Veel minder gemeentelijke milieueffectrapporten

Gemeenten vroegen in 2018 beduidend minder milieueffectrapporten aan dan in het jaar ervoor: 68 tegenover 102. Vooral kleinere gemeenten hebben moeite met de mer-kosten (ruim 20.000 euro). Het percentage rapporten met belangrijke tekorten daalde licht.

Meer provinciale rapporten

Dat blijkt het uit het jaarverslag van de Commissie m.e.r. over 2018.  Tegenover de sterke daling van het aantal gemeentelijke rapporten (zowel verplichte als vrijwillige) stond een groeiend aantal m.e.r.’s  bij provincies: dat steeg van 36 in 2017 naar 58 vorig jaar. De commissie schrijft de stijging vooral toe aan het Hoogwaterbeschermingsprogramma waar veel provincies bij betrokken zijn. Per saldo daalde het aantal rapporten van 168 naar 144.  Ook het rijk zette minder m.e.r.’s in.

Minder woonwijken en windturbines
Opvallend in de cijfers is dat het aantal rapporten voor nieuwe woonwijken ondanks de grote woonopgave halveerde. Ook windturbineparken werden minder voorgelegd. Volgens de Commissie m.e.r. is de vergunning voor veel windparken inmiddels rond en zijn er nog maar weinig concrete afspraken voor de periode na 2020. Over de achteruitgang van het aantal m.e.r.’s geeft de commissie afgezien van de kosten die ermee gemoeid zijn geen verklaring.

Belangrijke tekorten
In twee op de drie gevallen constateerde de Commissie m.e.r. ‘belangrijke tekorten’ in de in 2018 ingedeinde rapporten. Vooral informatie over stikstofbelasting in Natura2000-gebieden ontbrak, net als milieuvriendelijker alternatieven voor voorgestelde plannen. De commissie noemt het verder opvallend dat nogal eens gegevens over de effecten van het geluid op de leefomgeving missen, ‘zoals bij industrie, windturbines en (spoor)wegen’.  ‘De vraag of het stiller kan of moet’, concludeert de commissie, ‘blijft regelmatig onbeantwoord.’  In de meeste gevallen pasten de overheden de rapporten aan, waarna de m.e.r. in 80 procent van de gevallen door de commissie alsnog compleet werd bevonden.

Wel meer zienswijzen
Gelukkig is de Commissie m.e.r. met de ontwikkeling dat steeds meer gemeenten (en andere overheden) ook zienswijzen ter beoordeling voorleggen. In 60 procent was dit het geval, tegenover 50 procent in 2017. ‘We hopen dat deze ontwikkeling doorzet en blijven het belang ervan benadrukken in onze contacten met overheden. Want onze advisering wint aan kwaliteit als wij specifieke informatie uit zienswijzen kunnen meenemen.’