‘Wat je thuislaat, is mooi meegenomen’, is onder enthousiaste wandelaars als ik een gevleugelde uitspraak. Deze uitspraak herinnert mij er telkens aan dat er tal van spullen zijn die hartstikke handig zijn voor onderweg, maar opgeteld je rugzak tot een niet te tillen last maken.

Laatst in één-op-één-debatje van onze premier met zijn concullega Wilders, kreeg hij de vraag of hij niet een volger was i.p.v. een leider. Uhhh? 

Ik woonde ooit een jaartje in New York. Via een kennis mag ik een dagje doorbrengen in de rechtszaal. Op deze dag zijn ze onder leiding van de rechter een jury aan het formeren. Dat duurt dagen. Als je vasthoudt aan je onschuld heb je recht op een jury. De Grondwet garandeert dat iemand dan alleen door zijn ‘peers’ oftewel zijn gelijken veroordeeld kan worden. Het gaat nu om een notoire gangster op Manhattan.

Wij leerden onze kinderen al jong omgaan met geld. Omdat het budget vaak kleiner was dan hun wensen, moesten ze zelf keuzes maken. Op die momenten werd duidelijk dat de vrijheid om zelf te kiezen grenzen kent.

In een vorige column schreef ik over de strijd van drie moeders om hun doodgeboren kindjes in de Basisadministratie te krijgen. Leefwereld dringt door tot systeemwereld, gelukt! Hier nóg een kijkje in leefwereld versus systeemwereld.

Over duurzaamheid breekt iedereen zich het hoofd, maar over onze sociale duurzaamheid en sociale biodiversiteit hoor je weinig en daar is ook veel mee aan de hand. In de microkosmos van onze buurten wordt de buurtwerker met uitsterven bedreigt. Niemand die het in de gaten lijkt te hebben.

Hoeveel fouten kun je maken in één zin? Het gaat om de zin die de ministers De Jonge en Ollongren vorige week schreven: “Richtlijn van het rijk: de provincies weegt bij hun toezicht op de gemeentefinanciën mee dat er onderzoek loopt om een nieuw kabinet te laten besluiten over een passend budget voor de jeugdzorg vanaf 2022.” Telt u even mee? Als eerste valt natuurlijk de taalfout op. Maar dat is de minst erge fout. 

Wie alleen de krantenkoppen leest, zou bijna denken dat het sociaal domein vooral gaat over geld. Over ‘financiële prikkels’ en dus over de vraag wie de rekening betaalt: Rijk of gemeenten. Wat mij betreft gaat het over veel meer.

Onlangs is er een petitie begonnen over de hondenbelasting. Die moet worden afgeschaft. Want de opbrengst gaat niet naar opruimen van hondenpoep of zo, maar wordt verjubeld in de algemene middelen. En dat is niet eerlijk.