Kamer stemt voor verplichte omgevingsvisie

De Tweede Kamer heeft gisteren toch gekozen voor een verplichte omgevingsvisie voor gemeenten. Het wetsvoorstel Omgevingswet, dat gisteren met ruime meerderheid is aangenomen, is door de Kamer op tientallen punten gewijzigd met amendementen en moties. Zo mogen gemeenten maximaal een omgevingsplan maken voor de hele gemeente.

Keuzes voor de leefomgeving

In de wet is al een verplichte omgevingsvisie voor rijk en provincies opgenomen. Met een aangenomen wijzigingsvoorstel (nr 97) is daar nu de verplichting voor gemeenten aan toegevoegd. In de omgevingsvisie beschrijven zij de strategische keuzes voor de fysieke leefomgeving, eventueel samen met andere gemeenten. Bouwers, ontwikkelaars en burgers weten dan waar de gemeente prioriteiten legt, wat essentieel is bij de overstap van toelatingsplanologie naar uitnodigingsplanologie, vindt de Kamer. De omgevingsvisie moet ook een beschrijving bevatten van de kwaliteit van de fysieke leefomgeving (19).

Een omgevingsplan per gemeente

Over het andere nieuwe instrument van de wet, het omgevingsplan (dat de huidige bestemmingsplannen vervangt) is afgesproken dat gemeenten er maximaal een mogen opstellen, voor hun hele grondgebied (20). In de overgangsfase is het wel toegestaan dat gemeenten meerdere omgevingsplannen hebben.

Bescherming gezondheid

Het voor de Kamer belangrijke onderwerp van volksgezondheid heeft is door wijzigingsvoorstellen ook sterker verankerd in de wet. Zo moet bij het opstellen van een omgevingsplan expliciet rekening worden gehouden met het beschermen van de gezondheid (150). Ook kunnen gemeenten een omgevingsvergunnining weigeren als sprake is van bijzondere omstandigheden waardoor het verlenen van de vergunning zou leiden tot mogelijke gezondheidsschade (151). Een vergunning kan ook worden gewijzigd of ingetrokken als dat nodig is om preventieve gezondheidsmaatregelen te treffen (152).

Aanscherping burgerparticipatie

Ook op het vlak van burgerparticipatie is de wet aangescherpt. Met amendement 109 is de maatschappelijke participatie bij projectbesluiten versterkt. Bij windenergieprojecten wordt een participatieplan verplicht (163). Het bevoegd gezag maakt daarin afspraken met de initiatiefnemer van een windplan over hoe de samenleving bij de plannen wordt betrokken.

Inspraak parlement

Verder is er een aanpassing aangenomen die ervoor zorgt dat gebieden pas een archeologische functie kunnen krijgen als er accurate gegevens zijn over de kans dat er daadwerkelijk iets waardevols in de bodem zit (63). Ook heeft de Kamer vastgelegd dat het parlement alsnog inspraak krijgt als de minister in de uitvoeringsregels nieuwe omgevingswaarden (bijvoorbeeld waterveiligheidsnormen) wil vaststellen (167). 

Hier is de stemmingsuitslag van het debat terug te lezen