World Congress of Families

Maud: Wat een gedoe om zo’n klein beursje zeg, het is niet eens bij de hoofdingang waar je normaal naar de huishoudbeurs gaat.
Marike: Wel veel beveiligers voor de deur, linkse activisten hebben natuurlijk wel gedreigd met ‘passende acties’.
Maud: Ja, niets van gemerkt, of het moet zijn dat ze alle melk hebben vervangen door moedermelk en dat alle congresgasten deze nu lekker in hun thee aan het gieten zijn.
Marike: Inderdaad, wat raar dat zoveel mensen melk in hun thee drinken.
Maud: Nou, dat is toch echt niet het enige opvallende aan dit publiek...
Marike: Veel happy (witte) faces, lange rokken, saaie pakken, habijten, baarden en weinig make-up.
Maud: Mensen van voorbijgaande aard, noem ik ze ook wel.
Marike: Zou er kinderopvang zijn?

Maud: De speeches zijn niet zo opruiend als ik had verwacht/gehoopt.
Marike: Ze zijn vooral naarstig op zoek naar (juridische/rationele/objectieve) bevestiging van het gezin als beste samenlevingsvorm in de samenleving. Het beste voor het kind, maar blijkbaar ook voor de man. De man moet in toom worden gehouden, anders vergrijpt hij zich aan allerlei verderfelijke zaken. Het gezin als beste habitat om de man binnen de perken te houden.
Maud: En die bevestiging voor het gezin vinden ze in allerlei verklaringen voor de rechten van de mens en als dat niet helpt via de rechten van het kind.
Marike: Allemaal om te verhullen dat ze zich vooral op de Bijbel baseren. Die zegt namelijk dat je vruchtbaar moet zijn, je voort moetplanten en de aarde moet bevolken.

Maud: Achter die zachtaardige gezichten, de blijde boodschappen en open houding zie ik toch een duidelijke agenda, een enorme zendingsdrang en een hoop opgekropte frustraties.
Marike: Maar die heb jij toch ook? De agenda om hier te komen en een column te schrijven, de drang om deze mensen te overtuigen dat ze open moeten staan voor ander samenlevingsvormen, homo’s en abortus en dan is het ook nog eens heel frustrerend dat deze mensen zo verschrikkelijk gelukkig lijken te zijn in hun bekrompen wereld.

Marike: Maar de vraag achter alle commotie is toch: hoe vrij zijn wij in Nederland echt? Vrij om alles te mogen vinden, doen en zeggen? En zijn wij echt vrij om anderen ook hun vrijheid te gunnen? Waar begint de vrijheid van de één en eindigt de vrijheid van de ander?
Maud: Ik voel er niets voor om te pleiten voor vrijheid, wanneer anderen die vrijheid juist gebruiken om andersdenkenden zwart te maken. Marike: Maar sta je dan wel echt voor vrijheid voor iedereen? Iedereen heeft toch zijn eigen waarheid...
Maud: Nee, ik ben heel intolerant tegen intolerante mensen.
Marike: Ik word een beetje moe van die meta-gewauwel over vrijheid en waarheid. En zo te zien ben ik niet de enige. Kijk al die mensen hier in de hal liggen slapen. De waarheid maakt kennelijk vrij... slaperig!

Maud: Nee hoor, die hebben gisteren natuurlijk veel te hard genoten van de vrijheden die je je in Amsterdam kunt permitteren.
Marike: Ik ben benieuwd wat dit congres de stad oplevert. Ze zeggen toch altijd dat congresgangers twee keer zoveel uitgeven als gewone toeristen?
Maud: Benieuwd hoeveel de omzet op de wallen is gestegen…
Marike: Beschuldig je deze brave burgers nou van hoerenloperij?
Maud: Kijk, dat is nou gebruik maken van je vrijheden!