Thuiszorg aanbesteden moet van EU
Gemeenten zijn verplicht huishoudelijke verzorging openbaar aan te besteden. Dat antwoord de directeur-generaal Interne Markten van de Europese Commissie op vragen van het ministerie van Volksgezondheid.
Gemeenten zijn sinds 2007 verantwoordelijk voor de thuiszorg. De meesten besteedden die dienst Europees aan, maar meer en meer gemeenten lieten weten daar eigenlijk vanaf te willen. Aanbesteden kost veel tijd en geld en leidt soms tot onrust bij de hulpverleners en cliënten, betogen de tegenstanders.
Economische dienst
De SP diende in de Tweede Kamer een wetsvoorstel in om ervan af te komen. Daarbij waren juristen het er ook niet over eens of de wetgeving het nou wel of niet verplicht. Maar volgens de Europese regels kunnen gemeenten er niet onderuit, blijkt uit de brief uit Brussel. Hoewel hulp bij het huishouden deels een verzorgende taak is, bestaat het grootste deel van het werk in de praktijk uit economische diensten als schoonmaken. Aanbesteden is in dat geval verplicht.
Antwoorden informeel
Als een gemeente niet weet welk deel van de opdracht groter is, de economische component of de verzorgende, dan gelden automatisch de strengste regels en ook dat betekent aanbesteden. Kan een gemeente aantonen dat de opdracht vooral bestaat uit verzorging, dan nog kan ze alleen onder aanbesteding uit als er geen sprake is van een 'grensoverschrijdend belang'. En gezien de relatieve nabijheid van België en Duitsland is dat bijna altijd wel het geval, volgens de directeur-generaal. Kortom: onder aanbesteden komen de gemeenten niet uit. Wel benadrukt de schrijver dat de antwoorden alleen informeel en voorlopig zijn en dat uiteindelijk het Hof van Justitie van de Europese Unie bepaalt hoe regels moeten worden geïnterpreteerd.
Reacties: 4
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
1. Thuiszorg bestaat voor het grootste deel uit schoonmaak. Op die vaststelling zijn heel wat kanttekeningen te maken. Zij vergelijkt thuiszorg met ambulancediensten en knipt zorg en schoonmaak op. De eerste analogie is echter niet geldig en de tweede knip kun je niet maken.
2. ALs het zorg is dan zou ook een duidelijk grensoverschrijdend belang aanwezig zijn vanwege de nabijheid van Belgie en Duitsland. Nu spreek ik uit ervaring: bij het adviseren van gemeenten in de grensstreek (vanaf 2006) in aanbestedingen van thuiszorg hebben zich NOOIT aanbieders uit Belgie en Duitsland gemeld. In die gevallen was dus nooit sprake van een duidelijk grensoverschrijdend belang.
Kortom, de Europese Commissie kan de Europese regels goed uitleggen maar heeft de ballen verstand (excusez-le-mot) van daar waar ze in deze casus de regels moet toepassen: de Nederlandse thuiszorg. Het wordt tijd dat Nederland beweegt en deze continue inbreuk op de (politieke) beleidsvrijheid een halt wordt toegeroepen. Wie sluit zich bij mij aan? www.timrobbe.nl
Ook Nederland zelf heeft regelgeving met betrekking tot aanbestedingen. Dus gewoon aanbesteden, wanneer het om een levering van diensten gaat. Hoe je aanbesteed is vervolgens een kwestie van de geldende regels en wanneer het om een bedrag van meer dan € 193.000 gaat moet er gewoon Europees worden aanbesteed. Dat heeft niet Brussel bepaald, maar de gezamenlijke lidstaten. Veel overheden hebben een eigen aanbestedingsbeleid en bij bedragen onder € 193.000 zal men eveneens (openbaar) moeten aanbesteden, zij het niet Europees.
De heer Hoogduin doet nu net of Brussel de marktwerking in de zorg heeft veroorzaakt. Dit is toch echt door lidstaat Nederland c.q. Kabinet en Parlement besloten. Zou n.l. veel goedkoper zijn, meer klantvriendelijk, etc. En nu blijkt,dat marktwerking in de zorg heel veel nadelen heeft, spreekt men in Nederland ineens over “de belachelijke bemoeienis van Brussel”.
Ik weet uit eigen meer dan 30 jaar ervaring met Brussel, dat er veel valt te verbeteren in Brussel, maar het grootste (Europese) probleem is niet Brussel, maar zijn de lidstaten, wanneer ze (ondoordachte) besluiten nemen en dan nadien tot de conclusie komen, dat de besluitvorming Europese gevolgen heeft. Daarover hadden de lidstaten eerst moeten nadenken.