingsruimte. De werknemer moet tijdig worden geïnformeerd over het feit dat hij volgens de werkgever disfunctioneert en de werknemer moet voldoende in de gelegenheid zijn gesteld om zijn functioneren te verbeteren. In deze zaak heeft de gemeente Rading een serieuze gelegenheid tot verbetering geboden, oordeelt de kantonrechter van de rechtbank Rotterdam. Aangezien de gemeente niet ernstig verwijtbaar heeft gehandeld, krijgt Rading geen billijke vergoeding. Zij heeft wel recht op een transitievergoeding. De vraag is hoe hoog die moet zijn. Rading verdiende als jurist 5.072 euro bruto per maand.

Zij heeft ook recht op een Individueel Keuzebudget (IKB), bestaande uit 8 procent vakantietoeslag, 6,75 procent eindejaarsuitkering, 1,5 procent werkgeversbijdrage levensloop en 0,8 procent (bovenwettelijk) verlof. Voor de berekening van de transitievergoeding rekent de gemeente alleen het maandelijkse brutoloon, de vakantietoeslag en eindejaarsuitkering mee. Rading vindt dat ook de werkgeversbijdrage levensloop en de bijdrage (bovenwettelijk) verlof moeten worden meegenomen.

Het begrip ‘loon’ dat geldt voor de berekening van de transitievergoeding is nader uitgewerkt in het Besluit loonbegrip vergoeding aanzegtermijn en transitievergoeding, dat weer nader is ingevuld met de Regeling looncomponenten en arbeidsduur. Onder ‘loon’ wordt verstaan het bruto uurloon vermenigvuldigd met de arbeidsduur per maand. Dat wordt weer vermeerderd met de vakantiebijslag, de vaste eindejaarsuitkering (gedeeld door twaalf) en vaste (overwerkvergoeding, ploegentoeslag) en variabele looncomponenten (bonussen, winstuitkeringen, eindejaarsuitkeringen) die zijn overeengekomen in eerdere jaren.

Looncomponenten die niet in deze regeling staan, worden niet meegenomen in de berekening van de transitievergoeding. De werkgeversbijdrage levensloop en de bijdrage (bovenwettelijk) verlof behoren niet tot de vaste of variabele looncomponenten en tellen dus niet mee. Kortom, aldus de kantonrechter, alleen de vakantietoeslag en eindejaarsuitkering worden meegenomen bij de berekening van de transitievergoeding.

Uitgaande van haar bruto maandloon, vakantietoeslag, eindejaarsuitkering en ontbinding van de arbeidsovereenkomst halverwege het jaar bedraagt Radings transitievergoeding 11.160 euro bruto. Dit moet de gemeente haar betalen, en niets meer.

* De naam is gefingeerd.
ECLI:NL:RBROT:2023:4859