Gemeente zet payroller op structurele klussen
Werknemers niet rechtstreeks in dienst nemen, maar via een payrollbureau. Veel gemeenten verkiezen in onzekere tijden deze flexibele constructie. De indruk is echter dat er steeds meer payrollers op structureel werk ingezet worden.
Werknemers niet rechtstreeks in dienst nemen, maar via een payrollbureau. Veel gemeenten verkiezen in onzekere tijden deze flexibele constructie. Tweedeling is volgens de vakbonden het gevolg.
Payrollers populair
‘Onze indruk is dat payrolling bij gemeenten heel snel toeneemt’, zegt Bert de Haas, bestuurder FNV Overheid (voorheen AbvaKabo). ‘Steeds vaker maken we mee dat de helft van een afdeling ambtenaar is en de andere helft in dienst van een payroll-organisatie. Ze doen hetzelfde werk, ze hebben dezelfde verantwoordelijkheden, dezelfde tekenbevoegdheid, maar de ene helft is ambtenaar en de andere helft niet.’ Ook Jeroen Driessen van Driessen HRM, een van de grootste payroll-organisaties die werkzaam is voor de publieke sector, merkt dat het inschakelen van payrollers populair is bij gemeenten. ‘Een groot aantal gemeenten maakt er gebruik van.’
Flexibiliteit
Het voordeel van payrolling is de flexibiliteit. De gemeente doet zelf de werving en selectie, maar neemt de kandidaat niet in dienst. Dat doet de payrollorganisatie. Als er een einde komt aan de werkzaamheden, kan de gemeente gemakkelijk afscheid nemen van de payroller. Die is immers in dienst van de payrollorganisatie. ‘Voor tijdelijke projecten kan dat een goede oplossing zijn’, zegt Hans van den As, directeur van PROambt. Nu gemeenten worstelen om hun begroting sluitend te krijgen, lijkt het erop dat payrollconstructies allang niet meer voorbehouden zijn aan tijdelijke projecten. Ook voor structurele, reguliere werkzaamheden worden payroll-organisaties ingeschakeld. Payrolling biedt gemeenten veel flexibiliteit. Omdat de payroller in dienst is van de payroll-organisatie, gelden niet de ontslagregels die voor ambtenaren gelden. Ondertussen kon de payrollorganisatie de werknemer eenvoudig ontslaan om bedrijfseconomische redenen, al gaat dat sinds de invoering van de Wet werk en zekerheid niet meer zo gemakkelijk.
Structureel werk: geen payrollers
‘Als het structureel werk betreft, moet er een vast contract zijn. Dat zijn de sociale partners met elkaar overeengekomen’, zegt De Haas. Omdat er geen cijfers bekend zijn over het aantal payrollers dat bij gemeenten werkzaam is en evenmin over het type werkzaamheden dat zij verrichten, hebben de sociale partners afgesproken dat dit jaar wordt geïnventariseerd wat er precies gebeurt bij gemeenten. De Haas: ‘Als blijkt dat voor structureel werk payrollers worden ingezet, zullen we in de volgende gemeente-cao maatregelen nemen om dit te voorkomen.’
Nieuwe taken
Volgens VNG-woordvoerster Asha Khoenkhoen hebben gemeenten een grote behoefte aan flexibiliteit. ‘Ze zijn bezig met het vormgeven van nieuwe taken. Wat gaan ze uitvoeren? Wat niet? Hoe zetten ze dat organisatorisch neer? Vaak zie je pas al doende waar de organisatie om vraagt. Je weet niet altijd van tevoren wat structureel is en wat niet. En soms heb je bepaalde expertise alleen maar nodig in de beginfase, om iets op te zetten. Zo kunnen er heel goede redenen zijn voor payrolling.’ Gemeenten kiezen echter ook steeds vaker voor payrolling als het werkzaamheden betreft waarvan niemand betwist dat ze structureel zijn. ‘Er zijn geen wettelijke bezwaren tegen payrolling’, stelt Khoenkhoen. Volgens De Haas creëer je op die manier twee soorten werknemers binnen de gemeente, die vaak exact hetzelfde werk doen, maar een verschillende rechtspositie en verschillende arbeidsvoorwaarden hebben. ‘Payrolling is een manier om werkgeversverantwoordelijkheid af te wentelen. Het is een slecht voorbeeld voor andere sectoren dat gemeenten als overheidswerkgevers dit doen’, zegt hij.
Reacties: 16
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Uitzonderingen daargelaten, dus op zich een 100% goede constructie.Ook de ambtenaren zouden een payroll constructie moeten krijgen,dan zijn de voorwaarde voor ieder gelijk.,Khoenkhoun heeft gelijk.
Aantrekkelijk werkgeverschap lijkt me nu niet gelijk een synoniem voor personeel kunnen dumpen zonder gezeik,als je ervan af wilt.....
Als ik je verhaal goed begrijp wil je eigenlijk alle ambtenaren eruit en vooral payrolconstructies.
En opvallend dat in organisaties waarin veel payrollers werken, de afdeling p&o nauwelijks in formatie afneemt en nog steeds zogenaamd waarde wordt gehecht aan medewerkerstevredenheidsonderzoeken.....
Slechts met 1 punt ben ik het met je eens. Een payroller is kwalitatief vaak op zijn minst gelijkwaardig aan een vaste werknemer. Alleen... Kennis over de organisatie zelf en van de omgeving waarvoor men werkt, ook best handig, is bij een payroller vaak minder.
Vanuit het perspectief van bedrijfsmanagement is een balans tussen vaste medewerkers en verschillende vormen van flexibele arbeidsrelaties van groot belang om de boel financieel verantwoord te krijgen. Maar doorslaan naar 100% payroll is zeker niet mijn advies.
Je hebt gewoon een vaste basis van kennis en capaciteit nodig om op terug te kunnen vallen; mensen die hun hart hebben verpand aan je organisatie en die soms een lopende bedrijfsencyclopedie zijn hebben een onderschatte waarde.
Ik laat alleen een 'tegengeluid horen' bij de muurvaste denkpatronen over de slechte eigenschappen van de benutting van flexibele arbeidsrelaties. Er zijn een miljoen ZZP-ers, en daarnaast nog een enorme horde aan flexarbeiders, waarvan er veel ook nog eens bewust voor die situatie hebben gekozen. Kennelijk biedt het mensen iets, dat een vast arbeidscontract ze niet biedt.
Men benadert het voor mij te veel vanuit de muurvaste zekerheid van een ambtenaar met een vaste aanstelling voor onbepaalde tijd. Maar ook daar zit veel onzekerheid in, weliswaar op een andere manier. Mensen die gedoogd of zelfs genegeerd worden in organisaties, waardoor ze langzaam maar zeker in een ontevreden situatie glijden en daar niet meer uitkomen. Het gevaar bestaat dat ze zich in hun rechtspositie ingraven. Leiding gevenden nemen hun rol vervolgens niet om die situatie te verbeteren en de inzetbaarheid van mensen te vergroten. Want het kost zo veel geld en (negatieve) energie om iemand te ontslaan en bij elke vorm van goed bedoelde aandacht tussen werkgever en werknemer heeft men het gevoel op dun ijs te lopen.
Nog een paar jaar economische groei en dan hebben we iedereen die deel uit maakt van de arbeidsbevolking nodig. Payrollers en interimmers omdat ze zo vaardig zijn hun kennis en ervaring snel in te zetten in wisselende omgevingen met de inzet van die ervaringen in wisselende omgevingen. En medewerkers met een vaste aanstelling voor de stabiele basis en het 'organisatiegeweten'.
Van iedereen wordt een optimale prestatie en ontwikkeling verwacht. Dus werk aan de gevoelsmatige arbeidsrelatie, ongeacht de juridische arbeidsrelatie. Je gaat iedereen in de toekomst nodig hebben. Waarbij de wederzijdse meerwaarde een belangrijke drijver zou moeten zijn voor een duurzame arbeidsrelatie. En niet de contractvorm
Tenslotte: het blijft raar dat een ambtenaar in vaste dienst duurder lijkt dan een payroller... Zeker als je ziet dat veel overheden niet reserveren voor WW-verplichtingen van hun medewerkers. Zelfs bij een bepaalde tijd-aanstelling ga je als werkgever deze verplichting aan. Misschien moet men daar eens naar kijken... Ik gun het de mensen waar dit voor is geregeld, maar is het nog wel van deze tijd? Hoe kun je voor hun de druk verhogen om aan inzetbaarheid/arbeidsmarktkracht te werken?
"Het bevoegd gezag en de ambtenaar zijn verplicht zich als een goed werkgever en een goed ambtenaar te gedragen."aldus de wet.
Vraag is of payrolling altijd getuigt van goed werkgeverschap...
In mijn bedrijf zijn er 2 jaar geleden zo'n 200 mensen uitgegaan. Inmiddels is minimaal hetzelfde aantal terug in de vorm een of ander extern contract. Goedkoper? Nee ! waarom doen we dit dan? Voor de buhne... het scoort lekker aan de top als je kunt zeggen dat je afdeling flexibel is..... Over de resultaten van de externen zullen we het maar niet hebben hier. En geld doet er niet toe, want het is toch allemaal gericht op korte termijn scoren
De behoefte bestaat. En blijft bestaan zolang er veranderingen zijn waarbij tijdelijke expertise ingebracht moet worden, en in situaties van bijvoorbeeld piekbelasting. Ik vind wel dat men zich bewust moet zijn dat er verschillende oplossingen zijn. Ambtenaren kunnen met behoud van eigen aanstelling prima ingezet worden binnen een andere organisatie, uiteraard wanneer eigen werkzaamheden en werkdruk dit toelaten. Daarmee voorkom je situaties zoals beschreven in het artikel, waarbij de helft van een afdeling ambtenaar is, en de andere helft niet. Het betreft alleen een ambtenaar op een andere stoel. Oftewel op andere wijze flexibilisering binnen vaste dienstverbanden. Dit is waar ik mij graag sterk voor maak.
Maar wat doen we met de oudere werknemer die nu tot zijn 67 ste mag werken en die op latere leeftijd werkloos geworden is? Oh, die laten we dus via payroll constructies in onzekerheid (hou en krijg ik werk?). En de overheid maar roepen dat de nieuwe wet goed is voor de flexwerker. Na twee hetzelfde werk doen als je collega-ambtenaren jaar mag (moet) je een half jaar niets doen. Ik word er een beetje cynisch van.
Zouden werkgevers die tweedeling van werknemers ook echt maken in het dagelijks werk? zoiets van: die payroller, die doet dat werk wel, maar ja, het is maar een payroller, dus wat kun je er van verwachten.. Ik denk van niet.
Hooguit als er sprake is van meer aanbod van kennis en capaciteit dan nodig is op dat moment..
Mensen zouden hun werk-recht moeten kunnen ontlenen aan het feit dat ze hun werk goed doen en daarmee waarde toevoegen. Als mensen hun werk niet goed doen, dan mogen (of zelfs moeten ivm duidelijk maken van leerpunten) werkaanbieder er wat van zeggen; vaste medewerker of payroller.
Echter is er aan die kant (aanspreken op positieve en negatieve zaken) nog veel meer te winnen dan aan de kant van rechtzekerheid. Het gesprek over prestatie en ontwikkeling op een objectieve en oprechte manier met regelmaat voeren en zelfs als gewoonte inbedden in het dagelijks werk, dat zouden ze meer moeten doen!
Hooguit als er sprake is van meer aanbod van kennis en capaciteit dan nodig is op dat moment zal men afscheid nemen van de payroller....