Advertentie

Onderzoek: Grijs circuit vervangt Rutte-doctrine

Bijna een derde van de ambtenaren is ervan overtuigd dat er een ‘parallel’ of ‘grijs’ circuit gaat ontstaan als de Rutte-doctrine verdwijnt. In de praktijk zullen niet alle stukken openbaar worden gemaakt. Dat blijkt uit onderzoek van Binnenlands Bestuur in samenwerking met FNV Overheid.

11 februari 2021
Geheimhouding-shutterstock-1304544550.jpg

Lang niet alle ambtenaren zijn voor meer transparantie en openheid bij besluitvorming door kabinet of college. Ruim vier op de tien ambtenaren zijn dat wel; een op de vijf ambtenaren ziet dit helemaal niet zitten. Bijna een derde van de ambtenaren is ervan overtuigd dat er een ‘parallel’ of ‘grijs’ circuit gaat ontstaan, waarbij in de praktijk toch niet alle stukken openbaar worden gemaakt.

Nog eens 35 procent acht de kans aanwezig dat er een informeel circuit zal ontstaan. Slechts 3 procent zegt dat hier absoluut geen sprake van zal zijn. De angst onder rijksambtenaren om openlijk toelichting te geven op het ontstaan van zo’n grijs circuit is groot.

 

Toeslagenaffaire

Dat blijkt uit onderzoek van Binnenlands Bestuur in samenwerking met FNV Overheid. Aan het (online) onderzoek hebben 3.412 ambtenaren van rijk, gemeenten, provincies en waterschappen meegedaan. Aanleiding voor het onderzoek is het besluit van het kabinet om te breken met de zogeheten Rutte-doctrine. Bij elk kabinetsbesluit worden vanaf 1 juli onderliggende stukken van ambtenaren, waarop het besluit is gebaseerd, actief openbaar gemaakt. De toeslagenaffaire, waarbij het kabinet de Kamer jarenlang onthield van cruciale informatie, heeft het – inmiddels demissionaire – kabinet tot dit besluit gebracht.

 

Ongewenst handelen

‘Verandert de huidige werkwijze van kabinet en Kamers niet, dan ben ik er zeker van dat er een parallel circuit gaat ontstaan of dat geen enkel stuk nog de echte feiten gaat bevatten’, stelt een ambtenaar van het ministerie van Financiën. ‘Na het toeslagendebacle zal 'de politiek' zich − naar verwachting − de komende tijd netjes en transparant opstellen. Je kunt echter niet uitsluiten dat het op termijn toch weer zal leiden tot niet gewenst handelen’, zo stelt een collega. ‘Het risico ontstaat dat er een dubbele boekhouding op na wordt gehouden’, stelt een rijksambtenaar. Diverse ambtenaren geven aan dat er veel meer zal worden gebeld en een meer informele overlegstructuur zal ontstaan, zodat niet alles op papier komt te staan.

 

Politieke druk

Er is nu al een parallel circuit, geeft een aantal ambtenaren aan. ‘Vanuit de politiek wordt druk uitgeoefend om zaken niet in notities op te nemen. Ambtenaren worden onder druk gezet om zichzelf te censureren’, stelt een ambtenaar van het ministerie van Financiën. ‘Ik denk dat het een utopie is dat alles openbaar wordt gemaakt’, stelt een collega van datzelfde ministerie. Een gemeenteambtenaar: ‘Dat grijze circuit was er al en zal er altijd zijn.’

 

Angst voor represailles

Geen enkele rijksambtenaar, waaronder een flink aantal van de onder vuur liggende Belastingdienst maar ook van elders op het ministerie van Financiën, wil desgevraagd openlijk het ontstaan of bestaan van dat grijze circuit toelichten. Ook ambtenaren van andere ministeries durven niet. Ze vrezen voor hun carrière of hun baan, zo blijkt uit vele telefoongesprekken die de redactie van Binnenlands Bestuur met respondenten heeft gevoerd. ‘Werknemers voelen zich geremd uit angst voor represailles op het werk. Zij zijn bang dat hen de mond wordt gesnoerd of dat zij promotie kunnen vergeten. Ook aan dit onderdeel van de doctrine moet een einde komen’, stelt FNV-vicevoorzitter Kitty Jong in een reactie.

 

Meer openheid

Iets minder dan de helft van alle ambtenaren (45 procent) is voor meer openheid over de besluitvorming en de afwegingen die daaraan ten grondslag liggen, zo blijkt uit het onderzoek. Van de rijksambtenaren is een nipte meerderheid (51 procent) voorstander van actieve openbaarmaking van stukken − geschreven door ambtenaren − die aan een kabinetsbesluit ten grondslag liggen.

 

Onwerkbaar

Transparantie in het openbaar bestuur is belangrijk, zo stellen de voorstanders van meer openheid. Daarnaast heeft iedere inwoner recht op alle informatie die tot een bepaald besluit heeft geleid, vinden zij. Ook komt het de besluitvorming ten goede. De ambtenaren die tegen actieve openbaarmaking zijn, hebben als voornaamste bezwaar dat ze zich dan niet meer vrij voelen om verschillende beleidsopties te formuleren. Het is bovendien onwerkbaar en het komt de besluitvorming niet ten goede, stellen zij. Tevens vrezen zij druk van bovenaf om niet naar eer en weten te adviseren.

 

Terughoudend

Zowel voor- als tegenstanders van meer openheid, wijzen op risico’s van actieve openbaarmaking van beleidsstukken. Uit angst voor hun leidinggevenden zullen ambtenaren terughoudendheid zijn bij het opstellen van adviezen, zo stelt een groot aantal ambtenaren. De vrees is dat kritische ambtenaren de mond wordt gesnoerd en op een zijpad wordt gerangeerd. Als tot actieve openbaarmaking wordt besloten, moet de anonimiteit van ambtenaren worden gewaarborgd, stelt een aantal respondenten. Anderen stellen dat sommige informatie vertrouwelijk moet blijven omdat de onderhandelingspositie van bijvoorbeeld een gemeente of provincie kan schaden.

 

Afbeelding  

Verantwoording onderzoek

Het onlineonderzoek is uitgezet onder de leden van FNV Overheid. Het gaat om ambtenaren van het rijk, gemeenten, provincies en waterschappen. In totaal hebben 3.412 ambtenaren tussen 26 januari en 2 februari de vragenlijst ingevuld.

 

Lees ook Binnenland Bestuur nr 3 van deze week (inlog)

 

 

Reacties: 21

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Wietske
Rutte heeft de overheid ziek gemaakt. De slogan was: een kleine overheid en ambtenaren zijn niet nodig. Nog onlangs stond een VVD er met een Blauw pak uiteraard in de 2 e kamer te verkondigen dat toezicht, controle en openbaarheid niet nodig was. Volgens mij was het iemand die met een slokje op al een veroordeling had. Rutte, zijn partij de VVD, hebben Nederland en de overheid ziek gemaakt. Heel erg ziek en hier is nog geen vaccin voor zolang de VVD zo groot blijft.





gemaakt.
B. Janssen / Ambtenaar
Er is geen Rutte doctrine: ambtelijke hersenspinsels en proefballonnetjes hebben geen rechtskracht, besluiten van bestuurders daarentegen wel. Het is aan organisaties om een goede en transparante besluitvormingscultuur te maken. Om te voorkomen dat ambtenaren aangeschoten wild worden wanneer besluitvorming niet goed uitpakt moeten ze de besluitvorming goed vastleggen en bestuurders mogen zich beroepen op de stukken die hen formeel zijn voorgelegd. Zolang dat helder en transparant gebeurd is er niets aan de hand. Ieder zijn rol, laat het maar duidelijk zijn.
JaapvV / adviseur
Als 53% neutraal is of geen mening heeft op dit onderwerp is er nog wel wat meer aan de hand in de ambtelijke organisatie dan transparantie en openbaarmaking van stukken. Bovendien geeft de materie - zie de toeslagen - een extra aanleidiing om de dg's en sg's eens flink aan de tand te voelen over hun manier van werken.
Toine Goossens
Opmerkelijk dat zelfs nu na het bekend zijn van de grote schending van burgerrechten in het Toeslagenschandaal er zoveel ambtenaren zijn die zich niet duidelijk uitspreken. C.q. die zich uitspreken voor onder de pet houden als dat in strijd met de Beginselen van Behoorlijk Bestuur is.



Angst wordt openlijk benoemd. Dat geeft ernstig te denken over de cultuur en het gedrag in ambtelijke organisaties. De overheid kan daarin een voorbeeld nemen aan accountants die enkele jaren geleden het roer hebben omgegooid. De 'toon aan de top', compliance en cultuur en gedrag zowel in de beroepsgroep zelf als voor het werk waar accountants verantwoordelijk voor zijn staan centraal.



Die gedragverandering is een traag proces zo laten de ontwikkelingen bij accountants zien. Daarom is het van doorslaggevend belang dat bestuurders en politici 100% achter de noodzakelijke verandering voor transparantie en verantwoording gaan staan.



Niet alles is geschikt voor transparantie, natuurlijk niet. Maar net als in het lokale bestuur kunnen dossiers geheim verklaard worden als dat in het landsbelang is.



De angst voor de carrière, de baan, dus voor de toekomst spelen een veel te grote rol. Het toont aan dat tegensprekers en, indien nodig, klokkenluiders, worden uitgerangeerd als zij zich niet neerleggen bij een politiek gewenste oplossing.



Dat handelen van bestuurders, politici en hun topambtenaren is in strijd met het rijksbreed verplichte kwaliteits- en integriteitsprogramma IAK; het Integraal Afwegings Kader. Als dat bij het wetgevingsproces van de toeslagen was nagekomen, dan was het toeslagenschandaal niet ontstaan, c.q. veel milder geweest. Dan waren ook de uitvoerende ambtenaren van de belastingdienst veel beter in staat geweest om de redelijkheid van de uitvoering te toetsen.



Het zou een fundamenteel recht van ambtenaren moeten zijn dat zij, als zij gedwongen worden om in strijd met de Algemene Beginselen van Behoorlijk Bestuur te handelen, een beroep op onafhankelijke bewaarders van die Beginselen kunnen doen.



Verder dienen bestuurders, politici en topambtenaren die bewust in strijd met het IAK of de Beginselen van Behoorlijk Bestuur handelen, of dat handelen afdwingen, persoonlijk aansprakelijk en mogelijk vervolgd kunnen worden.
Henk Donkers / medewerker
Deze ontwikkeling geeft naar mijn mening aan in welke cultuur we terecht zijn gekomen in Nederland: We vertrouwen elkaar niet meer en we zien de overheid steeds meer als een tegenstander, opponent van het volk. Overigens denk ik dat het in andere landen niet anders is.

De overheid mag geen enkele fout maken want de media en belangengroepen, zitten er bovenop om van elke kleine overheidsfout misbruik te maken en waar mogeljk rechtzaken aan te spannen. Zelden is het Algemeen belang daarin het belangrijkste onderwerp. Media willen nieuws scoren en belanghebbenden willen persoonlijk materieel gewin.

We zien de overheid veel te weinig als natuurlijke partner in het "sociaal contract", de redelijke afspraken om een goede samenleving mogelijk te maken.

Dat leidt, denk ik, tot veel te grote terughoudendheid en een defensieve houding bij de overheid met verschrikkelijke zaken als de toeslagenaffaire tot gevolg.

We zitten in een cultuur die gebaseerd is op elkaar de kop afhakken en de de angst daarvoor bij de ander. Dat leidt tot stress bij alle partijen.

Ik denk dat iedereen meer vertrouwen aan elkaar moet geven zodat we naar een meer open en lerende samenleving toe kunnen. De samenleving moet de overheid meer als gezamelijke partner gaan zien (de overheid dat zijn wij allemaal) en de overheid moet daarin veel opener zijn over de problemen waarvoor zij staat en meer hoe we als samenleving die problemen samen kunnen oplossen.

Vertrouwen en Samen zijn volgens mij de toverwoorden,

maar ik weet niet of Nederland daar al klaar voor is.

Het volgende kabinet heeft de hele zware opgave om het vetrouwen terug te brengen. Ik hoop dat het het speerpunt wordt van de volgende coalitie.
Hoekstra / Ambtenaar
Grote woorden worden gebezigd. Maar wie denkt dat een bestuurder (Minister, Wethouder, Gedeputeerde) in een duaal stelsel zijn eigen tegenstand gaan organiseren in de Kamer, Raad of Staten is naief. Maar het is ook onwerkbaar en zal alleen maar betekenen het onderscheid tussen besturen en het uitoefenen van controle daarop volledig komt te vervallen. Iedereen (bestuurders, volksvertegenwoordigers en ambtenaren) is dan overal verantwoordelijk voor en dus niemand. Laten we het eens omdraaien: is er een plan om de notulen (de volledige en woordelijke verslagen) van fractievergaderingen van partijen dagelijks in de krant te publiceren samen met het definitieve standpunt dat de fractie inneeemt. ik daag de politieke partijen uit om dat te doen.
Adriaan van der Schans / Ambtenaar/strategisch adviseur
Het onderzoek laat duidelijk zien dat een grote groep ambtenaren twijfelt aan de uitwerking van de plannen van het kabinet. Hoewel ik zelf groot voorstander ben van transparantie, vind ik het getuigen van realiteitszin om te twijfelen. Het gedrag wat nu wordt vertoond is immers het gevolg van de omgeving waarin we als ambtenaren werken. Als die omgeving gericht was op transparantie, dan was die ook ontstaan. Maar als in de organisatie wordt gestimuleerd dat we als ambtenaren 'werken voor de minister', dan ontstaat ook het bijbehorende gedrag.

Wanneer het kabinet echt verandering wil, is het belangrijk te kijken welke uitgangspunten moeten veranderen om die transparantie ook te laten ontstaan. Elementen die daar volgens mij bij horen:

1) Helder afspreken dat ambtenaren werken voor de samenleving. En vervolgens uitwerken hoe dat concretiseert in het handelen van ambtenaren;

2) Het vak van ambtenaar professionaliseren. Daarmee zorgen dat op objectiveerbaar wordt wanneer je als ambtenaar je werk professioneel doet;

3) Eerder communiceren en dilemma's delen. Nu worden voorstellen vaak als de enige en volledige oplossing van het hele probleem gepresenteerd. Maar iedereen weet dat de oorspronkelijke situatie naast nadelen ook goede elementen in zich had en dat de nieuwe situatie naast voordelen ook zwakke elementen in zich heeft. Het is daarmee belangrijk het goede van het oorspronkelijke te behouden, dat te combineren met het goede van het nieuwe en het zwakke van het nieuwe zoveel mogelijk te compenseren. Dit geeft een veel genuanceerder beeld en vermindert de neiging om op zoek te gaan naar incidenten.
Wim Sniedt / gepensioneerd provincieambtenaar
Deze schokkende onderzoeksresultaten geven weer dat er iets grondig mis is in de ambtelijke en bestuurlijke cultuur in Nederland. Er doemt een beeld op van een laf en angstig ambtenarendom, dat zich liever achter de brede rug van de besluitvormers verschuilt, dan trots en zelfbewust openbaar verantwoording af te leggen voor hun adviezen. En ik kan hen dat nog niet eens kwalijk nemen. Want de praktijk is er niet een van transparantie. Een cruciale rol speelt hierbij het ambtelijk management, dat adviesopdrachten ophaalt bij bestuurders, of zelf bedenkt, en die vervolgens uitzet in het ambtelijk 'apparaat' met de nodige aanwijzingen over de gewenste inhoud van het advies. Dit volgens het model van de afhaalchinees, die aan de balie de bestelling door een luikje doorgeeft naar de keuken.

Ik ben niet zo naïef om te denken dat actieve openbaarmaking van ambtelijke adviezen veel zal veranderen. Want in de praktijk zal een ongewenst advies van de beleidsambtenaar op de lange weg naar de besluitvormers in de door het management gewenste richting worden bijgestuurd, of op meer of minder subtiele wijze om zeep worden geholpen. Zodat het nooit in de oorspronkelijke versie het daglicht zal zien. Je kunt het ambtenaren, met hun verzwakte rechtspositie in hiërarchische structuur, en hun kwetsbaarheid voor represailles, niet kwalijk nemen dat zij dan niet persisteren bij hun vakdeskundig advies.

Er is dus meer nodig dan actieve openbaarmaking van ambtelijke adviezen bij het Rijk en de lagere overheden. Dit heeft alleen zin als het gepaard gaat met een omslag in de ambtelijke en bestuurscultuur naar echte transparantie, en herwaardering en versterking van de positie van de 'ambtenaar'.



Hans / plantoetser
Machtig schaamteloos.

En het wordt nog verdedigd/verklaard ook.

Sjonge jonge.
Anoniem
Een korte reactie op persoonlijke titel, al ben ik ambtenaar. Ik kan me wel vinden in een deel van de reacties die hier staan.



1. Geen ambtenaar die ik ken is mordicus tegen transparantie of verantwoording afleggen. De bestuurders en ook ambtenaren moeten verantwoording afleggen over wat er gebeurt met het publieke bezit en belastinggeld en dat is terecht. Maar ambtenaren doen dat richting hun bestuur, het bestuur richting de wetgevende macht en de wetgevende macht tegen de kiezer. De ambtelijke macht moet zich niet rechtstreeks gaan verantwoorden richting wetgever, pers of burgers of bedrijven. Er zijn prima procedures aanwezig die ervoor zorgen dat dit kan, denk aan bijvoorbeeld bezwaar en klachtafwikkeling.



2. Maar in een democratisch meerpartijenstelsel zijn naast transparantie ook achterkamertjes nodig. Niet alleen voor ambtenaren of bestuurders, ook voor burgers en bedrijven. Voordat er een eindproduct ligt, waarover je inderdaad transparant moet zijn, is er ruimte nodig voor overleg en beraad in relatieve beslotenheid. Afstemmen, zoeken naar alternatieven, geven en nemen, je ongelijk erkennen etc, het zorgt voor betere besluiten. Als men daarbij geen ruimte meer heeft voor enige beslotenheid maar doorlopend in de schijnwerpers staat van media, populisten, opportunisten en de eigen achterban) zal dat leiden tot verharding en polarisatie. Dan krijg je wellicht wat er in de VS het geval is, een situatie waarin het vertrouwen in elkaar weg is. Of een plek waar de hardste schreeuwer altijd gelijk krijgt.



3. Een grijs circuit is geen vervanger van dat modewoord Ruttedoctrine, dat circuit is er nu al. Het is er ook altijd geweest en zal er ook altijd zijn. Mensen schrijven nu eenmaal niet alles op, mensen weten niet altijd alles van elkaar, mensen censureren zichzelf of schrijven zaken zo op dat ze de bestuurder niet in de weg zitten, mensen willen uit eigenbelang niet altijd open kaart spelen, etc. Zeker op de hogere ambtelijke niveaus denken de managers toch vooral strategisch over wat ze wel en niet opschrijven. Waarom dingen op papier zetten als je er alleen maar op afgerekend kan worden?



4) Denken dat je dit menselijke gedrag met regelgeving kan beteugelen is deels terecht en nodig, denken dat je het volledig kan doen verdwijnen is onnozel. De Wet open overheid is in dit verband geen verbetering ten opzichte van de Wob. Ze schept verwachtingen die ze niet waar kan maken en bestaande problemen onder de Wob (vooral het gevolg van onduidelijkheden over de informatiehuishouding, zoals hoe om te gaan met het overschot aan data en systemen) zullen blijven bestaan. Pers en softwarebedrijven hebben goed gelobbyd en profiteren straks, maar ik vrees vooral een hogere kostenpost voor de burger.

David
De basis zou vertrouwen/ door openheid moeten zijn in plaats van wantrouwen. En daarmee landsbelang voorop hebben in plaats van snel scoren en politiek gewin. Maar ja, dat omdraaien - dat is de bijkans onmogelijke uitdaging omdat eigen belang en korte termijn zoveel aantrekkelijker is.
Hans / plantoetser
Ik droom !?! als ik de reacties lees.

Wat erg. Wat een hopeloze en nutteloze strijd.

Citaat Bassie: ik begrijp het wel, maar ik snap het niet.

Clownswereld is mooier.
B. Janssen / Ambtenaar
@Toine Goossens: "De overheid kan daarin een voorbeeld nemen aan accountants die enkele jaren geleden het roer hebben omgegooid."?? Dat is toch wel een zeer twijfelachtige opvatting. Accountants hebben een ontzettende dubbelrol ze adviseren over wetgeving en het al maar extremer worden van onwenselijke voorschriften, maar zijn vervolgens zelf ook de exeperts als het gaat om het ontduiken van deze regels. Sorry maar accountants en belastingdeskundigen zijn de grootste WIBOCRI's van deze tijd. Morele opvattingen heb ik ze nooit op betrapt. Wel op het creëren van een heleboel bureaucratie. In enkele jaren tijd hebben ze de BBV tot een volledig ondoorzichtig en onbegrijpelijk stelsel van regels en voorschriften gemaakt. Niemand in dit land wordt daar beter van, behalve de accountants zelf.
H. Wiersma / gepens.
Voorop gesteld staat dat zoveel mogelijke openheid van dossiers van publiekrechtelijke organisaties wenselijk/noodzakelijk is. Aan volledige openheid van dossiers zitten echter wel de nodige haken en ogen (denk bijv. aan interne kostenramingen bij aanbestedingen, personele aangelegenheden, strategische aankopen van onroerend goed, contacten met politieke vertegenwoordigers, media etc.). Daarvoor moeten goede oplossingen en duidelijke richtlijnen zijn.

Verder bestaat het gevaar dat bestuursorganen uit politieke overwegingen juist veel meer in beslotenheid gaan vergaderen/besluiten. Dat werkt dus niet bevorderend voor meer openheid.

Meer openheid bieden is daarom moeilijker in goede banen te leiden dan sommigen denken.

Overigens tijdens mijn langdurige loopbaan bij de Overheid (rijk, gemeente) nooit problemen met de WOB ondervonden. Daar waar echte problemen zijn hebben die vooral te maken met de cultuur binnen sommige delen van de Overheid, te beginnen bij de politieke top. Een complicerende factor daarbij is overigens wel dat je van de politieke top ook niet kan verwachten dat het meewerkt aan haar eigen (politieke) ondergang. Publieke openheid is derhalve een weg vol hindernissen en dilemma's en niet tot drie cijfers achter de komma te regelen. Ook met nieuwe wetgeving zullen sommige problemen niet verdwijnen.
Han / 89 jaar
meer openheid ambtelijke stukken acht ik positief .Zo wordt de zogenaamde beleidsgevoeligheid - het adviseren overeenkomstig de mening van de direct betrokken bestuurder -

afgeremd doordat de verantwoordelijkheid van de ambtenaar meer duidelijk wordt.

Het gaat niet alleen om ambtelijke stukken, maar ook om allerlei rapportages e.d. van buiten.

Toine Goossens
@ B. Janssen,



Fiscalisten zijn geen accountants, accountants zijn geen fiscalisten. Een accountant mag bovendien geen adviezen aan de controleklant uitbrengen. Anders zou er sprake van zelfcontrole zijn. In de managementletter zal de accountant wel aanwijzingen geven welke maatregelen de gecontroleerde dient te nemen om voor een goedkeurende verklaring in aanmerking te komen.



Ja controlerend accountants zijn vertegenwoordigd in commissies die regelgeving voorstellen voor de controle van overheidsorganen. Daarin zijn zij slechts een van de partners. De overheid stelt zelf de regelgeving vast waar de accountantscontrole dient te voldoen.



Er is overigens een groot verschil tussen de overheidsaccountant en de controlerend accountant. Ik heb het over de controlerend accountant.



Ik ben het helemaal met u eens dat wij dit land volledig dicht reguleren. Maar dat is niet de schuld van accountants. Dat is volledig toe te rekenen aan politici en het bestuur die de 'nul risicosamenleving' willen. Zo'n samenleving is een verantwoordings- en controlesamenleving. Dat betekent dat wet- en regelgeving op wantrouwen is gebaseerd, en niet op vertrouwen, c.q. eigen uitvoerende verantwoordelijkheid. Zie het toeslagenschandaal.
HBellaart / Raadslid
Waarom blijft u, mevrouw Koster, de praktijk 'Rutte-doctrine' noemen in uw artikel, terwijl het hier gaat om een in de WOB verankerd principe die al bestaat sinds 1985?



En zouden critici van dit principe zich een voorstelling kunnen vormen van het verloop en de kwaliteit van beleidsvoorbereiding als je een camera op ambtenaren zou zetten?



De bijdrage van Anoniem op 11 februari 2021 16:37 biedt denk ik een leerzaam staatsrechtelijk perspectief.

G.Westen / zzp'er/ positieve psycholoog
Perfecte oplossingen bestaan niet. Alles heeft zowel voordelen als nadelen. Wat je dan een voordeel of nadeel noemt is een kwestie van smaak, subjectiviteit en politieke kleur. Wat politici (en misschien wel ieder van ons) zich misschien moet afvragen is welke nadelen te verkiezen zijn: die welke voortvloeien uit weinig of geen of juist uit veel of maximale transparantie?
van Leeuwen / oud burgemeester
lees het boek Zo hadden we het niet bedoeld! de Kamer heeft ambtenaren het mikpunt gemaakt, terwijl zij zelf hebben meegewerkt aan onverbiddelijke wetgeving. De Rutte-doctrine leidt af van die geschiedenis. De rol van de Kamer is veel te hitzig. Betere wetgeving is wat wij nodig hebben met aandacht voor de uitvoering van die wetten. Kan het straks gekozen parlement daarvoor zorgen?
FW TYmann / pensionado
Alle dubieuse besluiten zijn het gevolg van begripsbepalingen die onvoldoende gedefineerd zijn dan wel overlappende ontbrekende of strijdige definities welke leiden tot beschadiging van van (groepen) mensen
H. Wiersma / gepens.
@HBellaart (raadslid).

De Rutte-doctrine gaat (ten onrechte) uit politiek zelfbehoud een stap verder met verdoezelen dan op grond van de beginselen van behoorlijk bestuur (AWB) mag worden verwacht (bonnetjes affaire, toeslagen affaire).

Daarom en om het niet nakomen van verkiezingsbeloften en het vele geblunder tijdens zijn kabinetten is de houdbaarheidsdatum van Rutte (VVD) als leider van nog een kabinet inmiddels volledig verstreken.
Advertentie