Advertentie

Gemeenteambtenaar is loyaal, tot het geweten speelt

De gemeenteambtenaar is loyaal tot op het bot en bereid de eigen politieke opvatting opzij te zetten voor de beleidsvisie van de wethouder. Niet ten koste van alles. Als het eigen geweten in het gedrang komt, gooit de meerderheid van de gemeenteambtenaren liefst het bijltje erbij neer.

23 februari 2018
ambtenaar-loyaal.PNG

De gemeenteambtenaar is loyaal tot op het bot en bereid de eigen politieke opvatting opzij te zetten voor de beleidsvisie van de wethouder. Niet ten koste van alles. Als het eigen geweten in het gedrang komt, gooit de meerderheid van de gemeenteambtenaren liefst het bijltje erbij neer.

Beïnvloeding

Dat blijkt uit een onderzoek van de Campus Fryslân van de Rijksuniversiteit Groningen, de Wethoudersvereniging, trainee-organisatie DisGover en Binnenlands Bestuur. Voor het onderzoek werden twee afzonderlijke enquêtes gehouden onder ambtenaren en wethouders. Ruim duizend ambtenaren en 141 wethouders reageerden. Centrale vraag in het onderzoek was hoeverre de politieke voorkeur en betrokkenheid van de ambtenaar van invloed op de samenwerking met de wethouder en in hoeverre de politieke kleur van de wethouder doorwerkt in de dagelijkse praktijk van de ambtenaar.

Gewetenskwesties

70 procent van de ambtenaren meent dat de eigen politieke voorkeur geen rol speelt in de relatie tot de wethouder wiens beleid ze uitvoeren of ondersteunen. Ze hebben er over het algemeen geen  moeite mee wanneer het beleid van de wethouder tegen hun eigen politieke overtuiging in gaat. Pas wanneer het niet meer alleen om een politieke overtuiging gaat, maar om gewetenskwesties, dan zegt ruim te helft van de ambtenaren (52 procent) het beleid niet uit te voeren. Opvallend is dat naarmate de ambtenaar zichzelf meer links van het politieke spectrum plaatst, dit effect sterker speelt. Ook zijn links georiënteerde ambtenaren al eerder geneigd het bijltje er bij neer te gooien wanneer het om verschil van politieke inzichten gaat met de wethouder.

Niet marchanderen

‘Voor veel van hen geldt dat met het geweten niet te marchanderen valt,’ zegt Caspar van den Berg, hoogleraar aan de Campus Fryslân van de Rijksuniversiteit Groningen. ‘De opstelling van de linkse ambtenaar getuigt van een grote maatschappelijke betrokkenheid en politieke gedrevenheid. Maar tegelijkertijd moet je als ambtenaar wel je plaats kennen en dienend zijn aan de beleidsvisie van het college.

Ethische snaar

Dat onderschrijft ook Ton Roerig, directeur van de Wethoudersvereniging. Hij vindt dat wethouders ervoor moeten waken daar te dogmatisch mee om te gaan. ‘De politieke kleur of de gewetensvraag van de ambtenaar doet er in het beleidsproces niet toe’, zegt hij. ‘De ambtenaar loopt niet alleen op rationaliteit, maar de politieke keuze moet uiteindelijk wel gemaakt worden door de wethouder. Toch is het beter als de wethouder het gesprek aangaat om te zien welke ethische snaar er bij de ambtenaar wordt geraakt. Want als dit voor deze ambtenaar geldt, kan dat ook voor meer mensen in de samenleving gelden.’

Lees het hele artikel in Binnenlands Bestuur nummer 4, 23 februari 2018

Reacties: 10

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Petra
‘De opstelling van de linkse ambtenaar getuigt van een grote maatschappelijke betrokkenheid en politieke gedrevenheid. Maar tegelijkertijd moet je als ambtenaar wel je plaats kennen en dienend zijn aan de beleidsvisie van het college.'



Laat dit zich misschien ook vertalen als dat meer rechts georiënteerde mensen pragmatischer en realistischer zijn dan meer links georiënteerde mensen?

Betrokken Burger
@Petra: Misschien betekent het wel dat wethouders en hun beleid in het algemeen eerder rechts dan links georiënteerd is en dat daardoor links georiënteerde ambtenaren eerder in gewetensnood komen dan rechtse?
Petra
@Betrokken Burger: meent u dit serieus? In een land waar de grote meerderheid linksdenkend is, en je mag verwachten dat dit ook voor de meeste wethouders geldt? Met dien verstande dat de VVD tegenwoordig ook vaak links van het midden opereert?
Peter / ambtenaar
Tsja, heláás bepaalt de politiek veel dingen. Niet gehinderd door kennis van zaken regelen ze vanalles en nog wat voor het eigen belang of de selecte groep waartoe ze behoren. Anders geformuleerd: ik geloof er geen klap van dat politici handelen vanuit een interne drijfveer om het "algemeen belang" te dienen. Als dat namelijk wél zo was, dan zou b.v. de referendumwet niet worden afgeschaft en zou Rutte geen dividendcadeautje uitdelen.

Eén van de andere reageerders lijkt de verbinding te maken tussen politici en leiders. Wat mij betreft zijn politici géén leiders. Ik zou er niet één weten waar ik mijn leven of dat van mijn gezin aan zou toevertrouwen.

Gelukkig zijn er dus nog ambtenaren die wél een geweten hebben en bereid zijn actie te ondernemen.
Wim Vreeswijk / Belastingadviseur
Dit is maar ten dele juist want de ambtenaar is nog altijd onschendbaar en moet het wel zeer bont maken wil hij of zij ontslagen worden. In november 2016 heeft de 1e Kamer, ná jaren tegenspartelen van ambtelijke belangenorganisaties, met 46 tegen 29 vóór gestemd dat voor bepaalde groepen met ingang van 2020 deze levenslange onschendbaarheid niet meer op gaat. Andere groepen ambtenaren, zoals bij de politie, defensie, onderwijs en rechterlijke macht w.o. de Belastingdienst ressorteert blijven voorlopig onschendbaar.
Nerdmeisje
Neoliberale onzin weer van de BB. Als de wethouder zegt pleeg nu een milieudelict dat strafbaar is met 2 jaar om mijn verbouwing te vergunnen; dan Doe je dat niet. Groot respect voor alle ambtenaren die nee durven zeggen. Er zijn grenzen aan de plutocratie die Nederlanders democratie durven noemen.
A2
Gelukkig maar. Gewetenloos zou vreselijk zijn.
Cor / Jurist
Terecht klinkt enig respect door voor het recht op gewetensvrijheid dat iedereen toekomt, ambtenaar of niet. Jammer dat daar weinig van te merken was in de kwestie van de weigerende trouwambtenaren. Zijn linkse gewetens meer waard dan andere?
Toine Goossens
Ik schreef zojuist een commentaar bij de ernstige gezondheidsklachten van klokkenluiders. Dat mag hier niet ontbreken:



Door Toine Goossens (Toezichthouder gedrag en moraal) op 26 februari 2018 13:57

Vier jaar geleden startte Aart G. Broek een discussie met de titel:



Waarom is tegenspraak geven en nemen zo problematisch?

https://www.linkedin.com/groups/1975256/1975256- …



Er is indertijd 145 keer op gereageerd. Ook door mij. Ik kreeg daar veel reacties op. Ik schreef:



Loyaliteit en het niet dulden van tegenspraak zijn oerinstincten; gedragsmechanismen die diep in onze genen zijn vastgelegd.



Onze voorouders hadden evolutionaire voordelen als de veiligheid in/van een stam/groep zo hoog mogelijk was. Die veiligheid was afhankelijk van een sterke, kundige leider èn van een sterk groepsverband.



Iemand die de veiligheid van de stam in gevaar bracht door de positie van de leider aan te tasten werd of uit de stam gezet of gedood.



Door de dood werden de contra genen 'kalltgestelt'. Wie werd uitgestoten (of zelf vertrok), en het er in zijn eentje op de steppe levend vanaf bracht, hield een zeer kleine, maar ook zeer sterke lijn van genen in stand om tegen alles in te durven gaan.



Het resultaat is in grote lijnen een mensenras waarvan de meeste individuen loyaal, gehoorzaam e.d. zijn. Mensen die zich, ook als het er op aan komt, voegen naar de grote lijn, naar het gezag, naar de macht, naar de eigen veiligheid van baanzekerheid van de veiligheid er bij te horen et cetera.



Slechts een enkeling zet de eigen veiligheid op het spel.



Ik denk er nog steeds zo over. Zolang er geen effectieve bescherming voor en tegemoetkoming aan klokkenluiders wordt georganiseerd zal er niets veranderen.

Het onderzoek van Mueller in de US laat zien hoe je van mededaders, klokkenluiders en kerngetuigen maakt. Dat en niets anders maakt de positie van klokkenluiders in de US veel gemakkelijker. Uiteraard is dat ook in een financiële regeling voor de echte klokkenluider vastgelegd. De anderen krijgen strafreductie.



Ik zie dat in Nederland niet gebeuren. De elites die Nederland domineren staan dat niet toe.
mr. Peter Goedkoop / P&O-jurist
Een lastig kantje is dat een ambtenaar betrekkelijk weinig mogelijkheden heeft om een opdracht waarvan hij meent dat die onrechtmatig is te weigeren. Bij een evident misdrijf zal dat wel goed gaan, maar als het minder evident is, krijgt die ambtenaar gewoon een dienstopdracht en als hij die niet uitvoert, loopt hij een fors risico op straf(-ontslag). Of hij wordt er uit gewerkt door slechte beoordelingen en door verstoorde verhoudingen. Rechtsbescherming voor lagere ambtenaren stelt op dit gebied weinig voor. En, @Wim Vreeswijk: dat ambtenaren onschendbaar zouden zijn is klinkklare onzin die aan de borreltafel thuishoort. Een ambtenaar kan net zo makkelijk ontslagen worden als in het gewone arbeidsrecht als het dossier op orde is. (Ik spreek uit een ruime ervaring: ik heb tientallen van dit soort dossiers begeleid.)
Advertentie