Bestrijden blauwalg begint op tekentafel

Het bestrijden –of eigenlijk het voorkomen- van blauwalg in stedelijk water begint al in de ontwerpfase van een woonwijk of ander gebied waarin waterpartijen zijn gepland. Kan een vijver niet worden  doorgespoeld, dan rest slechts voedselarm beheer, voorlichting en uiteindelijk symptoombestrijding.

Doorspoelbaar en voedselarm

Dat stelt Miguel Lurling, universitair docent waterkwaliteitsbeheer aan de Wageningen Universiteit en erkend ‘blauwalg-expert’ . ‘Op de tekentafel staat die vijver in de nieuwe woonwijk altijd prachtig blauw ingetekend. Wil je dat zo houden, dan moet de inrichting ervan wel aan een aantal eisen voldoen: zo mogelijk moet het water zijn door te spoelen, liefst niet al te ondiep zijn en een voedselarme bodem hebben.

Niet teveel karpers

Juist in voedselrijk, stilstaand water gedijt de blauwalg bij warm weer erg goed. De waterkwaliteit in Nederland is de laatste jaren sterk verbeterd, maar in de bodem zit nog altijd veel mest en andere voedingstoffen. Behalve een goed ontwerp is volgens Lurling uitgekiend beheer van belang: zet bijvoorbeeld niet veel bodem-omwoelende vis uit, want dan komt al dat voedsel alsnog in het water. "Weersta dus de druk van de sportvissers'.

Waterplanten afvoeren

Waterplanten zijn juist goed, zeker als ze op tijd gemaaid worden. ‘Al het voedsel dat de planten hebben opgenomen verdwijnt dan uit het watersysteem’. Uitbageren op zijn tijd kan ook helpen tegen de vorming van blauwalgen, maar is erg duur.

Niet teveel brood voor de eendjes 

Goedkoper is om de omwonenden goed voor te lichten. ‘ Laat ze niet teveel brood in het water gooien. De eendjes voeren mag best, maar als het brood zinkt dan is een prima voedingsbodem voor de alg.’

Niet teveel hondenpoep

Hetzelfde geldt voor van de kant gespoelde hondenpoep: de blauwalg is  er dol op.  Maar Lurling realiseert zich maar al te goed dat je niet bij elke vijver een agent moet zetten om te kijken of er geen honden langs de wal poepen. ‘Maar mensen aanspreken en voorlichten kan natuurlijk wel. Zij willen ook liever schoon helder water, niemand wandelt of woont graag naast een stinkende groene vijver’