Advertentie
sociaal / Nieuws

Doorstroming statushouders te laag

Slechts 2692 van de voorgenomen 3900 statushouders kregen een woning. In Nederland komen jaarlijks zo'n 200.000 corporatiewoningen vrij.

14 maart 2016

De gemeenten in Nederland zijn er in februari weer niet in geslaagd het geplande aantal erkende vluchtelingen te laten doorstromen naar een huurwoning. Slechts 2692 van de voorgenomen 3900 statushouders kregen een woning. Dit heeft woordvoerder Fred Allers van het platform Opnieuw Thuis bevestigd naar aanleiding van een bericht in het AD.

Haalbaar
In Nederland komen jaarlijks zo'n 200.000 corporatiewoningen vrij. Daarom snapt Allers niet dat de afgesproken aantallen voor de huisvesting van vluchtelingen niet gehaald worden. ‘Zo hebben in Noord-Brabant slechts iets meer dan 300 vluchtelingen een woning gekregen, op een bevolking van 2,5 miljoen.’

Doorstroming

Het platform Opnieuw Thuis adviseert staatssecretaris Klaas Dijkhoff bij de huisvesting van vluchtelingen. Door de gebrekkige doorstroming is er in de azc's te weinig ruimte voor nieuwe vluchtelingen. (ANP)

Reacties: 5

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

T. ten Klooster
Ik ben uitvoerende. Tot nu toe hebben we van de woningcorporaties welgeteld één woning gekregen. Dat heeft ook te maken met de landelijke passenheidstoets. Een aantal woningbouwcorporaties zat hoog in de boom qua huur met als gevolg dat geen van die woningen meer wordt aangeboden aan mensen (en dus ook statushouders) op bijstandsniveau. Dan kan er wel naar de gemeenten worden gewezen maar het ligt vooral aan de woningcorporaties en landelijke wetgeving die de uitvoering bemoeilijken.
K.M. Schaap / afdelingshoofd burger- en bestuurlijke zaken
Om als gemeente aan je taakstelling te voldoen moet je mensen die jaren al op een wachtlijst staan passeren. Er zijn gewoon onvoldoende sociale huurwoningen.
De Haan / beleidsmedewerker
Reden is natuurlijk ook dat vanwege de enorme financiële verliezen die corporaties voor en tijdens de crisisjaren hebben opgelopen, zij nu gedwongen zijn woningen te verkopen om hun balans weer op orde te krijgen. Zo blijven er steeds minder woningen voor deze doelgroepen over terwijl er steeds meer behoefte aan is. Bij al dit soort ondernemingen geldt sterker dan ooit het adagium: vertrouwen is goed maar controle is beter. Helaas.
Jan
Huisvest statushouders toch in krimpregio's! Daar staan huizen leeg of worden ze zelfs afgebroken. Voordelen: de statushouders hebben meteen een huurwoning, de krimpregio's krijgen een beter economisch draagvlak (en behouden hun voorzieningen) en de woningzoekenden elders behoeven niet te concurreren met statushouders. Er is in krimpregio's misschien te weinig werk? Als er daar meer potentiële werknemers komen wonen, trekt dat mogelijk ook bedrijven aan. En laten we ook realistisch zijn: veel statushouders komen sowieso nooit aan de bak. Overigens kunnen ze, als ze dat willen en kunnen, natuurlijk altijd weer verhuizen naar andere delen van het land, net als andere Nederlanders.
Moeder / Moeder zoon met ernstige chronische psychiatrische stoornis
In krimpregios worden de verouderde woningen gesloopt. Ze weer een beetje bij de tijd krijgen,vraagt een weinig lonende investering.Nieuwbouw voor de sociale verhuur is ook lastiger door de de passendheidstoets en DAEB regelgeving . Woningen kunnen moeilijk kostendekkend verhuurd worden. Verder staan de corporaties naast de opgave voor het huisvesten van statushouders ook voor taakstelling van het huisvesten van andere doelgroepen ivm extramuralisatie en langer zelfstandig wonen voor m.n. de groep ouderen. Ook dat vraagt investeringen voor extra voorzieningen, woningen levensloop bestendig maken. Daarnaast willen corporaties graag het wonen betaalbaar houden. Het merendeel van de huurders heeft een laag inkomen. Denk dan aan maatregelen om energie te kunnen besparen. (goede isolatie, zonnepanelen etc.) Ook dat vraagt investeringen van die corporaties. Daarnaast worden corporaties geconfronteerd met de verhuurdersheffing a.g.v. een paar corporatiedirecteuren die ver buiten hun boekje zijn gegaan. Er zijn ook veel corporaties die een goed en transparant bestuur hebben met veel oog voor hun huurders, De goeden lijden onder de kwaden. Een corporatie is hoe dan ook een bedrijf die ook een goede bedrijfsvoering moet voeren, begrotingsplanning, aan strategisch voorraadbeheer heeft enz. Gaat een corporatie failliet omdat ze teveel geld uitgeeft, gaat dat over de rug van de huurders. Het gaat niet alleen om inkomsten uit verhuur, maar ook om onderhoud, reparaties, service aan huurders (bijvoorbeeld als het gaat om tbegeleiding bij huurachterstand), duurzaamheid en veiligheid van woningen zoals brandpreventie en asbestsanering etc. Verkoop van woningen kan nodig zijn om die taakstelling te behalen. Gemakkelijk om af te geven op corporaties en de oplossing te zoeken in sociale verhuur in krimpgebieden. Dat laatste kan goed zijn ivm een krimpende bevolking , maar niet door statushouders te plaatsen in verouderde slecht geïsoleerde en nog moeilijk te onderhouden woningen.
Advertentie