Niet-goed-geld-terugbeheer

Als inwoners ontevreden zijn over de kwaliteit van het beheer en onderhoud in de openbare ruimte, krijgt de uitvoerder minder betaald voor de klus. En omgekeerd kan goed werk meer budget opleveren. Een mooi concept, maar werkt het ook? Gemeente Loon op Zand gaat het onderzoeken.

De betaling voor beheer en onderhoud van groen, wegen, riolering en waterhuishouding is in de Brabantse gemeente de komende twee jaar afhankelijk van het oordeel van burgers en bedrijven. Met de pilot bekijkt Loon op Zand of en hoe die waardering een extra prikkel kan zijn voor de uitvoerder om het beter te doen. De gemeente is daarvoor een samenwerking aangegaan met ‘Incudem, burgergericht beheer’, een uitvoeringsorganisatie waarin M.J. Oomen Groep en Gebr. Van Kessel samen optrekken.

‘Zij willen een systeem bedenken om burgerwaardering en prestatiegericht beheer en onderhoud als marktproduct neer te zetten. Onze openbare ruimte is de proeftuin om dat te ontwikkelen’, verklaart Jacqueline Simon, Integraal beleidsmedewerker Infra van Loon op Zand. De gemeente vindt het belangrijk dat de inwoners hun leefomgeving als prettig en veilig ervaren, zegt Simon, maar ondanks inspanningen voor betere communicatie en burgerparticipatie zijn inwoners niet tevreden over het onderhoud van hun woonomgeving, merkt de gemeente. ‘Met deze pilot krijgen we inzicht in wat burgers dan wel belangrijk vinden en hoe we het beheer hierop kunnen aanpassen.’

Proefperiode
De gemeente heeft voor het beheer en onderhoud in de proefperiode een bedrag op de begroting gezet. Maar dat kan hoger of lager uitvallen, afhankelijk van het verloop van de proef. Daarbij is het allereerst de vraag of de informatie van burgers en bedrijven over het onderhoud is te vertalen naar een systeem om waarderingsafspraken te maken, legt Simon uit. ‘Als gemeente hebben wij natuurlijk een systeem voor klachten en meldingen. Maar daarmee beschik je nog niet over de informatie wat burgers en bedrijven anders willen. Of welke keuzes zij zouden maken over bijvoorbeeld onderhoudsniveaus.’ De pilot moet uitwijzen hoe die informatie kan worden verzameld en of die bruikbaar is als graadmeter voor de tevredenheid en dus voor de betaling van het werk.

Het contract heeft ook nog een sociale doestelling: de pilot moet zorgen voor werkgelegenheid voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, die daardoor kunnen instromen in het reguliere arbeidsproces. De uitvoerders werken daarvoor samen met Baanbrekers. Deze regionale publieke onderneming voor werk en inkomen voert een groot deel van het groenonderhoud uit.