Waterschappen pakken beverschade aan

De vier waterschappen in het rivierengebied hebben afspraken gemaakt over het beperken van schade aan het watersysteem door bevers. De waterschappen gaan samen maatregelen nemen om schade te herstellen en er worden preventieve maatregelen genomen.

Succesverhaal

De herintroductie van de bever is een succesverhaal. Nadat de – oorspronkelijk inheemse – soort 150 geleden uit Nederland verdween, is de bever in de jaren tachtig opnieuw uitgezet. Inmiddels zijn er weer zo’n 3000 bevers in Nederland, waarvan een groot deel leeft in natuurgebieden langs de grote rivieren.

Problemen

Maar bevers bouwen ook dammen, holen en burchten en kunnen daarmee het lokale watersysteem in de problemen brengen door blokkade van waterlopen en ondergraven van dijken, en kunnen een bedreiging vormen voor kwetsbare ecosystemen. In Limburg zijn vorig jaar nog 17 bevers afgeschoten omdat ze een te grote bedreiging vormden voor monumenten en watersystemen.

Beperken

De waterschappen in het rivierengebied willen dat soort maatregelen voorkomen door de risico’s van beverschade te beperken. In het beverprotocol staan maatregelen die genomen kunnen worden als een bever gevaar oplevert voor het watersysteem, zoals het onaantrekkelijk maken van een locatie door het verwijderen van vegetatie of het dichten van gangen in dijken en het verwijderen van dammen uit sloten.Om toekomstige schade te voorkomen wordt gaas ingegraven om dijken en kades te beschermen.

Samenwerken

De afspraken zijn gemaakt door de waterschappen Rivierenland, Hollandse Delta, Vallei en Veluwe, en Rijn en IJssel, samen met de provincies Gelderland en Zuid-Holland. De Unie van Waterschappen hoopt dat ook in andere regio’s overheden gaan samenwerken om een beverprotocol op te stellen.