Er is iets geks aan de hand langs onze snelwegen. Dit betreft niet alleen het onverklaarbare besluit dat we op steeds meer plekken met meer milieueffecten 130 mogen rijden, terwijl we net massaal in Parijs een klimaatakkoord hebben gesloten. Het lijkt erop dat het harder mogen rijden gekoppeld is aan nog meer tempo maken met nog meer glimmende perifere plannenmakerij.
Je zou met alle retailellendeverhalen en signalen over overbewinkeling - ook van hotels/leisure - en zorgen over binnensteden toch denken dat men alles op alles zet om zoveel mogelijk programma in de binnenstad te huisvesten. Maar nee. Twee nieuwe wetmatigheden worden domweg genegeerd: “Wie niet kiest tussen binnenstad of periferie, verliest” en “Komen er winkels bij, dan verdwijnen er elders ook winkels”.
De praktijk is dat ontwikkelaars, bouwers en gemeenten plankgas geven om afritten langs A-wegen vol te bouwen met 100.000 m2 extra bouwmarkten, outlets, hotels, leisuredomes en ook bioscopen. Vaak liggen er regionale afspraken op basis van objectieve cijfers, maar daar rijden lokale bestuurders hard aan voorbij. Het is ten slotte buitengewoon prettig voor gemeenten om wat grondposities kwijt te zijn.
Provincies trappen gelukkig meer en meer op de rem, maar dat is nog niet genoeg. Het wordt tijd een andere weg te bewandelen. Sluit perifeer shoppende gemeenten uit van bepaalde provinciale regelingen, mobiliteitsprojecten en subsidies.
Reacties: 2
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.