Samenwerking lijkt vaak het sleutelwoord om tot een succesvolle integrale aanpak van ondermijning te komen. Daarbij is de aanpak van ondermijnende criminaliteit niet alleen een zaak van de politie en het OM, maar is samenwerking met andere partijen nodig, zoals de Belastingdienst en de gemeente. Belangrijke voordelen van een dergelijke samenwerking zijn dat zowel het aantal informatiebronnen als het scala aan interventies kan worden uitgebreid. Zo kan de Belastingdienst zicht krijgen op witwaspraktijken en geld terugvorderen, kan de gemeente een vergunningsaanvraag afwijzen in het kader van de wet BIBOB en kan het OM overgaan tot vervolging van een verdacht persoon. Gezamenlijk kunnen dus effectievere barrières worden opgeworpen om ondermijnende criminaliteit te reduceren.
Samenwerking leidt echter niet per definitie tot betere resultaten. Er zijn verschillende valkuilen, waardoor het uiteindelijke resultaat vaak suboptimaal is. Dit boekje beschrijft een gestructureerd besluitvormingsproces dat partners gezamenlijk kunnen doorlopen. Er worden zes fasen onderscheiden: bepalen doelen, vormen beeld, oordelen, genereren opties voor interventie, beslissen interventies en uitvoeren & monitoren. Voor elke fase worden methodes beschreven om valkuilen te voorkomen. Het verbeteren van het besluitvormingsproces, met als resultaat betere interventies, begint echter met de bewustwording dat de valkuilen er zijn. Pas dan kunnen stappen worden gezet om de valkuilen ook daadwerkelijk te voorkomen en de samenwerking succesvol te laten zijn! Â
Inhoudsopgave
Voorwoord
Integrale aanpak ondermijnende criminaliteit
Stap A: Bepalen doelen
Stap B: Vormen gezamenlijk beeld
Stap C: Oordelen over beeld
Stap D: Genereren opties
Stap E: Beslissen
Stap F: Uitvoeren en monitoren
Tot besluit