SZW gaat gemeenten bijstaan in opsporing fraude in buitenland

Het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid werkt aan een handreiking voor gemeenten over onderzoek naar uitkeringsfraude in het buitenland. Dat laat het ministerie weten naar aanleiding van publicaties door de Telegraaf en Nieuwsuur waaruit blijkt dat het opsporen van vermogen in het buitenland nog moeizaam gaat. Staatssecretaris Van Ark zegt zo nodig de wet te willen aanpassen om betere handhaving mogelijk te maken.

Participatiewet aanpassen

Een woordvoerder van Van Ark zegt desgevraagd nog geen verdere mededelingen te kunnen doen over de inhoud van de handreiking. Gevraagd naar de wetswijziging die Van Ark voor ogen heeft, wijst de woordvoerder op een brief over socialezekerheidsfraude die Van Ark in juni naar de Tweede Kamer stuurde. In die brief laat de staatssecretaris weten dat de terugvordering van onterecht uitbetaalde uitkeringen en boetes wordt bemoeilijkt doordat die bedragen direct worden afgetrokken van het geconstateerde vermogen van de uitkeringsgerechtigde. Daardoor kan er opeens een recht op algemene bijstand ontstaan, waarbij geen of maar zeer beperkte beslagruimte geldt. Van Ark schreef in juni dat zij met gemeenten en andere uitvoeringsorganisaties onderzoekt hoe de Participatiewet kan worden aangepast om dat probleem op te lossen.

Goede, heldere afspraken met buitenland nodig

Ad van Mierlo, directeur van het VNG Kenniscentrum Handhaving en Naleving, is betrokken bij het opstellen van de beloofde handreiking maar wil tegenover Binnenlands Bestuur nog niets kwijt over de waarschijnlijke inhoud. Volgens Van Mierlo is er behalve het uitwisselen van informatie niet erg veel dat binnen Nederland kan worden gedaan om de handhavingsproblemen op te lossen. ‘Hoofdzaak is vooral dat Nederland goede, heldere afspraken maakt met de landen waar het Internationaal Bureau Fraude-informatie namens gemeenten, UWV en SVB vermogensonderzoek wil uitvoeren. Die afspraken ontbreken vaak nog en lokale wet- en regelgeving maakt het vaak moeilijk om gegevens te verzamelen. Als het al lukt om die afspraken te maken, moeten we vaak nog accepteren dat de gegevens, bijvoorbeeld de kadastrale gegevens, er niet van de kwaliteit zijn die wij hier in Nederland gewend zijn.’

ANP/redactie