Tempo nodig in aanpak verwarde personen

Nog niet alle gemeenten verwachten op 1 oktober een goed werkende aanpak voor mensen met verward gedrag te hebben gerealiseerd. Dat is wel verplicht. Op cruciale punten is versnelling nodig. Dat stelt het Schakelteam Personen met verward gedrag in het vanmiddag verschenen Tussenbericht ‘Weerbarstige werkelijkheid’. Het Schakelteam roept gemeenten op in hun coalitieakkoorden expliciet op te nemen dat deze groep mensen niet tussen wal en schip mag vallen en vooral in preventie te zullen investeren.

Borging ontbreekt

Een kwart van de 335 gemeenten geeft aan op 1 oktober een goed werkende aanpak voor mensen met verward gedrag te hebben, zo blijkt uit het Tussenbericht. 65 procent denkt dat dit zal gaan lukken. Een op de tien gemeenten geeft aan dat dit niet het geval zal zijn. Het Schakelteam, onder voorzitterschap van Onno Hoes, waarschuwt voor het optimisme van een groot aantal gemeenten. ‘Op steeds meer plekken in het land ontstaan er goede initiatieven en groeit langzaam het besef dat zorg voor deze kwetsbare groep mensen een betere samenwerking vereist. Gemaakte plannen zijn helaas vaak nog niet vertaald naar de praktijk en/of structurele afspraken over borging en financiering ontbreken’, zo constateert het Schakelteam.

Vroegtijdige signalering

Het Schakelteam roept gemeenten op extra inspanningen en regie te plegen op onder meer het gebied van preventie en vroegtijdige signalering. Ook moet worden gewerkt aan een integrale persoonsgerichte aanpak voor mensen met verward gedrag. ‘Voor het realiseren van de plannen is echt een gedragsverandering nodig, die meer tijd vraagt dan we van tevoren hebben voorzien. De werkelijkheid is weerbarstig. Er is nog werk aan de winkel’, aldus het Tussenbericht.

Zorg- en veiligheidshuizen

Het Schakelteam adviseert verder de Veiligheidshuizen ‘in hoog tempo door te ontwikkelen naar Zorg- én Veiligheidshuizen. Hiermee wordt een overlegtafel gecreëerd waar complexe, soms zelfs vastgelopen casuïstiek (met of zonder veiligheidsaspect) besproken kan worden en waar regie en doorzettingskracht georganiseerd kan worden.’ Tevens moeten 24/7 niet acute meldpunten worden ingericht en een vangnet van professionals uit de zorg en ondersteuning die 24/7 bereikbaar en beschikbaar zijn in wijken en buurten voor vroegtijdige signalering en voorkomen van escalatie.