Advertentie
sociaal / Nieuws

‘Hou de Jeugdwet heel en investeer in innovatie’

Gemeenten moeten ruimte geven aan innovatie in de jeugdhulp. De wijkteams hebben een kwaliteitsimpuls nodig. Dat stelt voorzitter Hans Spigt van Jeugdzorg Nederland in een interview met Binnenlands Bestuur.

23 februari 2017

Gemeenten moeten ruimte geven aan innovatie in de jeugdhulp en een nieuw kabinet moet de Jeugdwet met rust laten. De wijkteams hebben een kwaliteitsimpuls nodig. Dat stelt voorzitter Hans Spigt van Jeugdzorg Nederland in een interview met Binnenlands Bestuur.

Ingang

De wijkteams zijn nog niet bekend en vertrouwd genoeg, stelt Spigt. Te vaak kloppen mensen nog bij de huisarts aan, terwijl het wijkteam die eerste ingang zou moeten zijn. ‘We hebben een systeem geïntroduceerd waarbij we de zorg dichterbij de kinderen en hun thuissituatie willen brengen. Als je merkt dat mensen dat wijkteam nog niet helemaal vertrouwen, of nog niet het gevoel hebben dat ze daar goed terecht kunnen, dan hebben we nog wel een weg te gaan’, aldus Spigt. De kwaliteit van de wijkteams heeft een impuls nodig. In sommige wijkteams moet worden geïnvesteerd in kennis en expertise op het gebied van jeugd en/of veiligheidsinschattingen.

Solide netwerk

Zorgen maakt Spigt zich over de onder druk staande gemeentelijke budgetten voor de jeugdhulp. Veel gemeenten schreven over 2016 rode cijfers en geven aan ook dit jaar op fikse tekorten af te stevenen. Spigt pleit voor het schrappen van de vijftien procent rijkskorting op het jeugdbudget. Oftewel: het geld dat voor de decentralisatie per 2015 beschikbaar was, moet weer beschikbaar komen. ‘Dan kunnen we een heel robuust en solide netwerk van jeugdzorg bouwen. Bezuinigen en tegelijkertijd overgaan op een totaal andere manier organiseren van de jeugdhulp zijn bewegingen die niet samengaan.’

Innovatie

Stel dat er geen extra rijksgeld komt, dan moet er binnen de gemeentelijke budgetten ruimte worden gegeven voor innovatie en kwaliteitsborging, benadrukt Spigt. ‘Als gemeenten heel erg sturen op lage tarieven, dan is er geen ruimte om nieuwe methodieken te kunnen ontwikkelen, dan zijn we nu de jeugdzorg van gisteren aan het organiseren.’ Gemeenten moeten een fair tarief betalen waarin ruimte zit voor investeringen in innovatie.

Regie

Daarnaast moet de administratieve lastendruk omlaag en moet een betere overgang van jongeren die achttien worden geregeld. Spigt is er fel op. ‘Soms hebben kinderen, om wat voor reden ook, al tien jaar hulp. We hebben inspanningen gedaan om die jongere naar school te krijgen, een diploma te laten halen, te leren omgaan met misschien wel traumatische ervaringen. En dan zouden we op zijn of haar 18-jarige verjaardag moeten zeggen: daar is het gat van de deur, we kunnen niets meer voor je betekenen? Wat doe je dan, wat doe je dan? Dat heeft bijna iets misdadigs.’ Daar moet een einde aan komen. ‘Wij willen dit probleem oplossen door die jongeren in beeld te houden, ze niet los te laten en de regie te nemen.’

Rust is nodig

Het zou handig zijn als bij wet wordt geregeld dat de jeugdzorg zelf bepaalt wanneer een kind losgelaten kan worden, stelt Spigt. Maar dat is dan ook de enige wetswijziging die wat hem betreft voorlopig moet worden doorgevoerd. Een van de (andere) wensen aan het nieuwe kabinet is rust rondom de Jeugdwet. ‘Ga nu niet opnieuw nadenken over wetgeving, maar hou de wet een beetje heel en investeer in de uitvoering. Laten we met elkaar ook een heel zorgvuldige evaluatie van de jeugdwet voorbereiden (de uitkomsten daarvan worden in 2018 gepresenteerd, red.). Ga nu geen maatregelen afspreken die vooruitlopen op de uitkomsten van die evaluatie.’

Zorgen branches

Vandaag is er het laatste Kameroverleg over de Jeugdzorg van dit kabinet. In een brief aan de Kamerleden hebben de brancheorganisaties van zorgaanbieders - waaronder Jeugdzorg Nederland en GGZ Nederland - hun zorgen over de voortgang van de decentralisaties op een rijtje gezet. Daarin pleiten zij onder meer voor kwaliteitsverbetering van de wijkteams, het verminderen van de administratieve lasten en faire tarieven.   


Lees het hele interview met Hans Spigt in Binnenlands Bestuur nr. 4 (24 februari)

Reacties: 6

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

H.F.van Roon / Gepensioneerd
Als allen roken de gezondheid zou beïnvloeden dan zou men kunnen overwegen om maatregelen te treffen.Maar er zoveel andere dingen die de gezondheid beïnvloeden,zoals het eten van zoutedrop sambal drugs uitstoot van gevaarlijke stoffen en zo kan ik nog een tijdje doorgaan maar als we alles wat de gezondheid zou schaden zouden willen uitbannen wat blijft er dan nog over om als mens nog van te genieten????
Maria / ouder
bij de complexe problematiek duurt het veel te lang voordat je het traject hebt doorlopen om zorg te krijgen.

Daarvoor ontbreekt de kennis en het snel handelen bij de wijkteams zelfs in vele gevallen bij de huisarts want de beperkte scholing in de meeste gevallen maakt het onnodig complex en tijdrovend. Daarnaast de bereikbaarheid wel bellen en wacht maar af tot men eens contact zoekt is ook een van de problemen. Mensen hebben vaak al heel veel zelf ondernomen en dan dient men handelen te reageren niet alles op de lange baan te schuiven en mensen niet informeren over het handelen zijn pijnpunten..
John van de Laar
De jeugdzorg,de gemeenten en de ggz vieren hoogtij vooral omdat de regering al deze verhalen echt gelooft en financiert maar laten we wel bij de realiteit blijven en niet doorslaan in deze wijkteam fantasie.
Haaksma
In de ogen van de machtige wijkteams is iedereen zorgmijder en niet zelfredzaam het is tijd voor groot alarm want zij mogen doorzetten en doen wat ze willen met de bevolking op alle gebied.
Jolanda
De jeugd moet zelf groeien in hun ontwikkeling en door fouten schade en schande volwassen worden en leren.Als de nood aan de man is vragen ze zelf wel hulp.Meer voorlichting in de media,affiches in uitgaansgelegenheden,spotjes op de tv over instanties of wat dan ook drugs,werk,geld,schulden, er is zoveel te bedenken werkt ook heel erg goed.Loslaten zonder drang is gezond,niet beledigend

en niet traumatiserend.Er wordt te veel overgelaten aan de jeugdzorg en de teams.De mens moet zelf aan het werk en in zijn waarde gelaten worden dit hoor je nooit van de sociale teams.Ieder mens mag er zijn en is prachtig uniek en goed genoeg.Breng het eens positief.De jeugd kan veel meer zelf doen in vrijheid.
Freek Mulder
Voor mij zit de crux van het niet soepel verlopen van de decentralisaties in de brief van Jeugdzorg Nederland aan het VWS en VenJ. De brief ademt een wij (jeugdhulp) – zij (gemeenten) boodschap. Wanneer gaan we nu eens samen aan de slag om (deze) problemen op te lossen en wordt het echt een gedeelde verantwoordelijkheid.



- De wijkteams/CJG's zijn kwalitatief niet op orde. Op plekken in het land wellicht niet. Maar waarom zet een zorgorganisatie haar expertise dan niet in aan de voorkant in deze wijkteams/CJG's. In plaats van behandelen op de eigen locatie, diagnostiek en behandeling aan de voorkant binnen het wijkteam/CJG. Dit is slechts een verandering van werklocatie.

- Huisartsen verwijzen nog steeds meer dan dat de wijkteams/CJG's doen. Waarom kijken we (cliënt, zorgorganisatie en wijkteam/CJG) dan vervolgens niet samen naar wat nodig is maar schrijft een zorgorganisatie haar eigen hulpplan. We zouden er ook voor kunnen zorgen dat het voor huisartsen aantrekkelijk wordt om naar de wijkteams/CJG's te verwijzen, juist door het verplaatsen van de expertise in de 2de lijn naar de voorkant. Dan kan binnen deze formatie heel breed geluisterd worden naar de zorgvraag van de (mogelijke) cliënt en zijn omgeving. Vervolgens kan gekeken worden naar wat georganiseerd moet worden.

- Focus op prijs, mee eens. Echter daar waar niet (fors) gekort is op tarief en ruimte voor innovatie gelaten wordt, wordt in veel gevallen toch de oude manier van werken herkent leidend tot een stijging van kosten. Een manier waarin het aanbod centraal staat (ook het gevolg van de wijze van inkopen door gemeenten) in plaats van de vraag/het probleem van de cliënt en zijn omgeving.

-Een innovatief plan wordt vaak ontwikkeld door één zorgorganisatie in plaats van met (con-)collega’s. Eigen belang krijgt vaak de voorkeur boven samenwerking. Begrijpelijk in deze tijd waarin de middelen schaars zijn, echter niet bevorderend werkend voor een nieuw jeugdhulpstelsel. Wat ook niet bevorderend werkt is het verplicht moeten blijven vasthouden aan de DBC structuur tot en met 2017, een systeem waarin innovatiemogelijkheden worden beperkt en waar apart mee moet worden omgegaan binnen het gestandaardiseerde berichtenverkeer.

- Een zin waarin het oude denken en werken doorschemert: ‘Het zou handig zijn als bij wet wordt geregeld dat de jeugdzorg zelf bepaalt wanneer een kind losgelaten kan worden’’. Het is bekend dat professionals cliënten soms maar moeilijk los kunnen laten, ook wanneer de cliënt al tevreden is. Zou het daarom niet mooier zijn wanneer de cliënt leidend is. Wanneer vindt hij en zijn omgeving dat jeugdhulp afgebouwd of stop gezet kan worden en waar is dan nog ondersteuning nodig van de gemeente en/of zorgorganisatie. Natuurlijk is dit in sommige situaties niet mogelijk maar daar waar het wel kan zou het verlichtend werken.



Kijkend naar de noodzakelijke maatregelen die genoemd worden in de brief, wordt in alle gevallen een actie verwacht van het Rijk, VNG of de gemeenten. Tuurlijk moet er een basis worden gecreëerd, bij wet of in overleg. Echter de grootste verandering zal moeten plaatsvinden in het systeem, de werkwijze en het daadwerkelijk samenwerken. Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg, zelfs wanneer administratieve lasten worden beperkt en tarieven fair zijn.



Daarbij wil ik opmerken dat niet alles verkeerd gaat en er ook resultaten worden geboekt ;)

Advertentie