‘Geen stijging overlast 'verwarden' door decentralisaties’

De decentralisaties hebben niet geleid tot meer meldingen over overlast door verwarde personen. Dit stelt minister Plasterk (Binnenlandse Zaken) in antwoord op Kamervragen van Sandra Beckerman van de SP. 

Stijging

Beckerman stelde haar vragen naar aanleiding van de stijging van het aantal meldingen over verwarde personen in het afgelopen jaar. In 2016 kreeg de politie ongeveer 75.000 telefoontjes over mensen met verward gedrag, een stijging van 14 procent ten opzichte van het jaar daarvoor. In juni dit jaar trokken ook een aantal woningcorporaties aan de bel omdat ze meer overlast door verwarde personen constateerden.

Registratie-effecten
Volgens minister Plasterk staat het niet vast dat een stijging van het aantal meldingen ook daadwerkelijk een stijging van de overlast betekent. ‘Een stijging in het aantal geregistreerde incidenten betekent niet dat daadwerkelijk sprake is van een toename van het aantal personen met verward gedrag. Zo kan eenzelfde persoon zorgen voor meerdere registraties’, stelt de minister.  Ook spelen registratie-effecten mogelijk een rol. Het is volgens de minister niet duidelijk of er meer incidenten zijn of dat de politie vaker registreert.

Oplossing
Dat een toename van het aantal meldingen zijn oorzaak vindt in de decentralisatie van de zorg en bezuinigingen in de geestelijke gezondheidszorg, zoals Beckman suggereert, wil er bij de minister niet in. Plasterk: ‘Door de decentralisatie in de zorg is de verantwoordelijkheid voor ondersteuning van mensen die al dan niet verward zijn in één hand komen te liggen. Ik verwacht daarom dat de decentralisatie van de zorg naar gemeenten juist kan bijdragen aan de oplossing voor de problematiek van mensen met verward gedrag. De gemeente kan de regie voeren op alle leefdomeinen en daardoor de kans op problemen met verwarde huurders en andere inwoners verkleinen.’

Niet bezuinigd
Plasterk bestrijdt ook dat er is bezuinigd op de geestelijke gezondheidszorg. ‘Er is niet bezuinigd op de curatieve geestelijke gezondheidszorg (GGZ). Wel worden de financiële middelen die beschikbaar zijn gesteld voor dit deel van de zorg, niet volledig benut door zorgverzekeraars en aanbieders.’