Advertentie
sociaal / Nieuws

Rotterdam begeleidt 12.000 mensen naar werk

Ondanks het behalen van de doelen stijgt het aantal bijstandsgerechtigden in Rotterdam in absolute aantallen nog wel, maar minder snel dan het landelijk gemiddelde. Het afgelopen jaar steeg het aantal met 0,6 procent tot in totaal ruim 38.000 mensen.

20 juni 2017

De gemeente Rotterdam heeft de afgelopen 3,5 jaar 12.000 mensen met een bijstandsuitkering begeleid naar een betaalde baan. De stad had zich in 2014 tot doel gesteld dit binnen vier jaar te doen en heeft die doelstelling dus een half jaar eerder behaald, zo stelde wethouder Maarten Struijvenberg van Sociale Zaken dinsdag.

Bijzonder trots
De wethouder is ‘bijzonder trots’ dat nu al de doelstelling van 12000 is bereikt. ‘En dat in een tijd waarin de economie nog niet helemaal op peil is. Het is het bewijs dat onze aanpak werkt.’

38.000 mensen in bijstand
Ondanks het behalen van de doelen stijgt het aantal bijstandsgerechtigden in Rotterdam in absolute aantallen nog wel, maar minder snel dan het landelijk gemiddelde. Het afgelopen jaar steeg het aantal met 0,6 procent tot in totaal ruim 38.000 mensen.

Toch stijging
De gemeente wijt de stijging aan externe oorzaken, zoals migratie, de verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd en veranderde regels voor mensen met een Wajong-uitkering (jong gehandicapten) die nu in de bijstand komen. Ook is er volgens Rotterdam sprake van een trek naar de grote steden van statushouders met een bijstandsuitkering. (ANP)

Reacties: 1

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

pipo
Verwarrend atikel, uit de cijfers niet op te maken of de aanpak succesvol is. Heeft de gemeente vooor 12.000 personen een betaalde baan met een vast contract gevonden? Of dwang oproep werk met onzekerheid tegen het minimum loon? Of hebben 11.000 personen zelf werk gevonden, of zijn ze uit wanhoop uit de uitkering gestap om als zzp er te gaan werken of om andere redenen. Dit is scoreboord journalistiek.



Ik heb er moeite mee dat het beleid in Roterdam vooral bestaat uit burgertje pesten, er heerst een groot wantrouwen naar de uitkeringsgerechtigde en er wordt veel te veel informatie gecontroleerd / opgevraagd bij de aanvraag en gedurende de uitkering. Er worden zelfs surveilance cameras in gezet, drones en medewerkers posten om "fraudeurs" te kunnen pakken. Water en energie verbruik worden regelmatig door meerdere gemeenten opgevraagd om te kunnen uitrekenen of het allemaal wel klopt en of er niet gefraideerd wordt. Dit zijn schandlige stazi praktijken en een modern geciviliseerd land als Nederland zou zich hiervoor moeten schamen.



Wat ik er zoal van heb meegekregen is dat er vooral mensen worden ingeluisd om ze zo een buitensporig hoge boete op te kunnen leggen en zelfs de uitkering verlagen tot o voor talloze maanden. Hiermee vernietig het levensperspectief van mensen die al leven in een armoedige en uitzichtloze situatie. Verwerpelijk en treurig. Wanneer een CEO van een bank miljoenen verduisterd dan kunnen ze zelfs nog niet zijn gouden handdruk gedeeltelijk terug vorderen maar de aller armsten (die juridisch monddood en weerloos zijn) die pakken we dan wel weer keihard aan.



Terwijl er in Nederland meer dan 4,5 miljoen gezinnen zijn die hypotheek aftrek genieten en gedurende 30 jaar onnodig meer euro's terug krijgen dan een bijstandsgerechtigde ooit zal kunnen krijgen. Schandalig dat hyp. aftrek nog steeds voorduurt.



Over de schandalige boetes die bijstandgerechtigden opgelegd krijgen zijn al veel rechtzaken gevoerd dit terwijl deze uitkeringsgerechtigden leven op en onder het bestaanminimum en zij waarschijnlijk wel andere dingen aan hun hoofd hebben dan te procederen en flinke kosten te maken. De gemeenten weten gewoon we komen er vast wel mee weg. En elke gedupeerde burger moet afzonderlijk flinke kosten maken om in beroep te kunnen gaan. Dat is machtsmisbruik.



Het probleem is dat wetten in NL niet getoest mogen worden aan onze grondwet door rechters, dus ze kunnen niet echt hun taak uitvoeren. Rechters zijn gemuilkorfd en verwijzen steevast moeilijke zaken naar andere rechtbanken zodat een burger minimaal 10 jaar mag procederen voordat er ooit iemand echt eerlijk en objectief naar kijkt en evt. een vraagstuk voorlegt aan EU rechters.



In NL zijn er steeds meer wetten, regels en procedures die niet meer te maken hebben met menselijkheid, de menselijke maar of proportionaliteit en subsidiariteit.
Advertentie