De Nederlandse muziekscholen en kunstencentra verkeren door gemeentelijke bezuinigingen in zwaar weer. Nieuwe ‘verdienmodellen’ moeten de eigen inkomsten opkrikken. Maar dat gaat ten koste van de maatschappelijke functie. ‘Muziekles wordt elitair.’
‘Cultuur straks niet meer bereikbaar voor alle Nederlanders’
Er is (enige) opluchting over het advies van de Raad voor Cultuur waarin voorgesteld wordt de cultuurkaart voor jongeren te handhaven, bezuinigingen gefaseerd door te voeren en de btwverhoging terug te draaien. Gemeenten vrezen desondanks kaalslag in cultuuraanbod, en de kloof tussen Randstad en regio groeit.
Voor naaktrecreatie is steeds minder plaats beschikbaar. Cruisende homo’s, hetero’s die ‘het’ gewoon in het openbaar doen en vertrutting bedreigen de naaktstranden. ‘Brandnetel helpt tegen overlast.’
Om deelname van minima aan cultuur te vergroten is geld beschikbaar. Hoeveel een gezin krijgt, verschilt per gemeente. Het Nibud constateert een oerwoud aan regelingen.
Maastricht wil graag, maar Utrecht ook en Den Haag, Almere, BrabantStad en de Hanzesteden. Alle zes willen zij in 2018 culturele hoofdstad van Europa worden. Gezonde competitie of geldverspillende concurrentie?
Provincies missen zicht op effect van cultuursubsidies
Aan goede bedoelingen met het cultuurbeleid geen gebrek bij gemeenten en provincies. Maar of de kunstsubsidies het gewenste effect sorteren, dat weten de overheden niet. Onafhankelijke rekenkamers leggen een gebrekkige controle bloot.
De gemeente Rotterdam laat de ASR (Audit Services Rotterdam) momenteel onderzoek doen naar de doelmatigheid van de subsidieverstrekking in de kunst- en cultuursector in de afgelopen cultuurplanperiode (2005-2008).
Nederlanders moeten zelf meer doen aan cultuur, zoals zingen in een koor of een cursus beeldhouwen. Het nieuwe landelijke cultuurfonds trekt er miljoenen voor uit.