Provincies schudden rijksbemoeienis windmolens af
De twaalf provincies gaan samen zorgen voor 6.000 megawatt windenergie op land in 2020.
De twaalf provincies gaan samen zorgen voor 6.000 megawatt windenergie op land in 2020. Met die afspraak zijn ze af van de bemoeienis van het ministerie van Economische Zaken (EZ) via de rijkscoördinatieregeling.
Provincies niets in te brengen
Via die regeling heeft EZ zeggenschap over aanvragen voor windparken boven 100 megawatt. Dat leidde ertoe dat in verschillende provincies meerdere grootschalige windenergieprojecten dreigden te komen, waarover de provincie zelf niets in te brengen had. Bijvoorbeeld in Drenthe en Groningen.
Prestatieafspraken provincies
Volgens woordvoerder Sander Hage van het IPO (Interprovinciaal Overleg) wordt de rijkscoördinatieregeling een ‘stok achter de deur’. ‘Het Rijk zal er pas gebruik van maken als de provincies hun prestatieafspraken niet nakomen. Zover zal het wat ons betreft niet komen; de provincies gaan nu aan de slag met windmolens plaatsen. Maar wel op basis van lokaal draagvlak en niet vanuit een Haagse beslissing.’
Lokaal draagvlak
Het lokale draagvlak is voor de provincies een belangrijk punt, omdat windparken praktisch altijd weerstand opleveren bij omwonenden. In het akkoord spreken de provincies nu af dat zij een aantal gebieden aanwijzen waarbinnen ruimte wordt gezocht voor grootschalige windenergieprojecten in het kader van de Rijksstructuurvisie wind op land. De exacte locaties worden pas definitief aangewezen als er lokaal draagvlak is voor de komst van de molens. Daarnaast wordt ruimte gezocht voor kleinere initiatieven.
Lang onderhandeld
Volgens Hage is door de provincies lang onderhandeld over de verdeling. ‘Er is weinig plek voor windmolens, maar er moeten er wel veel komen. Natuurlijk leveren windparken ook wat op voor de regionale economie en zijn er ook provincies die graag meedoen. Maar niemand vindt het leuk als het hele grondgebied wordt volgebouwd. Over de uitkomst is iedereen tevreden.’
Flevoland de meeste windmolens
Het IPO wil nog niet zeggen hoe het aandeel windenergie per provincies is afgesproken. Daarover worden eerste de Provinciale Staten ingelicht, zegt Hage. Uit een rondgang die De Volkskrant zelf maakte blijkt dat Flevoland het meeste gaat leveren: 1.300 megawatt, Groningen volgt met 850 megawatt. Utrecht krijgt als windluwe en verstedelijkte provincie de minste windmolens.
Noord-Holland doet weer mee
Ook Noord-Holland doet weer mee. Eerder dit jaar besloot de provincie geen toestemming meer te geven voor windparken, omdat die op teveel verzet stuitten. Dat besluit leidde echter ook tot kritiek, onder meer uit gemeenten en Provinciale Staten. Vorige week versoepelden Gedeputeerde Staten het besluit, dat anders tot schadeclaims zou kunnen leiden. Onder strikte voorwaarden geven ze toch toestemming aan enkele plannen.
Reacties: 8
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Van de 7 gestarte projecten gaat er 1 door leert de ervaring. IPO moet dan ruimte voor ruim 12.000 MW vastleggen en er moeten HARDE landelijke regels zijn om dan 6.000 MW te halen. Anders veegt de RvS de meeste projecten van tafel. Een windpark vastleggen in een structuurvisie maakt nog niet dat er in 2020 ook stroomproductie is (OPWEK).
Wat is de diel? Dat IPO het WIL op elke scorende lokatie en dat het MAG en KAN, of dat er opwek is. Zijn de 'spelregels' voldoende eenduidig?
Toen het vanwege 'Kyoto' begon te knellen kreeg windenergie de status 'groot openbaar belang' en met de RcR kan er tempo worden gemaakt.
Met de zoveelste 'afspraak' - meer is het niet - gaat het rijk afwijken van weloverwogen vastgestelde regels; zonder een straf als het niet lukt. Dat het IPO/VNG niet gaat lukken is al ruim aangetoond.
Wat is het Plan-B?
Dat het rijk tijdig de IPO/VNG-voorgeselecteerde locaties snel gaat doordrukken? RcR bevat 'omgekeerde bewijslast', 'dwarsliggen achteraf' en lagere overheden zijn zelf een niet-ontvankelijke partij bij bezwaarmaken. Gelden die regels ook onder deze afspraak?
Wanneer zijn er momenten van toetsen of de afspraak kan/zal worden gehaald?
Ik denk 1 januari 2017, want dan is er nog 2 a 3 jaar om - zo nodig - het gat te vullen met de RcR. En dan moet het rijk voorbereidende werkzaamheden doen om nog op tijd te kunnen repareren.
Wat is de juridische waarde van deze afspraak? Weet de Raad van State straks aan welke regels men mag toetsen als er ruzie komt over de uitleg van deze afspraak. Die rechter zal al snel niet-bevoegd zijn als je niet oppast.
Het maken van deze vage afspraak toont voor mij aan dat het rijk geen kans zag om goed te communiceren met IPO en VNG over de RcR. Ik vind het een bewijs van onvermogen.
Het is gebruikelijk dat je niet in een windpark mag varen, maar het zou juist de waarde van de beleving van het varen verhogen als je wel in een windpark mag varen, en daarbij binnen specifieke trace's moet blijven.
Daar is zelfs een wedstrijd van te maken
Overigens gaat het de provincies alleen lukken als ze burgers het voordeel gunnen van de windparken op het land. Bedrijven zijn gewend, dat ze als een soort cowboy te keer kunnen gaan, en hoge ontwikkeelkosten kunnen maken, omdat er zo veel subsidie op windenergie zit.
Burgers hebben recht op korting op de energie belasting, daardoor kunnen zij windparken zonder subsidie bouwen.
Schaf die SDE daarom maar af.
Dan zijn burgers essentieel voor de bouw van windparken en hebben ze voldoende invloed om mooie en voor hen acceptabele windparken te bouwen.
Lokale overheden zullen hun burgers nog wel moeten helpen. Net zoals ze bestemmingsplannen maken voro woonwijken, waar burgers uiteindelijk kavels bouwgrond kopen
Zo kopen burgers straks een kavel vaneen windpark, in de vorm van een stukje windmolen van 1000 tot 3000 EUR in een groter windpark.
Dat stukje windpark levert hen dan stroom voor 2 tot 5 cent per kWh, zonder SDE