De 565 kinderen die tijdelijk in de noodopvang op Heumensoord in Nijmegen wonen, gaan na de kerstvakantie naar school. Nijmegen opent voor hen een eigen school met speciale lespakketten.
Jonge asielzoekers Heumensoord gaan naar school
De 565 kinderen die tijdelijk in de noodopvang op Heumensoord in Nijmegen wonen, gaan na de kerstvakantie naar school. Nijmegen opent voor…
Mensenrecht
Deze week ondertekenen Nijmegen en Heumen een overeenkomst daarover met het Centraal Orgaan opvang asielzoekers COA en twee scholenkoepels. In het tentenkamp wonen een kleine 3000 vluchtelingen. Het was oorspronkelijk niet de bedoeling dat de kinderen naar school zouden gaan, maar onderwijs is een mensenrecht voor kinderen van asielzoekers. Daarom is een leegstaand gebouw geschikt gemaakt voor basis- en voortgezet onderwijs.
Taalverwerving
De kinderen van 5 tot 18 jaar gaan met bussen naar de school. Het COA betaalt het vervoer en zorgt voor maaltijden op school. De scholenkoepels hebben lespakketten gemaakt met extra aandacht voor taalverwerving en beweging. Voor de 186 peuters en kleuters is op Heumensoord een extra paviljoen ingericht, waar educatieve activiteiten plaatshebben.
Reacties: 3
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Nadat de kinderen de Nederlandse taal hebben geleerd volgt het argument dat de kinderen teveel ingeburgerd zijn om teruggezonden te worden.
Onderwijs is uitstekend, maar dan wel in de eigen taal zolang er geen uitspraak is over de verblijfsstatus. Juist om te voorkomen dat kinderen misbruikt worden in de discussie rond de status van de ouders. Deze kinderen zullen te zijner tijd ook hun vaderland weer moeten helpen opbouwen. Dan is juist de moedertaal essentieel.
Wat een mooi initiatief!
Op zich een prima initiatief; kinderen zijn de toekomst los van waar deze zich in de toekomst ook bevindt. Zij mogen niet de dupe worden van oorlogsverplaatsing noch van "gelukzoekerij (zucht naar een betere toekomst)" van de ouders. De laatstgenoemde groep dient dit heel duidelijk worden gemaakt als ook onze eigen maatschappij, juist om de perikelen die Johannes benoemt, te voorkomen. Het proces duurt nu eenmaal te lang om hen geen onderwijs te bieden; de toekomst voor hen is immers aanstaande en zij dienen hiervoor klaargestoomd te worden. Mocht dit betekenen alsnog terug naar eigen land, hebben zij een mooie ervaring van hoe het zou kunnen zijn, ook in eigen land, op mogen doen. We worden hier allemaal beter van zolang we het proces maar goed begeleiden, afbakenen, communiceren en bewaken. Niet alleen nu maar ook richting toekomst. Ditzelfde zou voor alle binnenkomers moeten gelden; het begint immers bij acceptatie van normen en waarden van het land en het machtig zijn van de taal! Daar hebben we het in het verleden echt laten liggen!