Aanvalsplan armoede voor deelgemeente Feijenoord

Zelfredzaamheid en arbeidsdeelname zijn de twee sleutelwoorden binnen het nieuwe armoedebeleid van de deelgemeente Feijenoord op Rotterdam-Zuid. Hierdoor moeten meer mensen aan het werk komen en mede daardoor moet de armoede afnemen.

Aanvalsplan
Met het Aanvalsplan armoede deelgemeente Feijenoord neemt de deelgemeente een voorschot op het Nationaal Programma Kwaliteitssprong Rotterdam-Zuid dat volgende week wordt gepresenteerd. Een groot deel van Zuid kampt al jaren met grote problemen. Er is een relatief hoge werkloosheid, te veel slechte woningen, maar ook sociaal-maatschappelijk zijn er veel problemen.

Armoedegrens

Feijenoord kent 10.000 huishoudens die onder de armoedegrens leven. De deelgemeente wil dat het percentage huishoudens met een laag inkomen in 3 jaar tijd daalt van 33 naar 30. Het percentage gezinnen dat een inkomen heeft waarmee het eigenlijk niet kan rondkomen, moet dalen van 29 naar 25 in 2014 De arbeidsdeelname stijgt volgend jaar van 60 procent in 2008 naar 65 procent, is het doel. En ook het aantal vrijwilligers in de wijk moet omhoog.

Wijkwerkcentra

Portefeuillehouder Turan Yazir in Feijenoord benadrukt dat het aanvalsplan zich vooral richt op mensen aan het werk krijgen. Dat gebeurt via twee nieuwe zogeheten wijkwerkcentra. ,,Deze zijn laagdrempeliger. In de centra zoeken we actief naar vrijwilligerswerk of betaald werk’’, licht Yazir toe. De centra moeten functioneren als een netwerkorganisatie voor bedrijven en werkzoekenden.

Zachte dwang

De vrije wil is er af. Zo veel mogelijk mensen worden met zachte dwang aangezet betaald te werken of zich anders vrijwillig in te zetten voor de samenleving. ,,Het is geen pappen en nathouden meer’’, zegt Yazir. ,,Wie wat kan, moet ook aan de slag.’’

Sneeuwbaleffect

De eerste tekenen zijn al zichtbaar. Kort geleden zijn hangjongeren zonder werk benaderd en ingezet om de nieuwe Rotterdamse paaltjes voor het straatmeubilair te schilderen. Weer anderen worden ingezet voor extra werk in de haven. Als de sneeuwbal eenmaal rolt, hoopt Yazir dat steeds meer mensen, bedrijven en instellingen hun verantwoordelijkheid nemen.