Steeds meer gemeenten kiezen voor de oprichting van een sterk vastgoedbedrijf. Aanvankelijk om slimmer te kunnen beheren, steeds vaker ook om ruimtelijke ontwikkelingen en sociaal beleid te stimuleren.
De Nederlandse aanbestedingspraktijk is ‘roomser dan de paus’. Gemeenten passen de Europese regels zo krampachtig toe, dat nog slechts een beperkt aantal architectenbureaus openbare gebouwen kan en mag ontwerpen. Eenvormigheid dreigt.
