'130 op A2 niet netjes maar wel legitiem'

Gemeenten langs de A2 maken waarschijnlijk niet veel kans om de verhoging van maximum snelheid succesvol aan te vechten. ‘Hoe onfatsoenlijk het ook mag lijken, als er geen waterdichte overeenkomst is gesloten dan zal een rechter het al gauw als een zaak van de politiek zien’

Ontevreden

Met deze woorden reageert de Tilburgse  hoogleraar Bestuursrecht Boudewijn de Waard op het voornemen om de huidige snelheidsbeperking op  de verbrede A2 tussen Utrecht en Amsterdam op te heffen. Sinds maandag wordt er middels trajectcontrole gehandhaafd dat automobilisten zich aan de 100 kilometer per uur houden. Dit leidt tot veel ontevredenheid, omdat de dubbele vijfbaansweg  juist zou uitnodigen tot flink doorrijden.

Tegengas

De beperking werd ingesteld om de geluidsoverlast en de uitstoot van roet en  fijnstof voor de omwonenden binnen acceptabele perken te houden. Na  fors tegengas  komt minister Schultz nu ‘binnen enkele weken’ met een voorstel om in de avond en de nacht de limiet op te hogen naar 130 km. Gemeenten langs de weg zijn mordicus tegen. Zij vrezen overlast en verslechtering van de luchtkwaliteit .

Zwart op wit

‘Wij houden de minister aan de handtekening van haar voorganger, die in 2009 instemde met 100 km per uur’, aldus verkeerswethouder Pieter de Groene (D66) van gemeente Stichtse Vecht. Dat staat zwart op wit in het zogenoemde weg-aanpassingsbesluit, getekend in 2009. Als wij hadden geweten dat deze handtekening maar 3 jaar geldig zou zijn dan hadden we nooit ingestemd met de verbreding van de A2.

Niet veel kans

Het college van B en W van Stichtse Vecht heeft een gesprek aangevraagd met de minister. Of er juridische stappen volgen wordt nog bestudeerd. Maar professor De Waard geeft de gemeente op voorhand niet veel kans dat de rechter de trajectcontrole ook ’s nachts zal afdwingen.

Politiek domein

‘Hij zegt de juridische context van dit geval niet precies te kennen,  maar alleen een brief aan de Tweede Kamer of een besluit geeft in de regel geen zekerheid voor de rechtbank. Zelfs een convenant is in de regel onvoldoende om juridische stappen te kunnen ondernemen. ‘Die zijn vaak –al dan niet opzettelijk- zo geformuleerd dat er geen klare rechtszekerheid aan te ontleden is. Zonder directe overeenkomst tussen alle betrokken partijen zal de rechter het ophogen van de snelheid al snel tot het politieke domein rekenen’.

'Op het onfatsoenlijke af'

Maar is de handtekening van een minister dan nog wel wat waard als afspraken kunnen worden veranderd nog voordat ze zijn ingegaan? ‘Zeker wel’, stelt de hoogleraar, al kan hij zich voorstellen dat deze vraag zich hier aandient. ‘Het is natuurlijk niet netjes, het lijkt voor een buitenstaander zelfs op het onfatsoenlijke af.‘

Dat is politiek

Maar ja, binnen de politiek geldt beleidsvrijheid, de minister en de Tweede Kamer bepalen, zo stelt De Waard. Dat deze macht hier wel erg zichtbaar wordt uitgeoefend verdient volgens hem geen schoonheidsprijs. ‘Er  ontstaat bij omwonenden en bij de gemeenten toch de sterke indruk dat gemaakte afspraken niet worden nagekomen. Dat is ongelukkig’.