Gemeenten buiten Randstad niet klaar voor Airbnb

Het delen van woningen via woonplatformen als Airbnb is niet langer voorbehouden aan de grote steden. Het verhuren van woonruimte als vakantiewoning neemt buiten de Randstad een grote vlucht, maar gemeenten daar hebben nog nauwelijks beleid ontwikkeld. Dat blijkt uit onderzoek van de Utrechtse sociaal-geograaf Egbert van der Zee.

Maatregelen

In de grote steden heeft men al veel langer ervaring met woningplatforms en zijn inmiddels verregaande maatregelen genomen om de negatieve effecten ervan tegen te gaan. Inmiddels ligt in de steden de verhuur via platforms zo goed als stil vanwege corona, maar dat geldt niet voor de gemeenten buiten de Randstad, ziet Van der Zee. ‘Veel gemeenten in Zeeland en in het Noorden en Oosten van het land zien juist een toename in het aantal gereserveerde nachten. Ook in Limburg en langs de Noordzeekust zijn gemeenten met een toename te vinden.’ Inmiddels staat gemeenten als Veere en Schouwen-Duiveland in de top 10 van gemeenten met de meeste gereserveerde overnachtingen.

Kantelpunt

Overigens was die groei buiten de grote steden volgens Van der Zee al langer, ook voor corona, aan de gang. ‘Vorig jaar kon je het al duidelijker terugzien in de cijfers maar dit jaar was echt het kantelpunt.’ Op zich kan de verhuur positieve effecten hebben op de economie voor deze regio’s. ‘Tegelijk kan het ook negatieve effecten hebben op de leefomgeving en sociale samenhang, en kan het voor overlast zorgen voor omwonenden.’

Stadspromotie

Volgens Van der Zee is het goed om daarom te kijken wat er in steden als Amsterdam werkte, en wat niet.  Maar veel gemeenten komen nog niet veel verder dan toeristische stads- of dorpspromotie. Maar dat is iets anders dan beleidsontwikkeling. ‘De ervaring leert dat in de grote steden beleidsingrepen nauwelijks effect hebben gehad op de vraag naar en het aanbod van deelwoningen, en dat er op een gegeven moment drastische maatregelen nodig zijn om de negatieve effecten van het woningdelen in te dammen. Dit laat zien dat het ook voor de rest van Nederland tijd is om beleid te maken rondom deze ontwikkelingen.’