Halsema: Amsterdam moet meer samenwerken
De Amsterdamse burgemeester Femke Halsema heeft haar nieuwjaarstoespraak aangegrepen om te pleiten voor meer geld voor zowel het onderwijs als de politie, om de 'immateriële fundamenten van onze lokale samenleving' te verstevigen. Maar daarvoor is niet alleen meer geld nodig, maar ook meer samenwerking met de rest van Nederland.
De Amsterdamse burgemeester Femke Halsema heeft haar nieuwjaarstoespraak aangegrepen om te pleiten voor meer geld voor zowel het onderwijs als de politie, om de 'immateriële fundamenten van onze lokale samenleving' te verstevigen. Maar daarvoor is niet alleen meer geld nodig, maar ook meer samenwerking met de rest van Nederland.
Niet alleen Amsterdams
Want de tekorten in het onderwijs en bij de politie zijn volgens Halsema niet alleen Amsterdamse problemen, maar Nederlandse problemen. Daarom moet meer worden samengewerkt 'met het rijk, met andere gemeenten, met onze partners in de regio', aldus de Amsterdamse burgemeester.
Wangedrag
Halsema prees de inzet van de hulpdiensten tijdens de jaarwisseling: 'Amsterdam mag trots zijn op haar korps van politie, op haar handhavers, haar brandweer en al die hulpverleners die ook de afgelopen nacht weer wangedrag en intimidatie hebben getrotseerd. Hun professionaliteit, dienstbaarheid en moed zijn bewonderenswaardig', zei Halsema, waarna in de zaal een applaus opging.
Zelfgenoegzaam
Een licht grieperige Halsema verwees nog naar het lied 'Amsterdam' waarmee Maggie MacNeal in 1980 meedeed aan het Eurovisiesongfestival en waarin de zin 'de stad waar alles kan' voorkomt. Dat beeld wil de burgemeester bijstellen: 'Begrijp me niet verkeerd: er is heel veel om trots op te zijn. Er is alleen geen reden tot superioriteit.' Ze ziet als opdracht voor 2020: 'Trots zijn op de prachtige historie van onze stad, zonder zelfgenoegzaam te denken dat dit ons - haar inwoners - bijzonder maakt.' (ANP)
De links politieke correctheid is vooral uit Amsterdam, als een deken over het hele land gelegd en heeft enorm bijgedragen aan de segregatie en polarisatie en activisme binnen bepaalde groepen daar.
De visie van Fortuyn en diens sociologische expertise, als socioloog, is actueler dan ooit. Hij gaf destijds aan geen garantie te kunnen geven, het tij te kunnen keren, bij voldoende mandaat daarvoor, maar zich verantwoordelijk voelde, om op zijn minst een poging te doen.
De boel is bijna 18 jaar na zijn dood nog beroerder om aan te pakken en zal, zoals zo vaak, de wal het schip gaan keren. De grootsteden waren sinds het algemeen kiesrecht al links, gaan na een korte kentering begin deze eeuw, steeds linkser worden, als gevolg van democratische invloeden via migratie en die groepen van buiten het Westen, zich prettig voelen onder een (politiek correcte) linkse paraplu.
Zelfs een Vlaamse links liberale minister omschrijft het als een archipel van eilanden met mono culturen. Dit gaat gepaard met te weinig verantwoordelijkheid daarbuiten en dus een algemeen belang. Dit komt bovenop het feit, dat wonen in een grootstad altijd al veel meer anonimiteit biedt en dus minder burgerschap baart; meer ieder voor zich en Staat/Gemeente voor ons allen. Wie burgerschap wel toont kan dat alleen in relatief veilige context doen, want anders word je slachtoffer van agressie en politie weinig of niet bescherming kan bieden daartegen. Gevolg: meer anarchie.