Advertentie

Twenterand staat in ‘overlevingsstand’

De gemeente Twenterand staat in overlevingsstand, concludeert de VNG na onderzoek. Het inperken van lokale beleidsvrijheid door het rijk, een rijksoverheid die zich niet altijd een betrouwbare partner toont en de financiële onzekerheid speelt Twenterand parten.

22 juli 2020
thermometer.jpg

De gemeente Twenterand staat in overlevingsstand. Er is nauwelijks ruimte voor lokale afwegingen en beleidskeuzes. De, in vergelijking met andere gemeente van dezelfde omvang, hoge lasten in het sociaal domein gaan ten koste van lokale voorzieningen, preventie, leefbaarheid, investeringen in de wijk en woningen. Het inperken van lokale beleidsvrijheid door het rijk, een rijksoverheid die zich niet altijd een betrouwbare partner toont en de financiële onzekerheid spelen Twenterand parten.

Onder de loep

Dat concludeert de VNG in haar ‘Twenterand. Onderzoek uitvoeringskracht’. Twenterand is de eerste gemeente die het VNG-bureau op verzoek van de VNG heeft ‘doorgelicht’. Er wordt gekeken hoe gemeenten omgaan met de gedecentraliseerde taken op het gebied van jeugdhulp, maatschappelijke ondersteuning en werk en inkomen. Daarnaast wordt gekeken of gemeenten klaar zijn voor de komende grote opgaven zoals de invoering van de Omgevingswet en de klimaatopgaven. Twenterand is de eerste gemeente die de het VNG-bureau onder de loep heeft genomen.

Afwachtend

De onderzoekers zien een afwachtende houding van de gemeente Twenterand als het gaat om het oppakken van nieuwe trajecten, zoals de Omgevingswet. Het steeds verschuiven van de invoeringsdatum daarvan zorgt voor onduidelijkheid en ‘handelingsverlegenheid’ voor de gemeentelijke organisatie. ‘Er verandert gedurende het wetgevingsproces vaak nog zoveel, dat voorbereidende werkzaamheden soms weer teruggedraaid moeten worden. Dus wacht men liever tot de wet ondertekend is’, aldus het onderzoeksrapport.

Relatieve vrijheid

Twenterand ervaart de lokale beleidsvrijheid voornamelijk als relatieve vrijheid, door het grote aandeel van wettelijke, niet-beïnvloedbare taken en strakke kaders voor de uitvoering, zo blijkt verder uit het onderzoek. De invoering van het Wmo-abonnementstarief en de AMvB reële kostprijs Wmo worden daarbij als voorbeeld genoemd. De gemeente houdt zijn hart vast als het gaat om de Omgevingswet. Ze vreest dat ook na de invoering van deze wet, voorzien per 2022, de lokale beleidsvrijheid zal worden ingeperkt.

Repressief toezicht

De financiële situatie in Twenterand is niet stabiel. De gemeente staat weliswaar niet meer onder preventief toezicht van de provincie; er geldt nu het regime van repressief toezicht. De kosten in het sociaal domein blijven onzeker. Ook is niet duidelijk welke kosten de invoering van de Omgevingswet met zich meebrengen. Daarnaast is onzekerheid over de financiële middelen vanuit het rijk. ‘De gemeente zou graag afwegingen willen kunnen maken waarbij niet het beschikbare budget leidend is, maar de maatschappelijke opgave. Het college wil zijn ambities graag in stand houden, omdat voorzieningen ook maatschappelijke effecten hebben. In de praktijk blijkt echter dat geld toch vaak een leidende rol speelt in de afwegingen die de gemeente maakt’, aldus het onderzoeksrapport.

Betrouwbare partner

De gemeente heeft behoefte aan een nationale overheid die een betrouwbare partner vormt, aldus het VNG-bureau in zijn onderzoeksrapport. Ingangsdata van wetten worden regelmatig uitgesteld, de invulling van de wet wordt aangepast, het rijk schrijft vaak voor hoe gemeenten kaderwetten moeten uitvoeren of neemt verantwoordelijkheden bij nader inzien terug. Mede door deze houding van het rijk is de gemeente afwachtend in de voorbereidingen op nieuwe wetten en opgaven.   

Lokaal maatwerk

De gemeente laat haar hoofd echter niet hangen, constateert de VNG. ‘Tegelijkertijd komt het beeld naar voren van een gemeente die, ondanks dat zij voor een aantal grote opgaven staat, met inzet en enthousiasme aan de slag is. De gemeente is druk bezig met hoe zij met haar beperkte capaciteit zo goed mogelijk de dienstverlening richting haar inwoners in stand kan houden. Daar waar ruimte is om lokaal maatwerk te leveren wordt deze ruimte opgezocht en benut.’

Spanning

‘Het rapport onderstreept opnieuw de noodzaak dat het rijk moet zorgen voor voldoende ondersteuning en goede randvoorwaarden bij de overheveling van nieuwe taken naar ons. En dat geldt denk ik ook voor andere gemeenten’, stelt wethouder Mark Paters (sociaal domein, Gemeentebelangen Twenterand) in een reactie. Het rapport zal worden betrokken bij de gezamenlijke gemeentelijke inspanningen om meer rijksgeld te krijgen, vult zijn collega Roel Koster (financiën, openbare ruimte, Gemeentebelangen Twenterand) aan. ‘Vanwege de beperkte middelen moeten we moeilijke keuzes maken die direct raken aan de leefbaarheid van onze kernen. In het VNG-rapport is de spanning die dit oplevert goed voelbaar. Wij willen onze gemeente aantrekkelijk houden, zodat mensen hier blijven en komen wonen en werken.’

Reacties: 6

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

K.M. Schaap / afdelingshoofd burger- en bestuurlijke zaken
Weer zo'n prachtig voorbeeld van een succesvolle fusiegemeente
Mark
De rijksoverheid heeft de afgelopen jaren helaas aangetoond onbetrouwbaar te zijn. Maar dat is een keuze die ze doelbewust maken. De afhankelijk van het rijk moet zo hoog mogelijk worden, dus de gemeenten moeten minimale middelen krijgen met zoveel mogelijk taken. D.w.z. dat de uitbreiding van het eigen belastinggebied er niet zal komen. Uiteraard zal deze worst worden blijven voorgehouden
Bernard
Nederland is een gedecentraliseerde eenheidsstaat waarbij er volgens mij consensus is dat je dingen die je lokaal kunt regelen ook lokaal moet doen. Er zijn veel herindelingen geweest om gemeenten meer slagvaardig te maken. Maar maak je die gemeenten ook slagvaardig als de financiële basis niet goed geregeld is? Ik heb wel wat twijfels bij de uitbreiding van het eigen belastinggebied maar volgens mij ontkom je niet aan een fundamentele discussie met Rijk en gemeenten hoe om te gaan met de uitbreiding van het takenpakket van gemeenten in de afgelopen dertig jaar en de financiering daarvan. De vraag is; wat blijft erover van de lokale autonomie. De bevoegdheid uit artikel 124 lid 1 van de Grondwet moet natuurlijk wel een gedegen financiële basis hebben. En tussen echt lokaal zijn en een band met de burgers houden en grote geherindeelde gemeenten zit ook spanning.
maud arkesteijn / zelfstandig ondernemer/adviseur
De gemeenten zijn een uitvoerings organisatie geworden van het Rijk zonder het benodigde geld en dat kan niet want de zo wordt de publieke zaak kapot gemaakt ,In Denemarken hebben hebben ze het veel beter gedaan, decentralisatie OK maar dan ook met de nodige middelen zodat de burger niet de dupe wordt.
Jan H
Na de actie van de wethouders financiën zouden de 355 misschien massaal hun naam moeten veranderen in: Rijksoverheid Nederland, afdeling (en dan de huidige gemeentenaam). Gemeenten mogen zelf hun naam vaststellen. Moties van die strekking met de overwegingen van steeds meer beperking van de beleidsvrijheid en beschikbaarstelling van steeds te weinig financiële middelen om de taken uit te voeren, zouden argumenten voor zo'n motie kunnen zijn. 355 van dergelijke besluiten moeten toch indruk maken op het kabinet en het parlement dat dit rijksbeleid steeds goedkeurt.
H. Wiersma / gepens.
Leuke suggestie Gerrit. Maar als je als gemeente aan het sociaal domein zoveel uitgeeft dat er nauwelijks geld overblijft voor eigen beleid dan doe ik ook iets niet goed met het algemene gemeentebeleid.

M.i. de uitgaven in het sociaal domein en misschien ook andere sectoren beter afstemmen op de rijksinkomsten (betere budgetbewaking, drempels creëren, minder personeel?)
Advertentie