Tweede Kamer wil aanpak schuldenproblematiek
ChristenUnie en PvdA willen daarom dat er een fonds komt dat schulden van gezinnen opkoopt. Door tussenkomst van zo'n fonds hebben huishoudens nog maar één schuldeiser, lopen de schulden niet verder op en kunnen hulpverleners zich richten op schuldhulpverlening en -sanering.
ChristenUnie en PvdA willen daarom dat er een fonds komt dat schulden van gezinnen opkoopt. Door tussenkomst van zo'n fonds hebben huishoudens nog maar één schuldeiser, lopen de schulden niet verder op en kunnen hulpverleners zich richten op schuldhulpverlening en -sanering.
Pervers
In elke straat in Nederland woont minstens één gezin dat kampt met risicovolle of problematische schulden. In totaal gaat het om anderhalf miljoen huishoudens en de problematiek neemt nog steeds toe. Een gezin met diepe schulden heeft gemiddeld veertien schuldeisers, voor in totaal 43.000 euro. "Schulden zijn een pervers verdienmodel geworden van incassobureaus en handelaren die een slaatje willen slaan uit de situatie", aldus Tweede Kamerlid Eppo Bruins van de ChristenUnie.
Pauze
D66 wil een pauze bij het terugbetalen van schulden rond kerst en de PvdA bepleit een verbod op handel in vorderingen. Het zijn nieuwe ideeën die Kamerleden opperen om mensen met problematische schulden te helpen. Aan plannen geen gebrek in politiek Den Haag, maar de uitvoering loopt tot nu toe keer op keer spaak.
Ongevraagd
Verder is het wachten op een wet die regelt dat gemeenten mensen die in de ellende zitten zelf kunnen benaderen en helpen, ook al hebben ze daar (nog) niet om gevraagd. Het idee daarachter is dat snelle hulp voorkomt dat de schulden nog verder oplopen. Er zitten 700.000 Nederlanders in de problemen door schulden. Zij slagen er niet in achterstallige betalingen weg te werken en kunnen niet of nauwelijks rondkomen. Hulp komt vaak te laat. (ANP)
Reacties: 3
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Maar tóch met een kans.
Schuldhulpverlening is inmiddels immers een kostbare faalvertoning gebleken, die niets oplost maar de situatie alleen maar verergert.
Banken en bedrijven verkopen schulden op een gegeven moment immers aan incassobureaus.
Zo'n bureau - niet zelden zelfstandige dochter van de schuldeiser - koopt een schuld voor plm 10% van de nominale waarde. Het bureau probeert vervolgens de volledige nominale schuld te innen, en daarbij zoveel mogelijk kosten te maken (rentes, aanmaningskosten, deurwaarderskosten) welke bovenop de nominale schuld komen.
De simpelste oplossing is meestal de beste.
Een stroomlijning van de WSNP in combinatie met de Gemeentelijke Krediet Bank kan dat zijn. Waarbij direct al de miljoenenbudgetten voor de Schuldhulpverlening worden bespaard.
Een gedegen toelatingsprocedure - dus zónder lichtgewicht schuldhulpverleners - voorkomt dat schuldenaren misbruik maken van het WSNP-traject.
Is de schuldenaar eenmaal toegelaten tot het traject wordt de schuldpostie bevroren, wordt beslaglegging niet meer toegelaten en koopt de GKB de schuldpositie op tegen 10% van de nominale waarde.
Bij een gemiddelde schuld in 2017 van €40.300 is dat dus €4.030 per schuldenaar.
Voor het overige hoeft er niets te veranderen; de curator houdt toezicht, zo nodig wordt budgethulp aangeboden cq. verplicht, zo mogelijk wordt overwaarde verkocht, en zo nodig wordt een dwangakkoord opgelegd. De schuldeiser kan immers weigeren mee te werken maar heeft daarbij niets te winnen.
Wat dan wél kan veranderen is de zgn. 'schone lei'.
Een resterende gemiddelde schuld van €4.030 zal dragelijk zijn voor de meeste schuldinkomens. Zowel gedurende de WSNP-periode als daarna.
Tot hoever ga je overigens met het opkopen van schulden? Tot E 10.000 of tot E 1.000.000? Of zoek je overeenkomst met eventuele risico's voor de terugbetaling?