Haarlem onder vuur om gladheidsbestrijding
Het gaat maar om één man, met een dubbele beenbreuk. Eigenlijk wil hij alleen een beetje aandacht, en een vergoeding voor de buskaartjes van zijn zus. Maar het nieuws dat iemand hen aansprakelijk stelt wegens gebrekkige gladheidsbestrijding, komt hard aan bij de gemeente Haarlem.
Klein relletje
Peter de Boo heet hij, en hij is postbode. Toen hij na een slippartij op een zebrapad twee weken in het ziekenhuis belandde, belde hij de fractievoorzitter van de SP. Die raadde hem aan een claim in te dienen en speelde het door aan het Haarlems Dagblad. ‘Gemeente aansprakelijk voor valpartij door gladheid’ kopten die. Een klein relletje was geboren.
Want het is niet de eerste keer dat de krant ze dwars zit, klaagt woordvoerder Edwin Bakker. ‘Ze hebben de hele winter bijna dagelijks over de gladheidsbestrijding geschreven. En heel subjectief. Op het laatst publiceerden ze zelfs een emailadres en telefoonnummer waar burgers klachten konden indienen.’
Gladheidsbestrijdingsprijs
Dat is vooral zo oneerlijk, vervolgt hij, omdat Haarlem haar zaakjes goed voor elkaar heeft waar het gladheidsbestrijding betreft. Ja, nú hebben ze problemen met de zouttoevoer. Net als veel andere gemeenten. ‘We hebben de afgelopen dertig jaar niet zo’n gladde winter gehad.’ Maar de afgelopen weken had Haarlem zout waar dat in andere gemeenten ontbrak. Uitvoerder Spaarnelanden had daartoe een contract met een zoutleverancier. En Haarlem wil zich niet op de borst kloppen, maar ‘eind 2008 hebben we nota bene de Gladheidsbestrijdingsprijs van de Koninklijke Vereniging voor Afval- en Reinigingsmanagement gekregen.’
Aandacht belangrijker dan geld
Heeft de gemeente de man om wie het gaat eigenlijk gesproken? Dan had ze kunnen horen dat Peter de Boo helemaal geen advocaat in de arm heeft genomen. ‘Dan moet ik de deur uit en dat kan nou niet’, verklaart de postbode. Het bedrag dat hij van de gemeente eist, kan hij niet noemen. ‘Eigenlijk vind ik aandacht belangrijker dan geld. Alleen de ov-kosten van mijn zus, die me elke dag komt verzorgen, wil ik verhalen op Spaarnelanden. En eventueel mijn eigen bijdrage voor de thuiszorg.’
Bloemetje
Nee, de gemeente heeft alleen gecommuniceerd via de juridische afdeling en de afdeling voorlichting. Misschien doet een bloemetje wonderen? Geconfronteerd met deze suggestie, lijkt de gemeentewoordvoerder even uit zijn evenwicht. Praten gebeurt ook wel in dit soort gevallen, geeft hij toe. Maar een formele brief is ook nodig. Want ‘je moet natuurlijk oppassen dat je geen precedenten schept.’
Peter de Boo heet hij, en hij is postbode. Toen hij na een slippartij op een zebrapad twee weken in het ziekenhuis belandde, belde hij de fractievoorzitter van de SP. Die raadde hem aan een claim in te dienen en speelde het door aan het Haarlems Dagblad. ‘Gemeente aansprakelijk voor valpartij door gladheid’ kopten die. Een klein relletje was geboren.
Want het is niet de eerste keer dat de krant ze dwars zit, klaagt woordvoerder Edwin Bakker. ‘Ze hebben de hele winter bijna dagelijks over de gladheidsbestrijding geschreven. En heel subjectief. Op het laatst publiceerden ze zelfs een emailadres en telefoonnummer waar burgers klachten konden indienen.’
Gladheidsbestrijdingsprijs
Dat is vooral zo oneerlijk, vervolgt hij, omdat Haarlem haar zaakjes goed voor elkaar heeft waar het gladheidsbestrijding betreft. Ja, nú hebben ze problemen met de zouttoevoer. Net als veel andere gemeenten. ‘We hebben de afgelopen dertig jaar niet zo’n gladde winter gehad.’ Maar de afgelopen weken had Haarlem zout waar dat in andere gemeenten ontbrak. Uitvoerder Spaarnelanden had daartoe een contract met een zoutleverancier. En Haarlem wil zich niet op de borst kloppen, maar ‘eind 2008 hebben we nota bene de Gladheidsbestrijdingsprijs van de Koninklijke Vereniging voor Afval- en Reinigingsmanagement gekregen.’
Aandacht belangrijker dan geld
Heeft de gemeente de man om wie het gaat eigenlijk gesproken? Dan had ze kunnen horen dat Peter de Boo helemaal geen advocaat in de arm heeft genomen. ‘Dan moet ik de deur uit en dat kan nou niet’, verklaart de postbode. Het bedrag dat hij van de gemeente eist, kan hij niet noemen. ‘Eigenlijk vind ik aandacht belangrijker dan geld. Alleen de ov-kosten van mijn zus, die me elke dag komt verzorgen, wil ik verhalen op Spaarnelanden. En eventueel mijn eigen bijdrage voor de thuiszorg.’
Bloemetje
Nee, de gemeente heeft alleen gecommuniceerd via de juridische afdeling en de afdeling voorlichting. Misschien doet een bloemetje wonderen? Geconfronteerd met deze suggestie, lijkt de gemeentewoordvoerder even uit zijn evenwicht. Praten gebeurt ook wel in dit soort gevallen, geeft hij toe. Maar een formele brief is ook nodig. Want ‘je moet natuurlijk oppassen dat je geen precedenten schept.’
Reacties: 1
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.