Geen politiek verlof voor militairen

Een Kamer-, Staten- of raadslid dat er zelf voor kiest te worden uitgezonden voor een vredesmissie krijgt hiervoor ook in de toekomst geen verlof. Minister Ollongren wil de Grondwet niet aanpassen voor de sporadische gevallen dat dit gebeurt. Dat schrijft zij in antwoord op Kamervragen van D66 en PvdA naar aanleiding van het pleidooi van het Roosendaalse D66-raadslid Alex Raggers.

Niet overtuigd
Ollongren zegt niet overtuigd te zijn van de noodzaak om de Kieswet en de Grondwet aan te passen om het voor militairen mogelijk te maken met politiek verlof te gaan als zij op missie willen. Nu is verlof alleen mogelijk bij zwangerschap of (langdurige) ziekte. Om op andere gronden tijdelijk verlof te krijgen en een vervangingsmogelijkheid te introduceren is wijziging van de Grondwet en Kieswet nodig .

Kamervragen
De vragen werden gesteld door PvdA en D66, nadat Kamerlid Salima Belhaj (D66) en oud-Kamerlid Angelien Eijsink (PvdA) in contact waren gekomen met Raggers. Die is namelijk luitenant-kolonel bij Defensie en gaat in maart voor een half jaar op VN-missie naar het Midden-Oosten. Hij kan daarvoor niet met politiek verlof en daar was hij het niet mee eens. Ook de twee Kamerleden vonden dat gek en Raggers kreeg de Veteranenombudsman aan zijn zijde. Die vertelde Raggers dat het voor hem te laat zou komen, maar dat ze wel gingen kijken of de Kieswet voor de toekomst kon worden aangepast.

Alleen langdurige ziekte
Maar minister Ollongren vindt het voor de enkele keren dat het nodig zou zijn, dus niet nodig om de wet aan te passen. Ze wijst erop dat in het verleden ook al is gepoogd politiek verlof voor militairen in te voeren. In 2007 vroeg de Tweede Kamer om tijdelijke vervanging van volksvertegenwoordigers die als militair worden uitgezonden op vredesmissies. Toen antwoordde de regering dat al bij de voorbereiding van de wet aan de orde kwam of naast bevalling en zwangerschap nog andere vervangingsgronden moesten worden toegevoegd, zoals adoptie, ouderschapsverlof, verblijf in het buitenland of langdurige ziekte. Alleen de laatste grond is daarop toegevoegd.

Fysieke onmogelijkheid
Voor verdere verruimingen werd toen niet gekozen, ‘ook gelet op het bijzondere van het ambt van volksvertegenwoordiger’. De regering stelde dat het persoonlijke karakter van het ambt beperkingen aan de mogelijkheid van vervanging stelt. In de Eerste Kamer spitste de regering dat verder toe: ‘De fysieke onmogelijkheid vormt tegelijkertijd een afgrenzing ten opzichte van andere, door sommigen gewenste redenen om tot een vervangingsregeling over te gaan, bijvoorbeeld het adoptieverlof of het ouderschapsverlof. De regering beperkt het tot de fysieke onmogelijkheid die iemand ondervindt om zijn functie te kunnen uitoefenen.’

Ollongren zegt grote waardering te hebben voor militairen die op vredesmissie gaan, maar om de Grondwet te wijzigen voor verlof voor de volksvertegenwoordigers onder hen gaat haar dus te ver.