Mantelzorg in de knel door corona

Een op de vijf mantelzorgers heeft tijdens de coronacrisis minder zorg en ondersteuning kunnen geven dan nodig was. Een op de tien mensen die mantelzorg ontvangen, heeft vanwege de coronacrisis minder zorg gekregen dan noodzakelijk was. Dat blijkt uit onderzoek van I&O Research.

Ook minder professionele hulp

Mantelzorg is tijdens de coronacrisis belangrijker geworden, stelt de helft van de mantelzorgers. Vier op de tien van de mantelzorgontvangers deelt die opvatting. Vanwege de coronacrisis heeft een op de vier ontvangers van mantelzorg minder professionele hulp gekregen. Ruim een op de tien mantelzorgers had het gevoel er door de coronacrisis alleen voor te staan, concludeert I&O Research op basis van haar onderzoek.

Moeilijker

Voor bijna de helft van de mantelzorgers was het tijdens de coronacrisis moeilijker om ondersteuning te bieden. Vooral mantelzorgers die voor hun broer of zus of een ander familielid zorgen, gaven dat aan. Mantelzorgers die voor hun partner zorgden, zagen hun ondersteuning niet moeilijker, maar ook niet makkelijker worden. Zestien procent van de mensen die mantelzorg ontvangt, stelt dat het krijgen van mantelzorg tijdens corona moeilijker is geworden.  

Extra zwaar

Minder beschikbare professionele hulp, de anderhalve meter afstandsregel en angst om de zorgbehoevende te besmetten, maakten het mantelzorg extra zwaar tijdens de coronacrisis, zo geven respondenten aan. Ook het gebrek aan ontspanningsmogelijkheden was extra belastend. ‘Er is minder zorg door externe organisaties beschikbaar en ik moest alles alleen doen, van koken tot aankleden’, geeft een van de respondenten aan. ‘Ik kan niet de juiste zorg op maat meer bieden uit angst de zorgbehoevende te besmetten’, stelt een ander.  ‘Doordat er niets open is, is er geen mogelijkheid om 's avonds te ontspannen zonder zorgvrager’, geeft een ander aan.

Pluspunten

Grofweg de andere helft van de mantelzorgers vindt niet dat corona de zorg moeilijker heeft gemaakt. Zij zagen zelfs pluspunten: ‘Er waren meer buren bereid mij te helpen’, geeft een van de respondenten aan. ‘Doordat er minder andere verplichtingen zijn, was er iets meer tijd om mantelzorg te verlenen’, stelt een andere mantelzorger. Weer een ander maakte er het beste van: ‘We hebben ons aangepast aan de omstandigheden en gedaan wat wel kan, zoals wandelen.’

Overbelast

Vooral mantelzorgers die dagelijks of meerdere keren zorg verlenen, hebben het tijdens de coronacrisis zwaarder gehad dan mantelzorgers die minder vaak zorg verlenen. Ze liepen weliswaar niet tegen praktische bezwaren aan, maar kregen minder hulp van buitenaf.  Jongere ontvangers van mantelzorg (tussen de 28 en 44 jaar) vinden dat het moeilijker was mantelzorg te krijgen dan hun oudere lotgenoten. Een op de vier mantelzorgers is wel eens bang dat ze de zorg en ondersteuning aan hun naasten niet meer aankunnen. Het gaat vooral om mensen die intensieve mantelzorg geven. Een op de drie ontvangers van mantelzorg vreest dat zijn of haar mantelzorg overbelast raakt.

Te veel

Als er weer een tandje moet worden bijgezet, is 66 procent van de huidige mantelzorgers daartoe bereid. Ruim een kwart (27 procent) onvoorwaardelijk; 39 procent zou daarbij graag ondersteund worden door hulp van anderen en/of met aanpassingen. Een kwart van de mantelzorgers kan er echt niets meer bij hebben. Zij zitten aan hun taks. ‘Ik heb er geen tijd en energie voor naast mijn fulltimebaan’, geeft een mantelzorger aan. ‘Ik ben 67 en heb geen top gezondheid, dus het wordt me snel te veel’, stelt een ander. 

I&O Research heeft het onderzoek begin juni 2021 uitgevoerd onder 1.298 mantelzorgers en 1.090 ontvangers van mantelzorg.