Met grote ogen keek ze op van de krant. Het klopte niet! Nou, dat was raar.
We hebben bij ons op kantoor een stagiaire: HBO rechten. Van mij moet ze elke dag de krant lezen. Doel daarvan is dat ze leert om met juridische ogen naar het nieuws te kijken.
Waterstof lijkt de nieuwe heilige graal van oliemaatschappijen, sommige wetenschappers, rijksen provinciale bestuurders. Je zou het kunnen gebruiken voor auto’s en bussen en er huizen mee kunnen verwarmen. Maar is het milieuvriendelijk?
Onlangs sprak ik Rachid, sinds twee jaar coördinator duurzaamheid bij een middelgrote Brabantse gemeente. Aan hem de taak om inwoners aan te sporen tot duurzaam gedrag. Maar alle campagnes ten spijt tonen de stadsgenoten weinig interesse in gasloos wonen of elektrisch rijden.
Vorige week kwam ik terug uit Ierland. Wat een mooie ‘fysieke leefomgeving’. Met minder inwoners is dat wel eenvoudiger: minder huizen, minder verkeer, minder infrastructuur, minder geluidschermen, schonere lucht en volop natuur en landschap.
Waar je je oor ook te luister legt, vrijwel overal klinkt hetzelfde geluid: er moet meer worden geluisterd naar de burger. Zonder komen we in dit land hoegenaamd geen meter verder. En er moet nog zoveel: we moeten van het gas af, we moeten de auto uit, de fiets op. We moeten gezonder eten, langer doorwerken. Er moeten – snel, snel – meer huizen worden gebouwd. En windmolens. En zo is het moeten-rijtje moeiteloos verder aan te vullen.
Prinsjesdag bracht meer aandacht voor de woningmarkt. Het probleem is bekend: woningmarktkrapte en te weinig woningen voor starters en middeninkomens. Met de herziening van de Woningwet (2015) waren corporaties de gebeten hond.
Sommige gemeenten willen dat nieuwe gebouwen circulair en/of duurzaam worden. Vaak gaan de daarvoor benodigde eisen voor gebouwen verder dan het Bouwbesluit, zoals een EPC-norm van 0 voor nieuwbouw. Het is de vraag of dit zo maar kan. Toch zijn er mogelijkheden.
Het redactioneel van Binnenlands Bestuur van 25 mei jongstleden begon met de zin: ‘Dat we van het gas af moeten en moeten inzetten op alternatieven voor fossiele energie zal door vrijwel niemand meer worden betwist.’ Nou … ik heb er twee gevonden.
We zitten in het interbellum. Gisterwereld brokkelt af (dag kolen, dag olie, dag gas). Morgenwereld wil geboren worden. In de toekomst zal duurzame energie geen afwijking zijn maar standaard.
Een door burgers en gemeenteraden gedragen energiebeleid moet het alternatief worden voor het huidige, vastgelopen energiebeleid. Realistisch duurzaamheidsbeleid kan niet zonder democratische besluitvorming op lokaal niveau. En evenmin zonder samenhangende, wetenschappelijke onderbouwing. Beide ontbreken in het huidige rijksbeleid. Het Nederlandse klimaat-en energiebeleid is vastgelopen.
