Wat schieten de stedelijke gebiedsontwikkeling, woningbouw en infrastructuur op met het eindrapport van de commissie-Remkes? Eigenlijk niets. Wel wijdt Remkes larmoyante woorden aan de bouwsector.
Besluiten op basis van de Omgevingswet moeten erop gericht zijn om o.a. een ‘gezonde fysieke leefomgeving’ te bereiken. Bij het vaststellen van een omgevingsvisie geldt het voorzorgsbeginsel. Daardoor kan de overheid maatregelen nemen als er gegronde redenen zijn om te vrezen dat activiteiten negatieve gevolgen kunnen hebben.
Gemeenten werken hard aan de verdere uitwerking van Regionale Energie Strategieën (RES) en Warmtetransitievisies (WTV). Het Nationaal Klimaatakkoord stelt dat 1,5 miljoen woningen verduurzaamd moeten zijn voor 2030 en nog eens 3,5 miljoen voor 2050.
De rijksoverheid stelt zich ten doel in 2050 een circulaire economie te hebben gerealiseerd. Maar dat moeten wij niet té letterlijk nemen: middel en doel worden in het milieudebat vaker – bewust en onbewust - door elkaar gehaald. Zo is de milieubeweging voor het karretje gespannen van de afvalindustrie.
Te midden van de coronacrisis zouden we de vorige crisis bijna vergeten: de stikstofcrisis. Maar met de harde conclusies van de commissie Remkes is hij net zo snel weer terug. De plannen van het kabinet zijn niet ambitieus genoeg en de natuur is daar de dupe van. In Apeldoorn werken we onverminderd door aan oplossingen voor ons stamkapitaal: de Veluwe. En ik doe een handreiking aan minister Schouten om daar samen voor te gaan staan.
Wie kent ze niet, de Sustainable Development Goals? Nou, zo ongeveer 95 procent van mijn netwerk niet. Terwijl het dé mondiale kapstok kan zijn om verduurzaming vorm te geven. Maar slechts een bescheiden groep gemeenten en enkele corporates erkennen het potentieel.
Langzaam komt Nederland uit de lockdown. Voorzichtig worden maatregelen verruimd. Diezelfde voorzichtigheid is niet bij iedereen terug te vinden. Winkelstraten vullen zich gestaag, parken lopen vol. Steeds meer mensen lijken klaar te zijn met de beperkingen. Zo ook de vrouw die net is binnengelopen bij de opticien waar ik sta te wachten.
In deze tijd waarin het coronavirus rondwaart, staat ook bijna alles in het teken van corona. In elke branche is er de invloed van te vinden. Daarbij wordt geopperd om de crisis te benutten om zaken opnieuw en vooral beter op te zetten: never waste a good crisis. Ook voor de afvalsector.
Het moet me van het hart: ik stoor me aan economen. Economie is vooral goed voor analyses achteraf. Maar voor de rest is economie vooral emotie. Het lijkt nu veel op oktober 2008. Wij hadden toen ons huis in de verkoop en al een ander, oud huis gekocht.
In rap tempo hebben we ons digitale tools eigen gemaakt en voelen we ons er inmiddels zo comfortabel mee dat we ze steeds breder en innovatiever inzetten. Beeldbellen met opa en oma is de normaalste zaak, net als de Teams- en Zoomborrels om het weekend met collega’s in te luiden.
Er is een breed verlangen naar de terugkeer van een ministerie van VROM. Dit verlangen komt voort uit de maar voortdurende woningnood, het te lage bouwtempo (ook tijdens deze crisis) en regionaal geploeter wie waar, wat bouwt. Voor de retail is de situatie helemaal ernstig.
Taferelen met grote groepen mensen, zoals we dit weekend op het journaal zagen, hoeft écht niet. We hebben verspreid door het land enorm veel ruimte om ons ding te doen en de zomer enigszins prettig door te komen. Ook als het regent...
In de Volkskrant van 7 mei werd de voorzitter van het Veiligheidsberaad geïnterviewd over corona en veiligheid. Hem werd gevraagd of er een nieuwe samenleving ontstaat na de coronacrisis, met minder vliegen en meer videovergaderen. Zijn antwoord triggerde mij.
We willen ze niet maar we krijgen ze toch: eurobonds. Dat zijn gezamenlijke schulden van alle landen die de euro hebben. Landen met weinig schuld staan zo garant voor de hoge schuld van andere landen.
Dertig regio’s leggen momenteel de laatste hand aan hun concept voor een Regionale Energiestrategie (RES). Dat is nog lang geen eindstation. Wie nu tevreden achterover leunt, mist het momentum om door te pakken.
