Onder emotionele en sociale druk gaat een provincieambtenaar akkoord met zijn ontslag. Later trekt hij dat weer in. Waarom vliegt hij toch de laan uit?
Het was een rommeltje op de salarisadministratie van St. Maarten. Eén ambtenaar moet daarvoor boeten. Of toch niet? Want hoe moet het Bezoldigingsbesluit worden uitgelegd?
Een Rotterdamse ambtenaar werd op eigen verzoek ontslagen. Zelf vindt hij helemaal niet dat het ‘op eigen verzoek’ was. Hoe letterlijk moet worden genomen wat met het college was afgesproken?
Een gemeenteambtenaar met lichamelijke klachten en depressies verschijnt niet altijd op haar werk. Ze wordt ontslagen als ze ook een afspraak bij de bedrijfsarts laat schieten. Maar ze heeft toch het nodige gedaan om zich daarvoor af te melden?
Een gebiedsmedewerker van de gemeente Haarlem wilde meer uren werken. Het college wees haar verzoek af wegens ‘zwaarwegende bedrijfsbelangen’. Waarom stelde de rechter deze ambtenaar toch in het gelijk?
Een Maastrichtse gemeenteambtenaar stuurt een vrouwelijke ondergeschikte Whatsapp-berichten met grof taalgebruik en een seksuele inhoud. Het college van B en W ontslaat hem, maar hij mag van de rechter nu toch blijven.
Medewerkers en leidinggevenden van het milieudepot in Zoetermeer namen op grote schaal afgedankte spullen mee naar huis. Niemand handelde integer. Waarom wordt alleen de depotbeheerder ontslagen?
Opleidingen richten zich op ambtenaar nieuwe stijl
Opleidingen richten zich op de ambtenaren nieuwe stijl, die niet langer specialisten moeten zijn op een bepaald beleidsterrein, maar multi-inzetbare generalisten.
Ontschotting van (gemeentelijke) afdelingen, de wens tot meer mobiliteit, de centralere positie van burgers, het toegenomen klantcontact: dat vraagt om andere competenties.