Wethouder: 'Drie ton voor dassen slaat nergens op'

Nachtmerrie
Het is de nachtmerrie van elke bestuurder. De nieuwbouwplannen zijn klaar en ineens duikt er een beschermde diersoort op. In Ede was er van tevoren goed onderzocht of de locatie van tweeduizend nieuw te bouwen woningen vrij van zeldzame dieren was. Maar nadat de inspectie had plaatsgevonden, stortte Rijkswaterstaat een berg met grond in het gebied. ‘En dat bleek de perfecte isotoop voor de das te zijn,’ zegt de wethouder, ‘de berg grond veranderde al snel in een dassenburcht.’

Camera’s
‘En dan gaat de machinerie van de Faunawet draaien,’ vervolgt wethouder van de Pol. ‘We mochten van het ministerie de dassen niet zomaar uitgraven, er moesten eerst camera’s  voor de burcht geïnstalleerd worden om erachter te komen hoeveel dassen er huisden. Op kosten van de gemeente uiteraard.’

Gechipt
En dat bleek nog maar het begin van een lange procedure. Omdat dassen, net als katten, na een verhuizing de weg weer terug vinden, werden de vier Edese dassen onderwerp van een experiment. Ze moesten gechipt worden.

‘Enclosure’
De dassen mochten ook niet zomaar uitgegraven worden. Hun territorium moest stapje voor stapje steeds kleiner gemaakt worden, in ambtelijke termen ‘enclosure’ genoemd.  Door de sluwheid van de dassen bleek dat ook nog een langdurige aangelegenheid te zijn. Uiteindelijk, driehonderdduizend euro verder, leven de vier Edese dassen nu in de Achterhoek.

Mensuren
‘Het geld ging vooral in de mensuren zitten. Er moest gezocht worden naar geschikte locaties, de verplichte omheiningen kostten ook geen 100 euro,’ vervolgt de wethouder.

Slaat nergens op
Hij twijfelt ook aan sommige bedreigde diersoorten op de lijst. ‘Dassen komen hier meer voor, ze zijn niet zeldzaam, net als vleermuizen, die zijn hier volop aanwezig. Ik vraag me af die dieren voor dit gebied niet van de lijst af kunnen. Want 75 duizend euro per verhuisde das? Dat slaat nergens op, dat geld hadden we beter kunnen uitgeven aan bijstandsgerechtigden.’