Deze week heb ik samen met een collega de Provada bezocht. Dat was een openbaring voor ons (twee dames van een zekere leeftijd). Op de eerste plaats omdat ik nu weer volledig op de hoogte ben van de laatste trends op modegebied: flitsende sokken en kleurrijke schoenen voor mannen en levensgevaarlijke hakken onder leuke jurkjes bij vrouwen. Maar daar kwam ik natuurlijk niet voor. Ik kwam om te leren waar deze wereld zich momenteel mee bezig houdt. En wat bleek? Het was de ‘natuurlijke stad’, ‘gezonde stad’, energietransitie, bouwen voor een nieuw klimaat en transformatie totaal wat de klok sloeg. De bijeenkomst over de circulaire stad was zelfs volgeboekt. Jammer voor mij.

Het ruimtelijke ordeningsdebat wordt eenzijdig gedomineerd door de woningnood. Belangengroepen en ook de politiek overschreeuwen elkaar met allerlei niet altijd even breed gedragen plannen, agenda’s en manifesten om meer en sneller, maar gelukkig wel, honderdduizenden duurzamere woningen te realiseren.

We staan in Nederland voor een omvangrijke woonopgave. Volgens Bouwend Nederland zijn er één miljoen nieuwe huizen nodig. Voor bouwen in het groen is nauwelijks draagvlak en nieuwe vinex-wijken willen we niet meer. Wat dan wel? Er zijn nog genoeg oplossingen die nauwelijks serieus zijn onderzocht; goedkope en duurzame oplossingen, waarbij de weilanden groen blijven.

Afgelopen week verbood Europa drie soorten landbouwgif, omdat het zo slecht gaat met de bij. Eindelijk. Anders dan bij de dieren van de Oostvaardersplassen zijn er namelijk weinig - al dan niet bekende - Nederlanders die zich druk maken over de bij. Dus gelukkig maar, dat Europa er is. Al zou Europees ingrijpen eigenlijk niet nodig moeten zijn.

Hoewel leren de corebusiness van het onderwijs is, zijn scholen over het algemeen geen lerende organisaties. Dat valt op te maken uit het rapport ‘De staat van het onderwijs’, dat 11 april uitkwam.

Met verwondering heb ik het Tijdschrift voor Bouwrecht van maart jl. gelezen. Hierin wordt verslag gedaan van de jaarvergadering van het Instituut voor Bouwrecht met als thema: het Omgevingsplan. De vergadering werd geopend met een inleiding over recht en literatuur. Ik las het volgende:

Je hebt er niets aan maar het is wél een leuk onderzoekje. RTL Nieuws heeft van alle rijkswegen en provinciale wegen berekend hoe gevaarlijk ze zijn. Van al die wegen zijn de ongelukken geteld, en hoeveel mensen daarbij overleden of gewond raakten. Daarom weten we nu dat de A200 van Amsterdam naar Zandvoort hartstikke gevaarlijk is. Voor een veilig dagje strand kun je beter eerst de A10 pakken, dan de A4, bij Hoofddorp eraf, en dan sukkelen over de N201 naar Zandvoort. Nadeel van deze omweg is wel dat je er dan drie keer zo lang over doet… 

Wat maatschappelijk vastgoed anders maakt dan winkels en kantoren is dat het tot stand komt in een politiek debat en met belastinggeld wordt betaald. De burger mag er dus iets van vinden. Ondanks dat er in lokale verkiezingsprogramma’s veel staat over zorgvastgoed, scholen, buurt- en cultuurhuizen, valt er in verkiezingstijd weinig over dit vastgoed te kiezen. Hoe komt dat?