Als u werkzaam bent in het sociaal domein heeft u waarschijnlijk vaak contact met cliënten. Een Wmo-consulent gaat bijvoorbeeld veel op huisbezoek en een klantmanager werk en inkomen heeft regelmatig gesprekken aan het loket. De jeugdconsulent  en schuldhulpverlener hebben ook dagelijks gesprekken met cliënten, zowel telefonisch als ‘live’. Het vertrekpunt bij ieder gesprek en vanuit ieder specialisme is gelijk: de cliënt ervaart een probleem en zoekt daar een oplossing voor.

Cliënten die zich bij de afdeling Wmo van hun gemeente melden, doen dat niet zomaar. Vaak hebben ze te maken met een beperking of een chronisch psychisch of psychosociaal probleem. Tijdens het gesprek met de Wmo-consulent denken cliënten zelf vooral aan de oplossing voor hun probleem of ze vertellen over hun aandoening. Maar voor de Wmo-consulent is het veel interessanter om te weten te komen wat de gevolgen van de aan­doening zijn. Met andere woorden: wat voor klachten heeft de cliënt? Welke beperkingen en participatieproblemen ervaart hij of zij in het dagelijks leven? De international classification of function (ICF) is dan een handig hulpmiddel.

Wie werkt binnen het sociaal domein komt vaak de term regie tegen. En dan vooral als vraag: wie voert de regie? In de praktijk komt deze vraag vooral naar boven bij complexe situaties.

Werken vanuit de bedoeling. U heeft deze term vast vaak voorbij horen komen. Maar wat wordt hiermee bedoeld? Wat is nu precies die bedoeling? Maak kennis met Karien, een alleenstaande moeder van 43 en haar 3 kinderen, Sven van 14, Luuk van 11 en Maaike van 8 voor het antwoord op deze vraag.

Welke Wmo-consulent herkent deze situatie: u heeft een herindicatie uitgevoerd bij een cliënt die een oude AWBZ-indicatie voor begeleiding had. U heeft een indicatie gesteld voor de meest passende vorm van begeleiding voor deze cliënt.

Sinds de overheveling van de voorziening begeleiding vanuit de oude AWBZ naar de Wmo in 2015 is de gemeente verantwoordelijk voor het stellen van indicaties hiervoor. Tijdens het onderzoek van Wmo-consulenten blijkt vaak dat huisgenoten ondersteuning bieden bij de begeleiding van cliënten. Maar wanneer spreken we dan van gebruikelijke hulp en wanneer niet? En wat is mantelzorg in dit soort situaties?