Brabant hoopt samenwerking op platteland te behouden

De provincie Brabant ‘houdt goede hoop dat de diverse beleids-  opsporings- en handhavingdiensten in het buitengebied de komende jaren zullen blijven samenwerken. Een aantal gemeenten heeft aangekondigd zich uit het informele samenwerkingsverband te willen terugtrekken.

Samen sterk

Drie jaar geleden startte de provincie samen met gemeenten, waterschappen en betrokken private organisaties in Zuid-Oost Brabant  het experiment ‘Samen Sterk in het Buitengebied’. De bedoeling hiervan was om een einde te maken aan de versnippering van controle en handhaving op het platteland. Een veelheid van instanties sloot zich  aan om illegale zaken beter te kunnen aanpakken.

Vuilnis op de wal, vuilnis in het water
‘Het was een beetje zo dat elke dienst zijn eigen zaken op orde hield, maar dat de samenwerking ontbrak’, aldus woordvoerder Rik van Druten van de provincie.  'Lag er vuilnis op de wal, dan was het van de terreinbeheerder, schopte die het in het water dan moest het waterschap het opruimen. Dat maakt de aanpak van misstanden niet altijd makkelijker’.

Oren en ogen

In het samenwerkingsverband fungeren de diverse diensten nu als elkaars oren en ogen. ‘Ziet iemand van de provincie opvallende vrachtwagens het bos in rijden, dan belt hij zijn collega van Staatsbosbeheer en vice versa’, legt Van Druten de voordelen uit. De pakkans bij afvaldumping, illegale motorcross, het uitrijden van mest en andere zaken die niet door de beugel kunnen is hierdoor sterk toegenomen.

Wegens succes uitgerold

Niet voor niets werd de proef na een korte tijd door hele provincie uitgerold. Toch kondigden Nuenen, Oirschot en Son en Breugel onlangs niet meer te willen meedoen. Het project zou hen meer kosten dan het opbrengt. ‘Ze betalen een paar duizend euro, maar de opbrengsten van eventuele boetes komen niet aan de gemeenten ten goede’, legt Van Druten uit. ' Nu alle budgetten onder druk staan stappen willen zij eruit stappen ‘

Verloedering dreigt

Hij hoopt echter dat het vertrek niet door gaat. ‘Op korte termijn besparen ze een paar duizend euro, op langere termijn dreigt verloedering van het buitengebeid en komt de rekeing dubbel bij de gemeenten terug’.