Advertentie
sociaal / Nieuws

Impuls voor arbeidstoeleiding ggz-patiënten

Mensen met psychische problemen zijn twee keer zo vaak werkeloos als mensen zonder psychische problemen.

02 juni 2021
medicijnen.jpg

Het kabinet maakt 18 miljoen euro beschikbaar voor een nieuwe methode om mensen met psychische aandoeningen sneller naar werk te begeleiden. Gemeenten zijn co-financiers en mede-uitvoerders van de regeling.

Combinatie
De re-integratiemethode, die Individuele Plaatsing en Steun (IPS) heet, combineert een ggz-behandeling met begeleiding naar werk. 'Het is heel goed dat mensen tijdens hun behandeling al in gesprek raken over de stap naar werk en hoe de toekomst op de arbeidsmarkt eruit kan komen te zien', licht minister Koolmees (D66, Sociale Zaken en Werkgelegenheid) toe. Volgens het rijk leidt een IPS-traject bij 44 procent van de deelnemers binnen 30 maanden tot betaald werk, terwijl dat bij andere methodieken 25 procent is. Met de 18 miljoen euro die het rijk hiervoor beschikbaar stelt, moeten er 2.300 IPS-trajecten worden opgestart in 2021 en 2022.

Medicijn
Werk kan helpen bij de behandeling van psychische klachten, is de redenering achter de IPS-methode. Staatssecretaris Paul Blokhuis (ChristenUnie, Volksgezondheid): 'Werk is niet alleen een medicijn dat kan helpen om psychische problemen het hoofd te bieden. Het kan ook helpen om er structureel op een gezonde manier mee te kunnen leven.'

Samenwerking
De IPS-aanpak is al getest via een pilot met 200 trajecten, die in 2019 begon. De nieuwe trajecten worden, net als in de pilot, uitgevoerd door een samenwerking van gemeenten, het UWV, ggz-instellingen, zorgverzekeraars en werkgevers. Zowel gemeenten als ggz-instellingen kunnen het initiatief nemen om een IPS-traject te starten. Gemeenten betalen vervolgens de helft van het traject uit eigen middelen, het rijk betaalt de rest. Uit onderzoek blijkt dat die kosten zich na drie tot zeven jaar terugverdienen.

Verwevenheid
Psychische gezondheidsklachten behoren tot de belangrijkste oorzaken voor uitval uit de arbeidsmarkt. Mensen met psychische problemen zijn twee keer zo vaak werkeloos als mensen zonder psychische problemen. Aan de andere kant maken mensen met een uitkering (afgezien van de AOW) drie keer zo vaak gebruik van psychische zorg. Er lijkt dus een sterke verwevenheid te zijn tussen werkloosheid en psychische klachten.

Perspectief
Cedris, de landelijke vereniging voor een inclusieve arbeidsmarkt, is blij met de extra middelen voor de aanpak. 'Werk kan als onderdeel van het zorgtraject als medicijn dienen', laat een woordvoerder weten. 'Het is belangrijk om mensen met een psychische kwetsbaarheid waar dat mogelijk is al tijdens het zorgtraject te begeleiden naar werk en zo perspectief geven op een plek op de arbeidsmarkt.'

Reacties: 4

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Petra
En wat als mensen terugvallen? Zijn dan de kosten weer helemaal voor de werkgever?
Sebastiaan Hol / Casemanager / adviseur lokale sociale zekerheid
Is dit een plan dat óók weer ontsproten is aan het koortsige brein van mannen met spreadsheets? Net zoals de quatsch van méér doen met minder geld in de Jeugdzorg (termen van Sheila Sitalsing, Volkskrant 29 mei 2021).



En zijn er ervaringsdeskundigen betrokken bij dit beleidsidee, en bij de implementatie richting uitvoering? En de beroepsvereniging SAM?



Anders zie ik collegae klantmanagers en arbeidscoaches weer geconfronteerd worden met streefcijfers en worden ze gedwongen mensen met een GGZ-problematiek ongegeneerd richting een een werkervaringsplek of betaalde baan te schoppen, zonder rekening te houden met de persoonlijke omstandigheden. Met grote risico's op stress, terugval en wellicht zelfs suïcide...



En nog een tweede opmerking: we moeten ook af van de stigma's. Mensen met psychische klachten blijven vaker werkloos aan de kant staan omdat werkgevers (óók diezelfde overheid) zulke "gekkies" niet in dienst willen nemen. En dat is gewoonweg discriminatie op de arbeidsmarkt.
Sebastiaan Hol / Casemanager / adviseur lokale sociale zekerheid
Bovendien zie ik dat de doelstelling van dit programma (project, traject) weer volledig gericht is op de vooronderstelling dat alléén betaald werk (een 'broodbaan' zoals wetenschapper Josien Arts dat die noemt) zaligmakend zou zijn. Die gedachte vloeit voort uit de neoliberale dogma's die al zo'n veertig jaar over ons worden uitgestort - zoals "Werk,werk, werk" van het Paarse kabinet, 1994 - terwijl er óók zingeving en verbondenheid te vinden is op andere terreinen.



Een ontwikkelingsperspectief moet breder vorm gegeven worden, dat was de conclusie tijdens een bijeenkomst van Movisie en Divosa.



https://www.movisie.nl/artikel/wreed-optimisme-r …
Wajong'er / Participant met behoud van Wajong.
Uiteraard is het hebben van werk voor psychiatrische patiënten belangrijk, want van nutteloos thuis op de bank hangen word je echt ongelukkig. Maar van werk dat niet passend voor je is, word je net zo goed ongelukkig en kun je zelfs terugvallen. Daarom is maatwerk erg belangrijk voor het welbevinden van mensen met een psychiatrische stoornis. Maar het hoeft echt niet per se betaald werk te zijn, vrijwilligerswerk, tegenprestatie in de Bijstand en arbeidsmatige dagbesteding zijn ook prima.
Advertentie