Gemeenten kampen met meer wegbeheerschades. De frequentie neemt toe en ook de schadebedragen lopen forser in de papieren. Gemeenten zouden er verstandig aan doen deze schades standaard op de bestuurlijke agenda te hebben.
De Omgevingswet is qua idee een prachtige wet. Met volop mogelijkheden voor lokaal maatwerk via allerlei vormen van flexibiliteit, binnenplans en buitenplans.
De uitkomst van het onlangs gepresenteerde onderzoek naar de capaciteit van binnenstedelijke woningbouwlocaties luidt: als we alle zeilen bijzetten, kan maximaal een derde deel van de woningvraag tot 2030 binnenstedelijk gerealiseerd worden. Dat vergt dan een subsidiebedrag van ca. 3,5 miljard en een verdichtingsslag van de te maken gebiedsplannen met 35 procent. De financiële uitkomsten sporen met recente onderzoeken naar de financiële haalbaarheid van binnengemeentelijke gebiedstransformaties.
Het onderzoek vormde de onderlegger voor het Manifest binnenstedelijke gebiedstransformaties. Een brede coalitie van gemeenten, projectontwikkelaars, beleggers en andere organisaties willen gezamenlijk de schouders zetten onder de pittige opgave.
Het waterschap is ooit bedacht door het aartsbisdom Utrecht, omdat er steeds meer mensen bij de rivier kwamen wonen. De hoger gelegen gronden moesten droge voeten houden. Het was echter nooit de bedoeling er een vierde bestuurslaag van te maken. De waterschappen kregen het geruisloos voor elkaar om in de Grondwet te komen. Dat leidde in 1991 tot de Waterschapswet. Weinigen realiseerden zich de impact hiervan.
Er zijn tal van redenen waarom een energietransitie nodig is. Natuurlijk is er het tegengaan van klimaatverandering om af te stappen van onze op fossiele brandstoffen gebaseerde energiemix.
Eind januari bracht de Algemene Rekenkamer een rapport uit waaruit blijkt dat slechts eenderde van de statushouders (asielzoekers met een verblijfsvergunning) tijdig slaagt voor het inburgeringsexamen of een baan vindt. De slechte integratiecijfers volgen op die uit eerdere studies, van onder meer de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR). De G4 eist inmiddels de regie op de inburgering terug. Met de aftrap van de serie Eat&Meet: New Residents in Rotterdam willen we de regie neerleggen bij de partijen die met hun voeten in de modder staan en nieuwe kansen creëren voor de stad.
Europa streeft naar een 'goede waterkwaliteit' in 2027. Dit doel is vastgelegd in de Kaderrichtlijn Water (KRW). Volgens het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) voldeed in 2016 pas iets meer dan de helft van het Nederlandse oppervlaktewater aan de normen voor stikstof en fosfaat. Zo gaat het niet lukken om in 2027 aan de KRW doelen te voldoen.
Afgelopen maand heb ik een rondje Nederland gemaakt; vier regiobijeenkomsten over professioneel vastgoedmanagement bij gemeenten en scholen. Leuk om te doen, aardige mensen.
De Europese Commissie wil dat Europeanen, die nu 32 procent van hun afval recyclen, dat meer dan verdubbelen naar 65 procent in 2030. Ook voor Nederlandse gemeenten ligt er nog een flinke opgave. In 2012 werd slechts 48 procent van het huishoudelijk afval gerecycled. Gemeenten zijn dan ook volop bezig met het ontwikkelen van plannen. Een toenemend aantal gemeenten discussieert daarbij of zij moet overgaan tot omgekeerd inzamelen. Recyclebare materialen zoals papier en plastic worden voortaan aan de voordeur opgehaald en restafval moet gebracht worden naar (ondergrondse) containers vlakbij school of winkelcentra. Daardoor zouden burgers beter hun afval gaan scheiden. Maar is dit ook echt zo?
Philips, Unilever, Ahold, Shell en Friesland Campina willen dat bedrijven, politiek en burgers zich gezamenlijk scharen achter een positiever zelfbeeld van de Nederlandse economie. Dit zou kunnen leiden tot meer economische groei. Ik roep hen op om vooral de verbinding aan te gaan met de micronationals in Nederland waardoor we echt een nieuwe economie kunnen krijgen die meer gericht is op de commons.
Onlangs deed ik mee met een diner van 50 bestuurders. Na binnenkomst kwam direct Donald Trump ter sprake: zijn ondemocratische aanpak, zijn oorlog met journalisten, zijn alternatieve feiten en zijn ‘neprechters’. Diverse bestuurders spraken hun afschuw en zorgen uit.
De samenleving als leeromgeving. Dat is een van de belangrijkste thema’s in de Strategische Agenda Hoger Onderwijs en Onderzoek 2015-2025 ‘De waarde(n) van weten’ waarmee het ministerie van OCW de koers uitzet voor het hoger onderwijs voor de komende tien jaar. Studenten moeten meer in contact komen met de praktijk. En waar kan die leeromgeving nu beter vorm krijgen dan in de stad?
De opkomst was groot bij de bijeenkomst van de #roadmapnexteconomy van de Metropoolregio Rotterdam - Den Haag afgelopen vrijdag. Onder leiding van Jan Rotmans werden twee belangrijke onderwerpen behandeld. Jeremy Rifkin leidde ons in full speed door zijn derde industriële revolutie en de Slowaakse Maroš Šefcovic (Vice-president EU) trapte af met een uiteenzetting waarin naar voren kwam dat de energietransitie toch echt vanuit Europa en dus Rotterdam gaat komen.
Afgelopen week las ik een stuk in The Guardian waarin duidelijk wordt dat een Tinder voor steden de stedelijke ontwikkeling inclusiever kan gaan maken. Nu deed ik op Binnenlands Bestuur ten tijde van het woonreferendum ook al eens een oproep om met hulp van dromen en Big Data onze collectieve wensen inzichtelijk te maken. Funda deed afgelopen week een poging door verzamelde big data (clicks en zoekresultaten) en dromen te analyseren en wat blijkt: kopers zoeken iets radicaals anders dan wat de markt op dit moment aanbiedt.
De groeiende industrie vraagt volgens diverse experts om nieuwe hoogwaardige bedrijfsruimten en bedrijventerreinen, zelfs extra bedrijventerreinen. VBO Makelaar maakt zich zorgen. Wat namelijk te doen met de huidige leegstand?
