Advertentie

Harde kaft

Dat de bezuinigingen ook tot vernieuwingen en innovaties kunnen leiden, bewijzen veel Nederlandse bibliotheken. Gemeentes bezuinigen tien procent of meer op hun bibliotheek. Maar de dames en heren bibliothecarissen laten zich daardoor niet uit het veld slaan.

26 augustus 2011

Met een prettig soort nuchterheid worden oplossingen bedacht om te zorgen dat de Nederlandse bevolking toch boeken kan blijven leven. De bibliotheeksector zeurt niet over de bezuinigingen, zoals de culturele sector, maar pakt aan.

 

De bibliotheek in Den Bosch bijvoorbeeld, moet vier van de zes filialen sluiten. Dus zijn er manieren bedacht om de boekencollectie op een andere manier bij het publiek te krijgen: je kunt er nu een boek bestellen via internet . Daarnaast is een groot deel van de jeugdboeken ondergebracht bij de lagere scholen (schoolbieb). In Zeeland is de OnderwijsServiceBus van start gegaan. Een bus met boeken die alle scholen afgaat.  Volgens mij een oud idee in een nieuw jasje. Maar je moet toch wat in tijden van bezuinigingen?

 

En wat te denken van de eerste Nederlandse stationsbibliotheek, in Haarlem. Deze vestiging van de Haarlemse bibliotheek is ingericht om treinpassagiers de mogelijkheid te bieden ’s ochtends een boek te lenen en dat ’s avonds weer terug te brengen. Net zoals er ook stationsstomerijen zijn waar je je pakken kunt laten reinigen. Handig voor de forens, die iedere dag heen en weer gaat naar Den Haag, Amsterdam of Groningen.

 

Ik ben er onlangs wezen kijken en was diep onder de indruk. Niet alleen de plaats van deze bibliotheek is vernieuwend, ook de inrichting is radicaal anders dan wat ik gewend ben. Het lijkt er meer op een Bruna boekhandel. Waar zijn de vertrouwde boekenkasten? De boeken liggen in gezellige stapels, net zoals bij de AKO en bij andere boekhandels.

 

En allemaal nieuwe titels, de nieuwste uitgaven. Niet zo’n melige collectie van twintig jaar oude reisgidsen over Frankrijk, afgekloven Simone de Beauvoirs en vergeelde Agatha Christies met van die opgeplakte symbolen voor ‘filosofie’, ‘literatuur’, of ‘thriller’. Nieuwe boeken, met een keurig plakkertje erop van ‘bibliotheek’ en achterin een chip waarmee het boek wordt geregistreerd. In één van de weinige kasten was ruimte ingericht voor een prachtige collectie stripboeken. Die tegenwoordig geen ‘stripboeken’ meer heten, maar ‘graphics novels’.

 

Alweer een icoon uit het verleden, de bibliotheek, bolwerk van kennis, rust en intellectuele ontwikkeling, dat aan het veranderen is, dacht ik opgewekt. Het is de moeite waard en laat zien dat ook in tijden van bezuinigingen vernieuwing mogelijk is.

 

Al zijn ze in de Haarlemse stationsbibliotheek op één punt over de schreef gegaan: de boeken hebben geen harde kaften meer.

 

Nou ja!

 

Paul Lensink

Reacties: 2

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

marion mertens / directeur
bibliotheken innoveren al jaren maar kunnen nu met grote passen resultaten neerzetten. Paul Lensink verwoordt de klant en is spontaan verrast en positief. Door marktgericht denken EN doen creeeren we nu moderne en prettige verblijfplaatsen en hebben we de belangrijkste sociale functie voor de stad. De collectie innoveert van harde kaft naar losse tijdschriftafleveringen, naar audio/video/digitaal en naar live-bijeenkomsten. De ruimte innoveert: van zakelijk run-shoppen naar verleidend fun-shoppen. We zijn meer dan ooit het bolwerk van lezen, leren, informeren en ontmoeting. En de bezuinigingen passen we vooral intern op onszelf toe want de klant mag er niets van merken, stelt de opdrachtgever. Gelukkig is er dan nu de bibliotheekformule waardoor we ook echt efficenter kunnen werken en vooral ook kwalitatief op niveau kunnen blijven. Een sterke branche is voorwaarde.
De bibliotheek is vitaler en dynamischer dan ooit. Laat de bezuinging niet nu, aan de vooravond van het ten volle kunnen profiteren van alle innovatie, de bodem onder onze voeten wegslaan.
Overtuig u zelf, wordt lid.en geniet van al wat de bibliotheken bieden.
Bert
Waarom zit hier nu weer de veronderstelling ingebakken dat 'de cultuursector' (horen de bibliotheken daar opeens niet meer bij trouwens?) niet creatief zou zijn en alleen maar zeurt? Wanneer een doktor mijn ontstoken teen zou gaan genezen door mijn been te amputeren zou ik ook gaan 'zeuren'.
Ik vind het juist een beetje gezeur worden om de cultuursector steeds weer weg te zetten als een luie en conservatieve slaapsector. Dat borreltafelriedeltje kennen we onderhand wel.
De grootste sponsor voor de kunsten zijn trouwens in de eerste plaats de mensen zelf die in de sector werken (lage lonen, veel niet-uitbetaalde overuren, je vaardigheden trainen en op peil houden in je eigen tijd, lange en onregelmatige werktijden), en de duizenden vrijwilligers. Ik denk dat de salarissen gemiddeld op een nivo liggen waar de doorsnee Binnenlands Bestuur lezer niet voor uit zijn bed zou komen. Laat staan de columnisten.
Advertentie