Geen tropisch eiland voor Eenhoorn

Bas Eenhoorn (67), beste bestuurder van 2011, houdt ermee op in Alphen aan den Rijn. Hij wil geen (waarnemend) burgemeester zijn van de nieuwe fusiegemeente Alphen aan den Rijn die op 1 januari van start gaat.

Wat krijgen we nu, Eenhoorn houdt ermee op?
'Mijn waarnemerschap in Alphen is een beetje uit de hand gelopen. Ik zou er een maand of drie zijn om de bestuurscrisis in beeld te brengen en oplossingen aan te dragen. Ik besloot langer te blijven en heb mij ingezet voor de herindeling. Toen kregen we in 2011 het schietdrama. Dan kun je niet weg. Er was een band ontstaan tussen de gemeenschap van Alphen en mij. Ik hoorde er echt bij. Het waarnemerschap is toen verlengd tot de fusiedatum. Op 1 januari is het zo ver. Een goed moment om te stoppen.'

Is er geen actiegroep ‘Houd Bas in Alphen'?
'Haha, daar reken ik niet op. Het was gisteravond wel een emotioneel moment toen ik na de raadsvergadering vertelde dat ik ermee stop. De band met Alphen is stevig. Vanochtend kreeg ik allerlei mailtjes van mensen die mijn vertrek betreuren, maar ik ga ervanuit dat iedereen goed begrijpt dat je een punt achter zaken moet zetten.'

U bent altijd uitzonderlijk benaderbaar geweest. Uw mobiele nummer staat gewoon op het internet.

'Mensen moeten de burgemeester kunnen vinden. Je zit toch niet voor niets in het openbaar bestuur? Je kunt niet alles oplossen, maar je kunt wel een deur openen of een oor aan iemand lenen. Laatst zei iemand geschrokken tegen mij: ‘Is jouw 06-nummer openbaar? Dat is toch een ramp?’ Joh, schei toch uit. Dat mensen mijn 06-nummer op mijn website kunnen vinden en een mailtje kunnen sturen, is anno 2013 toch vanzelfsprekend? Ik krijg veel mails. Daar ben ik ook burgemeester voor. Ik ga mij toch niet verstoppen? Het is spijtig dat andere burgemeesters daar anders over denken.'

En nu, een fijne villa op Aruba?
'Eén, een paar! Ik peins er niet over. Ze hoeven mij niet te bellen om rijksvertegenwoordiger voor Bonaire, Sint Eustatius en Saba te worden. Ik ben helemaal verbonden aan Nederland. Ik woon en werk hier. Ik ga dit najaar als docent aan de slag bij de Rijksuniversiteit Groningen. Heerlijk. En het zou mij niets verbazen als er zo maar wat op mij afkomt. Er was al een DG die belde met een klein probleem en of ik even wilde helpen. Als er in den lande ergens een probleem is en de commissaris van de koning vraagt of ik er een paar maanden kan gaan zitten, dan zou ik zo’n opdracht met veel plezier vervullen. Ik ben net 67 geworden, maar ik heb het gevoel dat ik alleen maar meer kan leveren naarmate ik meer ervaring opbouw.'