Friesland: 'Grens samenwerking is bereikt'
Het juridische apparaat van een SSC is een ambtelijke fusie, vinden zij. De Statenleden vrezen dat een fusie van de drie provincies dan wel makkelijk wordt.
Provinciale Staten in Friesland trappen op de rem. Samenwerking tussen de drie noordelijke provincies, oké. Maar de aangekondigde gezamenlijke bedrijfsvoering voor Groningen, Friesland en Drenthe in een Shared Service Centrum (SSC) is een brug te ver, vinden de provinciale politici.
Geen ambtelijke fusie
Het ‘juridische vehikel’ van een SSC betekent feitelijk een ambtelijke fusie, vinden zij. De Statenleden vrezen dat de stap naar een samensmelting van de drie provincies dan wel heel klein wordt. Ze willen best samenwerken, zeiden de fracties deze week unaniem in een Satencommissievergadering, maar niet in een Shared Service Centrum.
Onzeker
De Friese politici maken met deze uitspraak de vorming van een SSH voor de drie noordelijke provincies per 2014 zeer onzeker. Vorige maand ondertekenden de drie colleges van Groningen, Friesland en Drenthe een intentieverklaring. Ze willen – als eerste provincies in Nederland – een SSC oprichten waarin ze hun gezamenlijke bedrijfsvoering onderbrengen.
Kosten en baten
Het gaat dan om financiële administratie, personeel- en salarisadministratie, grafische dienstverlening, geografische informatiesystemen, inkoop, arbeidsvoorwaarden/rechtspositie en fiscaliteit. Momenteel wordt uitgezocht wat de samenwerking precies gaat kosten en opleveren en hoe het plan eruit komt te zien. Eind dit jaar nemen de provincies definitief een besluit.
Niet steunen
Als het voorstel tegen die tijd dezelfde strekking heeft als de ideeën uit de intentieverklaring, zullen de Friese Staten het niet steunen, is de inschatting van Statengriffier Alwin Oortgiesen uit Friesland.
Geen fysiek centrum
Statenlid Annigje Toering van de fractie FNP zegt het klip en klaar: ‘We willen graag samenwerken, maar een SSC is een stap te ver. We willen geen organisatie met een juridische grondslag, een fysiek centrum en een directeur. Dan stap je op de glijbaan richting het opgaan van de provincies in een noordelijk landsdeel.’
Vooraf duidelijk
Of het beoogde SSC inderdaad die juridische en fysieke vorm krijgt, is nu nog onduidelijk, dat wordt nog onderzocht. ‘Maar het zou wel de uitkomst kunnen zijn. Daarom maken we vooraf liever duidelijk dat we dat dus niet willen.’
Grens bereikt
Gedeputeerde Staten van Friesland staan nog achter de plannen voor de gezamenlijke bedrijfsvoering. Wel is voor hen met het SSC de grens aan samenwerking bereikt. Zij constateren dat er een spanningsveld is tussen de politieke, bestuurlijke en organisatorische zelfstandigheid en de samenwerking in het Noorden. De samenwerking reikt tot het SSC en niet verder, melden GS in de notitie die ze met de Statencommissie bespraken.
Reacties: 5
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Voor alle duidelijkheid hier, de inwoners van Fryslân zijn een erkende nationale minderheid (ondertekend door ned en eur) , indien Groningen wat wil zal het zich in bestuurlijke zin moeten aanpassen aan Fryslân.
Je zou het kunnen vergelijken met Nederland en Duitsland. In die zin dat Nederland een deelstaat van Duitsland wordt.
Het is weer gebeurd! Ik krijg maar niet genoeg van het spelletje. Het gaat zo. Ik ontmoet ergens een rasechte Groninger, die bijvoorbeeld Medema, Boerema, Bakema, Geertsema of Datema heet. Dat kan zomaar gebeuren, want Henk Medema maakt christelijke boeken, Tom Boerema maakt christelijke cd’s, Charissa Bakema maakt christelijke films, Henk Geertsema is christen-filosoof en Pier Datema is christen-politicus. Ik weet niet zeker of dit allemaal Groningers zijn, maar hun achternaam komt in elk geval in Groningen veel vaker voor dan in Fryslân.
Oké, stel, ik kom er zo eentje tegen, laten we zeggen een man. Hij stelt zich met die naam voor. Ik wéét toevallig dat het een volbloed Groninger is, maar toch zeg ik langs mijn neus weg: ‘Een mooie Friese naam…’ Altijd antwoordt die stamboek-Groninger dan ietwat verongelijkt: ‘Nee, het is een Groningse naam!’ Hij heeft gelijk in die zin dat de naam vaker in Groningen dan in Fryslân voorkomt. Maar dat is natuurlijk niet waar ik op doelde. Ik bedoelde dat de taal van de naam Fries is. En kijk, dat vindt zo’n wasechte Groninger niet leuk om te horen.
Als een echte schoolmeester begin ik hem dan uit te leggen dat het toch helemaal niet zo vreemd is dat hij een Friese naam draagt. Ik citeer dan graag het vierde couplet van het Wilhelmus: ‘Graef Adolff is ghebleven in Vriesland in den slaech, syn siel int ewich leven verwacht den jongsten dach.’ ‘Wel,’ vraag ik mijn Groningse vriend dan triomfantelijk: ‘Wáár is graaf Adolf gesneuveld? Juist, in 1568 bij Heiligerlee. En waar ligt dat? In wat tegenwoordig de provincie Groningen, maar in de zestiende eeuw… Fryslân heette!’ Daar heeft mijn Groningse gesprekspartner niet van terug. Al zou toch iedereen moeten weten dat Grut Fryslân zich vroeger uitstrekte van de Deense kust tot Scheveningen aan toe. Daarom hebben we nog een West-Friesland in de kop van Noord-Holland en een Oost-Friesland in de noordwesthoek van Duitsland.
Maar als de provincie Groningen dan vroeger ook tot Fryslân gerekend werd, waarom praten Groningers dan Gronings en niet Fries? Dat komt doordat hele horden Saksen vanuit het oosten en zuiden dat gebied zijn binnengedrongen, die zich met de plaatselijke bevolking hebben vermengd en haar hun eigen taal hebben opgelegd. Zoals de West-Friezen de taal van de Hollandse ‘bezetter’ overnamen, zo namen de Groningse Friezen de taal van de Saksische ‘bezetter’ over. Maar op twee punten liet het Fries zich niet verdrijven: in de toponiemen (namen van aardrijkskundige plekken) en de voornamen, en vandaar ook in de achternamen, die vaak van toponiemen en voornamen zijn afgeleid.
Neem nu die naam Medema, die ik al noemde. Dat zuiver Friese achtervoegsel –ma betekent gewoon ‘man’ (zeg ik voor het gemak, want het is iets ingewikkelder). Het eerste stuk van de naam is het Friese ‘mede’ of ‘miede’ (vgl. Miedema), dat betekent ‘gras-’ of ‘hooiland’ (vgl. het Engelse meadow). De naam M(i)edema betekent dus: ‘man die bij/op het gras/hooiland woont’. Op deze manier betekent de Friese naam Venema (echt Gronings!) ‘man die bij/op het Veen’ woont. Vaker zijn die –ma-namen afgeleid van Friese voornamen. Zo zou Venema hetzelfde kunnen zijn als Fennema, ‘man uit de clan van Fenne’. Zo komt Boerema van de voornaam Boere, Geertsema van Geert, Datema van Date of Dato, en Bakema van Baak. Zo komen de vooral Groningse namen Feringa, Heringa en Kamminga van de oer-Friese voornamen Fere, Hero en Kampo (het Friese -inga betekent zoveel als: ‘een van de mannen uit de clan van’).
Gij Groningers, trek het u niet aan. Mijn tweede voornaam, Johannes, komt uit het Hebreeuws, en het woord Neel in mijn achternaam komt van het Latijnse Cornelius – maar hoort u mij klagen? Ben ik soms een Jood of een Romein? Dus waarom zou uw achternaam niet uit het Fries mogen komen? Draag uw lot dapper – en bedenk dat gij waarschijnlijk meer ‘Frysk bloed’ in uw ‘ieren’ hebt dan ik Joods of Romeins bloed in de mijne.