Sociale steun van waarde

Hoge psychosociale arbeidsbelasting is voor bijna de helft van de werknemers een potentieel arbeidsrisico. Het onvoldoende ervaren van regelmogelijkheden en sociale steun is voor 48 procent een serieuze bedreiging voor de inzetbaarheid. Dat blijkt uit onderzoek van TNO in de Monitor duurzame inzetbaarheid in 2014.

Wat verder in het rapport opvalt is dat het aandeel werknemers dat de eigen externe arbeidsmarktpositie gunstig inschat terugliep. Bedroeg het in 2010 nog 62 procent, in 2014 was dat nog maar 53 procent. Met name de 55-plussers scoren ongunstig op hun gevoel over het vertrouwen om gemakkelijk een andere baan te kunnen vinden, en het kunnen voldoen aan de fysieke of psychische werkeisen.

Het werkvermogen van deze leeftijdsgroep nam ook af tussen 2010 en 2014. Het lijkt erop dat deze groep mensen wel door wil, maar er steeds minder vertrouwen in heeft dat dat ook gaat lukken bij ongewijzigd werkvermogen. De gemiddelde leeftijd in deze groep steeg wel iets en daarmee mogelijk het optreden van meer chronische klachten, wat een gedeeltelijke verklaring kan zijn voor het afgenomen werkvermogen. Ook op de indicatoren over het omgaan met verandering scoren met name de 55-plussers laag.

Verstoorde werk-privébalans
Op de vragen over belastbaarheid geven bijna twee op de tien werknemers aan géén goede gezondheid te hebben. Vergelijkbaar met 2010 en 2012 heeft in 2014 9 procent van de werknemers een verstoorde werk-privébalans. Fysieke belasting blijkt bij vier op de vijf werknemers geen risicofactor te vormen. Over het thema  ‘omgaan met verandering’ blijkt dat 91 procent van de werknemers leermogelijkheden in het werk belangrijk vindt. Iets meer dan de helft van de werknemers heeft in de voorgaande twee jaar een opleiding of cursus ontvangen. Over de bereidheid van het personeel om nieuwe dingen te leren heerst tevredenheid in bijna driekwart van de gevallen. Het werk veranderde ook: iets meer dan de helft van de werkgevers voerde veranderingen door in de manier van werken.