Relatief sterke stijging 'rijken' met hulp in huishouden
Het gebruik van huishoudelijke hulp bij mensen met een hoog en middeninkomen is in de eerste helft van dit jaar relatief sterk gestegen, ten opzichte van de eerste helft van 2018. Dat blijkt uit vandaag gepresenteerde voorlopige cijfers van het CBS.
Het gebruik van huishoudelijke hulp bij mensen met een hoog en middeninkomen is in de eerste zes maanden van dit jaar relatief sterk gestegen, ten opzichte van de eerste helft van 2018. Dat blijkt uit vandaag gepresenteerde voorlopige cijfers van het CBS. In januari is het inkomensonafhankelijke Wmo-abonnementstarief voor Wmo-maatwerkvoorzieningen ingevoerd.
Stijging
Over de hele linie is sprake van een stijging van het gebruik van Wmo-maatwerkvoorzieningen. Ruim een miljoen mensen maakten de eerste helft van dit jaar gebruik van een Wmo-maatwerkvoorziening. Dat is een stijging van vier procent ten opzichte van de eerste helft van 2018. De grootste groei is te zien bij het aantal Wmo-cliënten met hulp bij het huishouden. Dat steeg met acht procent.
Inkomensonafhankelijk
Het CBS constateert dat er een relatief sterke stijging is van het gebruik van hulp bij het huishouden bij inkomens vanaf 40.000 euro of meer (37,6 procent) en middeninkomens (20.000-40.000 euro; 16,9 procent). Of dit te maken heeft met de invoering van het inkomensonafhankelijke Wmo-abonnementstarief kan het CBS niet zeggen. ‘Dat hebben we niet onderzocht. Dan zou je mensen moeten enquêteren en vragen of ze vanwege die verlaging van de eigen bijdrage huishoudelijke hulp via de Wmo hebben aangevraagd. Dat hebben we niet gedaan’, aldus een woordvoerder van het CBS. Bij de lage inkomens (tot 20.000 euro) is sprake van een stijging van het aantal aanvragen voor huishoudelijke hulp in de eerste helft van 2019 met 3,2 procent.
Aanzuigende werking
Sinds 1 januari geldt voor Wmo-maatwerkvoorzieningen het inkomensonafhankelijke Wmo-abonnementstarief van 17,50 euro per vier weken. De inkomensafhankelijke eigen bijdrage voor Wmo-maatwerkvoorzieningen is afgeschaft. Vanaf 2020 wordt het abonnementstarief ook voor algemene voorzieningen ingevoerd. Gemeenten waren fel gekant tegen de invoering ervan omdat ze vreesden dat vooral mensen met een midden- en hoog inkomen voor met name de huishoudelijke hulp bij de gemeenten zouden aankloppen. De jongste CBS-cijfers lijken deze vrees te bevestigen.
Ondersteuning thuis
Ook bij andere maatwerkvoorzieningen dan huishoudelijke hulp is een stijging te zien van het aantal Wmo-cliënten met een midden- of hoog inkomen. Bij verblijf en opvang is bij inkomens vanaf 40.000 euro een stijging te zien van 12,4 procent en bij middeninkomens een stijging van 16,9 procent. Voor ondersteuning thuis klopten 8,8 procent meer mensen met een hoog inkomen aan bij de gemeente, en 7,8 procent van mensen met een middeninkomen. Ook mensen met een laag inkomen deden weliswaar vaker een beroep op de gemeente dan in de eerste helft van 2018, maar relatief veel minder vaak dan mensen met midden- en hogere inkomens.
Gestage stijging
Sinds 2016, het moment waarop het CBS gegevens over Wmo-maatwerkvoorzieningen is gaan bijhouden, stijgt het aantal mensen met een Wmo-maatwerkvoorziening gestaag. In 2016 stond de teller op 966.000 mensen, nu op 1.053.615 mensen. Twee derde van de Wmo-cliënten (65 procent) maakt gebruik van hulpmiddelen en diensten zoals een rolstoel, een woningaanpassing of een vervoersdienst. Iets meer dan een derde (36 procent) ontvangt hulp bij het huishouden. 27 procent krijgt ondersteuning thuis, waaronder dagbesteding en persoonlijke verzorging valt. Vier procent van de Wmo-cliënten maakt gebruik van verblijf en opvang, zoals beschermd wonen.
Compensatie
Wethouder John Janson (Wmo) van Krimpen aan den IJssel heeft deze week per brief aan minister De Jonge (VWS) verzocht om een ‘passende compensatie’ voor de groeiende Wmo-kosten. De invoering van Wmo-abonnementstarief kost de gemeente dit jaar naar schatting zes tot zeven ton. In 2019 is de hulp bij het huishouden gestegen met 27 procent, begeleiding met bijna 11 procent en woonvoorzieningen met 51 procent. De komende jaren zal dit een veelvoud van dat bedrag zijn, zo heeft de gemeente, in samenwerking met het CBS, berekend.
Gigantische tekorten
Ook de VNG heeft deze week de noodklok geluid. De gemeentekoepel heeft berekend dat de gemeentelijke Wmo-uitgaven de komende vijf jaar naar verwachting met jaarlijks zeven procent stijgen. De VNG wil naar aanleiding van deze prognose met het rijk de gevolgen van de vergrijzing en toenemende zorgvraag grondig in kaart brengen. Zij pleit voor een wijziging in de bekostiging en sturing van de Wmo. De gemeentekoepel vreest voor gigantische tekorten op de Wmo als niet tijdig wordt ingegrepen.
Bron: CBS
Reacties: 10
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Of de WMO het juiste instrument is om dat te bereiken, is de vraag. De IB vlakktax maakt een heel andere oplossing mogelijk.
Stimuleer de werkgelegenheid van laaggeschoolden door hun inkomen als fiscale kosten voor hooggeschoolden aan te merken. Dat levert inkomensoverdrachten op waar de overheid zich niet meer mee hoeft te bemoeien. Tevens haalt het ieder motief om hulpen zwart, contant, te betalen onderuit.
Hulpen die veel opdrachtgevers hebben zijn fiscaal ondernemer. dat betekent dat zij met een omzet van € 22.000 evenveel besteedbaar inkomen overhouden als iemand die het minimumloon verdient. Bij een tarief van € 15 per uur is een werkweek van 32 uur gedurende 46 weken voldoende.
Meer uren leiden tot een hoger inkomen.
Alle gemeentelijke projecten om laaggeschoolden aan werk te helpen kunnen de prullenbak in. Een Landelijk Administratief Centrum doet de hele administratie, inclusief jaarrekening voor de hulpen. Inhoudingen ZFW en premies zorgverzekering worden rechtstreeks betaald. Ook incasso en uitbetaling van de vergoeding kan volledig in het systeem geïntegreerd zijn.
Portals als DIGID zijn de toegang om mutaties in te voeren.
Er dient 9% BTW afgedragen te worden. Dat betalen de opdrachtgevers en dragen de hulpen af. Doordat de BTW van 6% naar 9% is verhoogd vallen zij niet meer in de KOR.
Omdat de aanschaf van een rollator niet te vergelijken is met de aanschaf van een auto of fiets (appel met peren).
Mensen die een rollator aan moeten schaffen doen dit doorgaans omdat het vrijwel de enige beschikbare hulpmiddelen zijn om mobiel te blijven. De noodzaak naar een dergelijk hulpmiddel te moeten uitwijken is meestal gekoppeld aan (chronische) klachten m.b.t. de fysieke gezondheid. Het bestrijden/verzachten van deze klachten brengt eveneens aanzienlijke kosten met zich mee. Dat maakt financiële ondersteuning niet alleen welkom, maar soms zelf onontbeerlijk.
Bovenstaande maakt het sociale stelsel niet onhoudbaar, maar juist noodzakelijk. Eens met broadcaster dat dit echter beschikbaar moet zijn voor zij die het echt nodig hebben.
Met die redenatie kan ook het maandverband van mijn vrouw een voorziening zijn waar de gehele maatschappij voor moet betalen. Da's ook noodzakelijk, vrijwel de enige beschikbare hulpmiddelen en brengt aanzienlijke kosten met zich mee. Een rollator heb je trouwens al voor ongeveer € 100,--.
Roel heeft volgens mij een prima punt. En de bedoeling van de WMO is toch dat mensen in eerste instantie de eigen kracht benutten. En daar waar het kennelijk niet redelijk is moet er een vangnet zijn. Bijvoorbeeld via de bijzondere bijstand.
Overigens volledig eens met Broadcaster. Als we zo doorgaan met ons zorgvoorzieningenniveau zijn deze over enige jaren niet meer te betalen.
De rechtbank meervoudige kamer mdn ned heeft de gemeente teruggefloten. Ze moeten de zorg verlenen die noodzakelijk is. Duur 2,5 jaar kan de client wachten op gerechtigdheid.
Maalt in deze niet uit of ke rijk bent.
Maatwerk is van € 4,92 naar € 17,50 en 2020 € 19,00 gegaan.
De keren daarvoor wordt er door niemand over gesproken.
Je doet jet nl niet voor de lol en gemeenten hebben zorgplicht.