Klijnsma: mantelzorg is ook tegenprestatie
Mantelzorg voor een familielid is ook een tegenprestatie die mensen in de bijstand mogen doen, vindt staatssecretaris Jetta Klijnsma.
Bijstandsgerechtigden mogen als tegenprestatie ook zorgen voor een ziek familielid of kennis. Staatssecretaris Jetta Klijnsma van Sociale Zaken heeft dat maandag gezegd bij de behandeling van de nieuwe bijstandsregels in de Tweede Kamer.
Volgens de nieuwe, strengere regels moeten bijstandsgerechtigden straks iets terugdoen voor de uitkering die ze krijgen. Maar ze mogen daarbij zelf een voorkeur aangeven, onderstreepte Klijnsma. Mantelzorg hoort daar wat haar betreft zonder meer bij.
Erg ver
Ze nodigde de Kamer min of meer uit een motie in te dienen om dat nog eens duidelijk te maken. Maar volgens haar kan mantelzorg ook nu al op basis van het wetsvoorstel. Een flink deel van de Kamer vindt de nieuwe bijstandsregels van Klijnsma op onderdelen wel erg ver gaan. De staatssecretaris zei dat ze helder in de wet heeft willen vastleggen wat de rechten en plichten van bijstandsgerechtigden zijn, zodat iedereen weet waar hij aan toe is. Ze benadrukte dat ook in de toekomst sprake blijft van ruimte voor de gemeenten bij de uitvoering.
Zoekperiode
Klijnsma probeerde ook de zorgen bij de Kamer weg te nemen over de zogeheten zoekperiode. Iemand krijgt voortaan pas bijstand wanneer hij 4 weken naar werk heeft gezocht, staat in de nieuwe wet. Volgens de staatssecretaris betekent dat niet dat bijstandsgerechtigden aan hun lot worden overgelaten. Als de aanvrager van een uitkering geen geld meer heeft om van te leven, kan de gemeente meteen een voorschot verstrekken. Klijnsma zei dat enkele weken terug ook al in reactie op een motie van PvdA en ChristenUnie, maar de ongerustheid bij de Kamer bleek nog niet verdwenen.
Reacties: 11
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
In het EVRM (art. 4) , dat boven de Nederlandse wet staat, is al glashelder vastgelegd dat verplichte of gedwongen arbeid verboden is. De staatssecretaris lijkt echter nog steeds niet te weten waar zij aan toe is. Evenmin als de Kamerleden, die en masse verzuimen haar daarop te attenderen.
En mijn ouders hebben dan gewoon pech gehad omdat ik toevallig wel werk heb?
Mijn ouders komen gewoon op de wachtlijst en mogen hopen dat het de gemeente ooit behaagt om een paar luizige uurtjes hulp per week te verlenen, omdat het rijk onvoldoende geld geeft om het te honoreren.
Waar gaat dit heen?
Ik ben mijn hele leven werkzaam geweest en helaas door bedrijfseconomische omstandigheden een paar jaar geleden ontslagen. Daarna heb ik nog 2 x een baan gevonden maar omdat ze niet op mij konden rekenen, omdat ik mij soms adhoc af moest melden omdat mijn vader niet in orde was, werd mijn contract niet verlengd. Helaas ben ik daardoor nu in de bijstand terecht gekomen na een arbeidzaam leven van bijna 40 jaar.
Mijn vader woonde in Amsterdam, na het overlijden van mijn moeder, die na een lang ziekbed aan kanker is overleden, kon mijn vader het niet meer alleen redden, hij had alles gegeven de laatste jaren en kon niet meer. Hij at slecht, kwam niet meer buiten, lichamelijk ging hij snel achteruit en de dagen waren behoorlijk donker en sober.
Ik heb een fantastische warme jeugd gehad en kon mijn vader niet laten verpieteren in Amsterdam. Ik heb toen gevraagd of hij voor een paar maanden naar De Achterhoek wilde komen om even bij te komen. Hij is gebleven en nooit meer naar Amsterdam terug gegaan. De herinneringen en zijn lichamelijke beperkingen lieten het niet meer toe.
Mijn vader heeft hartfalen en ernstig COPD. Dat brengt veel extra zorg met zich mee, Niet alleen de dagelijkse dingen, maar ook emotioneel en fysiek is het zwaar. Ik ben 24/7 in dienst. Doordat ik helaas in de bijstand terecht ben gekoment word ik gekort, omdat sinds de nieuwe participatiewet mijn vader als inwonend wordt beschouwd. Hij heeft zijn hele leven lang hard gewerkt en heeft een klein pensioen opgebouwd. Die moet hij nu noodgedwongen aan mij afstaan, want zeg nu eerlijk, wie kan er leven van een bijstanduitkering van eerdaags 400 euro. Noodgedwongen ben ik nu dus financieel afhankelijk van mijn vader!! Nog nooit in mijn leven ben ik financieel afhankelijk geweest. Tot nu toe. Ik word gestraft met de MANTELZORGBOETE.
Niet alleen is het behoorlijk zwaar om 24/7 voor je vader te zorgen maar dat je daarnaast gewoon gekort wordt en als doekje voor het bloeden een mantelzorgkado van 50 euro krijgt! Daar word ik echt lichamelijk onpasselijk van. Neem een asielzoeker in huis (niets ten nadele van vluchtelingen en asielzoekers, daar heb ik alle begrip voor) en je krijgt van alles en nog wat toegeschoven, neem je je eigen vader of moeder in huis dan wordt je rigoureus gestraft en gekort terwijl ik de maatschappij toch een hoop kosten bespaar. Bovendien krijg ik nu de gemeente Doetinchem over mij heen omdat er van mijn rekening geen vast lasten meer worden afgeschreven maar alleen boodschappen en aflossing van mijn schulden. Omdat ik dus de vaste lasten niet KAN betalen en noodgedwongen mijn vader dat moet doen. Volgens de gemeente: de bijstand is een voorziening voor uw vaste lasten en dat blijkt niet uit de afschrijvingen van uw rekening. Ik ben zo ontzettend boos! Waar is het gevoel voor rechtvaardigheid gebleven! Dat moest mij even van het hart.
Met vriendelijke groet, Ria Kooistra
Je redenatie klopt niet.
Er zij n ca evenveel buitenlandse arbeidskrachten, als uitkeringstrekkers.
Als die buitemlanders wel werk kunnen krijgen waarom dan die Nederlanders niet.