Bouw van zeker 25 windmolenparken op losse schroeven
De bouw van zeker 25 windmolenparken staat op losse schroeven na een recente uitspraak van de Raad van State, zo meldt dagblad Trouw.
De bouw van zeker 25 windmolenparken staat op losse schroeven na een recente uitspraak van de Raad van State, zo meldt dagblad Trouw.
Milieutoetsen
Langzaam wordt duidelijk welke gevolgen een recente uitspraak van de Raad van State zal hebben voor de bouw van windmolenparken in Nederland. Zeker 25 plannen voor dergelijke parken, waarvan de onderdelen en technische tekeningen al klaar liggen, lopen het risico voorlopig geen doorgang te kunnen vinden omdat essentiële milieutoetsen ontbreken.
Uitspraak
Eind juni dit jaar bepaalde de Raad van State dat het kabinet in landelijke normen die gelden voor de bouw van windmolens ten onrechte geen rekening heeft gehouden met de effecten die de molens op het milieu hebben. Die effecten moeten alsnog goed worden onderzocht. Het besluit van de hoogste bestuursrechter gaat over een windpark in Delfzijl, maar direct was duidelijk dat deze uitspraak ook gevolgen kan hebben voor andere windenergieprojecten.
Vergunningen
Nu blijkt dat met de bouw van in ieder geval 25 windmolenparken door de uitspraak van de RvS waarschijnlijk niet kan worden gestart. Bouwers van windmolenparken die al een definitieve vergunning hebben, hoeven zich geen zorgen te maken. De uitspraak van de Raad van State heeft uitsluitend gevolgen voor bedrijven die voornemens waren een park te bouwen maar nog niet alle vergunningaanvragen rond hebben. ‘Dit is een serieuze zaak’, reageert een woordvoerder van de brancheverenigingen van windenergiebedrijven, NWEA in Trouw. Toch wil de sector niet te geschokt overkomen. ‘De uitspraak geeft vooral onzekerheid, of financiële schade optreedt moet blijken.’
Reacties: 30
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Verbazingwekkend dat, met alle wereldwijde alarmerende branden en overstromingen, nu ook dicht bij huis, er individuen zijn die lak aan het collectieven belang hebben. Solidariteit is ver te zoeken.
We zouden eens een vergelijking tussen stads- en plattelandsbewoners op dienen te stellen over de risico's waar stadsbewoners aan bloot staan en die waar plattelandsbewoners aan bloot staan. Geluid, luchtkwaliteit, verkeer zijn in de stad vele malen hoger dan op het platteland. Stedelingen fietsen meer en meer, het platteland blijft de auto gebruiken. Tel daarbij op dat stadsbewoners voorop lopen met initiatieven voor CO² reductie.
In 1950 werd de gemiddelde Nederlander 62 jaar. In 2019 was dat gemiddelde gestegen tot 79 jaar. We worden meer dan 27% ouder in 70 jaar tijd, en ondertussen maar blijven blaten over de kans op vooroverlijden als gevolg van slagschaduw en een zoefgeluid. Dat is niets vergeleken bij het achtergrondgeluid dat permanent in een stad te horen is.
Draai de bewijsplicht om. Laat burgers maar eens aantonen dat hun gezondheid schade oploopt door activiteiten die voor het goed functioneren van de samenleving noodzakelijk zijn.
Erg korte en simplistische zienswijze met een vergelijking stad-platteland.
De gezondheid van de 'enkele' bewoners op het platteland stel je als ondergeschikt aan die van de stedelingen. Je weet misschien wel dat veel stedelingen kiezen voor het platteland.
Bewoners die dicht bij windmolens wonen hebben wel degelijk hinder van deze dingen. Lees de verslagen en onderzoeken maar een goed na of ga anders eens langs bij de bewoners in Nieuw-Beijerland in de Hoeksche Waard. Dan hoor je wel andere dingen. En het zijn echt niet alleen de verhuisde 'stedelingen' die nu steen en been klagen op het platteland.
Qua fietsen moet ik je toch echt uit een droom halen. Weet je dat de meeste middelbare scholieren hier gemiddeld meer dan 10 km (sommige wel meer dan 15km) per enkele reis naar hun school trappen! Vaak in weer en wind. De fietspaden op het platteland worden niet voor niets aangelegd en zeker niet alleen als recreatief fietspad voor stedelingen.
Dat wij als plattelanders vaak de auto gebruiken is vooral een gevolg van slecht of zelfs geheel ontbrekend openbaar vervoer. Door de corona zijn de openbaarvervoerders geraakt in hun inkomsten en nu in gesprek met de provincie om hier wat aan te doen aan de misgelopen inkomsten. Want ook wij plattelanders moeten zoveel mogelijk thuiswerken of mochten niet naar school. Wat denk wat voor oplossingen worden bedacht? Buslijnen schrappen, minder bussen per uur of buslijnen verleggen naar de rand van de dorpen. Dit laatste is vaak 2 tot meer dan 4 km fietsen, of de auto, naar de bushalte. Ja dan krijg je nog minder bewoners in het openbaar vervoer en gaat iedereen de auto gebruiken. Ja dat zijn politieke afwegingen die niet altijd zijn te volgen in het kader van de gigantische milieuproblemen waar we nu met zijn allen mee te maken hebben.
Ik zal maar niet het voorstel doen om de windmolens in de stadsparken te zetten. Er is al genoeg lawaai in de stad zoals je aangeeft dus dat kunnen die stadsbewoners er wel bij hebben. Maar dat zul je geen goede oplossing vinden.
Er zijn heus plaatsen waar je windmolens zonder overlast kwijt kan op het platteland. Maar kijk dan wel goed naar de omwonenden en hou je nationale en Europese wet en regelgeving want anders krijg je juridische procedures met, gelukkig, dergelijke uitkomsten.
Laten we met zijn allen genieten van de alle positieve zaken die het platteland en de stad ons bieden. Om dat zo te houden moeten er wel goede afwegingen maken en niet te vergeten ook overleg en afstemming met de bewoners doen. Niet alleen om de procedure maar om te luisteren en draagvlak te krijgen.
In de steden fietsen niet alleen de scholieren maar ook de volwassenen. Het gaat om de totale impact en om de totale 'last' die burgers dragen om de samenleving in haar totaliteit goed te laten functioneren.
Laten we die 'last' dan maar eens op een rij zetten. Ik voorspel dat de windmolens dan subiet gebouwd worden.
Opwekken van 1 TWh elektra, daar zijn voor nodig:
* 56 windturbines van 5 MW
* 1000-1800 hectare zonnevelden
* 350.000 woningen met zonnedaken
Trek uw conclusie van waar en hoe we de prioriteiten dienen te leggen.
Dank voor je reactie.
Je berekening van wat nodig is was volgens mij niet het punt van je eerdere betoog. Het ging erom dat 'plattelanders niet moeten zeuren'.
Ook hier fietsen natuurlijk volwassenen of dacht je dat deze alleen maar autorijden?
Punt is dat je nog steeds van mening bent dat wij niet moeten zeuren. Ik gaf al aan dat er best plekken zijn te vinden voor een deel van de windmolens maar dan wel rekening houdend met de bewoners, omgeving en wet- en regelgeving. Volgens mij wil je om deze laatste punten heen door ze maar gewoon te plaatsen en de 'plattelanders niet moeten zeuren'.
Een deel kan ook worden gevonden, zoals je aangeeft, door daken van zonnepanelen te voorzien. In de stad is daar ook voldoende oppervlak van aanwezig.
Op het platteland zijn diverse agrarische bedrijven die hun dak benutten voor zonnepanelen en elektra aan het net leveren.
Over het openbaar vervoer zie ik geen reactie van je. Terugdringen van bewoners in de auto vergroot de CO2 en stikstof uitstoot.
Ja in dit geval wel. Maar ook stadsbewoners zeuren als er iets in hun directe omgeving gaat veranderen. Verplaatsing van instellingen voor daklozen, immigranten, sekswerkers, een crematorium (dat vervuilt de lucht!), in Utrecht willen bewoners van een straat dat die in haar totaliteit naar de overkant wordt verschoven, zodat zij meer groen voor de deur krijgen. Ook die burgers komen met de meest ondenkbare bezwaren die vrijelijk, zonder enig toetsbaar bewijs, worden uitgestrooid. Dat frustreert de werking van de democratie meer en meer.
Alle bezwaren sneuvelen uiteindelijk bij de RvS, maar ten koste van veel verspilling van tijd en geld..
Alle 'overwinningen' van burgers bij de RvS hebben betrekking op de bewijslast. Wie de bewijslast heeft in een rechtszaak, die verliest.
Bewezen dient te worden dat er geen gevaar is, dat de gehanteerde methode wel deugt. Burgers hoeven niets te bewijzen, zij mogen alles stellen wat hen voor de voeten komt.
Het gevolg van de 'overwinningen' is slechts dat in de toekomst iedere overheidsbesluit over de openbare ruimte vergezeld gaat met een rapport van pakweg 400 pagina's waarin alle mogelijk in stelling te brengen risico's bij voorbaat worden weerspreken.
Dat is niet de samenleving die ik mij wens.
U zult zich afvragen waar mijn felheid vandaan komt. Ik licht dat toe.
Vooruitlopend op de Omgevingswet heeft VROM/I&M wetenschappelijk onderzoek laten uitvoeren naar de werking van haar wetgeving. Ik was lid van de adviesraad van dit STEM programma.
De adviesraad heeft het ministerie geadviseerd om de nieuwe wet te baseren op 'vertrouwensgedrag'. Ik was mede initiator daarbij.
Vertrouwensgedrag is een van de beginselen van de Omgevingswet geworden. Nadat de 2e en 1e Kamer de wet hadden aangenomen is het vertrouwensbeginsel bij de presentaties naar en voor gemeenten sterk benadrukt. Voor bedrijven betekent dat, dat zij op hun beurt volledig transparant zijn in hun rapportages. Wat de stand van zaken is weet in niet.
Lokale politici en bestuurders hebben, na acceptatie van 'vertrouwensgedrag', inmiddels in Utrecht een volledig andere koers ingeslagen. De gemeente wantrouwt de burger.
Ik ben lid van het wijkplatform Noordoost Utrecht. Daar hebben diverse bewonersgroepen hun bezwaren tegen gemeentelijke plannen gepresenteerd. Hun houding was, wij wantrouwen de gemeente. Bij iedere presentatie werden beweringen gedaan of artikelen aangehaald om de plannen tegen te houden. Van de meeste beweringen wist ik op grond van RIVM data, dat die kant noch wal raakten. Om hun argumenten kracht bij te zetten kwamen groepen met krantenartikelen. Dat was het 'bewijs' dat e.e.a. niet deugde. Er bestaat geen enkele interesse in de inhoud van de achterliggende, al dan niet wetenschappelijke, rapporten. In de meeste gevallen zijn het rapporten die door belangengroeperingen zijn opgesteld.
Vertrouwensgedrag werkt louter en alleen als dat wederzijds is.De burger dient de overheid te kunnen vertrouwen, zich de materie eigen te maken, en de overheid dient de burger serieus te nemen.
In Utrecht, en naar ik aanneem, in veel andere gemeenten is het beginsel van het vertrouwensgedrag failliet. Dat is zeer zorgwekkend, het impliceert een diepe vertrouwenscrisis tussen burgers en overheid waar het over het inrichten van de openbare ruimte gaat.
Bouw van de voor de energietransitie noodzakelijke infrastructuur loopt 5 tot 7 jaar vertraging op als gevolg van deze vertrouwenscrisis. Dat acht ik onverantwoord.
Nu begrijp ik het nog niet. Nu komt het argument van vertrouwensgedrag naar voor. Dan begrijp ik weer wel waarom de bewoners tot aan de RvS gaan en hier ook vaak winnen/gelijk krijgen. Referent aan de windmolens in Nieuw-Beijerland waren gemeente en bewoners het eens dat de aangewezen locaties door de provincie niet goed waren en overlast zouden gaan geven. De provincie heeft uiteindelijk de zaak overgenomen van de gemeente, omdat deze het bestemmingsplan niet wilde goedkeuren. Provincie heeft dus alles overruled en nu staan de windmolens er met als argument we moeten de energietransitie halen. Ook afspraken die met de exploitant zijn gemaakt om overlast/hinder op te lossen wordt maar deels aan voldaan. Helaas blijkt dan dat de bestuurders niet thuis zijn om te zorgen dat de bewoners van hun slechtere leefomgeving afkomen. De bewoners zitten nu met de problemen en ja dan verlies je dus het vertrouwensgedrag wat zo belangrijk is. Maar dat gebeurd steeds doordat lokale en hogere overheden niet luisteren en mee willen denken met de bewoners en organisaties.
Opnemen in een wet die steeds wordt uitgesteld is een en handelen naar is twee. Hoop echt dat er bestuurders komen die dit tij weten te keren en we weer in overleg met elkaar tot de beste oplossing komen. Dus ook aan de energietransitie kunnen werken.
Gelukkig zijn we een rechtstaat en is dat, op dit moment bijna de enige mogelijkheid, om plannen te laten toetsen. En ja dat kost tijd aan de voorzijde voor overleg en afstemming maar is winst door het achterwege blijven van juridische stappen.
Aber umgekehrt gilt auch: Je klarer die moralische Legitimation einer Regierung — desto größer ihre Fähigkeit, auch in kritischen Situationen die Bürger innerlich für die Regierungshandlungen aufzuschließen und zu gewinnen. Ich füge hinzu: In dem Wort Glaubwürdigkeit steckt das gewichtige Wort „Würde". Unsere Demokratie braucht Würde. Für einen großen Teil der jungen Generation ist die Glaubwürdigkeit wichtiger Institutionen gegenwärtig stark gefährdet". Tijdloos inzicht.
Dat is een citaat van een jurist van een gemeente. Uiteindelijk wordt het besluit zodanig geformuleerd en onderbouwd dat de RvS de bezwaren van burgers afwijst.
Ook het RvS arrest over het ontbreken van een voldoende onderbouwing van de invloed van geluid op de gezondheid, leidt tot het zodanig onderbouwen van het besluit, dat die windmolens uiteindelijk toch gebouwd worden. De RvS heeft dat bewust open gehouden.
Nu praat u onzin. De RvS maakt als volgt de uitspraak bekend:
Europees recht dwingt tot milieubeoordeling voor windturbinenormen
De RvS heeft geconstateerd dat die beoordeling niet heeft plaats gevonden en heeft gelijk aangegeven hoe dat manco, zelfs door gemeenten, kan worden ingevuld.
Het gaat niet om wetgeving, maar om het niet uitvoeren van een toets.
In 2018 publiceerde het RIVM een studie over geluidshinder in de openbare ruimte. Voor windturbines werd daar het volgende geschreven:
De BR-relatie tussen geluid van windturbines en ernstige hinder
Helaas is het Guski et al. [19] niet gelukt om in hun evidence review voor de associatie tussen geluid van windturbines en ernstige hinder een nieuwe BR-relatie af te leiden. In plaats daarvan maakte de WHO bij het afleiden van de BMD gebruik van de resultaten van 4 studies waarin de relatie tussen geluid van windturbines en ernstige hinder is onderzocht. Het ging om twee Zweedse studies [87, 88], een Nederlandse studie [86, 138] en een Japanse studie [139]. In 2008 hebben Janssen et al [85] de resultaten van de Zweedse en Nederlandse studies gecombineerd tot een BR-relatie. Omdat de resultaten van de Japanse studie [139] te veel afweken van de resultaten van de andere drie studies, hebben Guski et al [19] er in hun evidence review over hinder voor gekozen om de resultaten van de vier studies niet met elkaar te combineren door middel van een meta-analyse. Daarom is vooralsnog geen algemeen toepasbare BR-relatie beschikbaar. Om toch een BMD, en dus gezondheidskundige advieswaarde af te leiden, heeft de WHO beide relaties over elkaar gelegd en bepaald bij welk geluidniveau 10% van de populatie ernstig was gehinderd. Dit was bij 45 dB (Lden) het geval.
45 dB is een zeer lage geluidsbelasting, de geluidsdruk is verwaarloosbaar. Lees mee op: https://nl.wikipedia.org/wiki/Decibel_(eenheid)# …
Een stofzuiger scoort daar 70 dB. Coolblue noemt een stofzuiger die minder dan 60 dB produceert stil:
https://www.coolblue.nl/advies/geluidsniveau-sto …
Het ervaren van last, is in Nederland enorm doorgeslagen. In een nota over geluidsbelasting in Utrecht stonden 2 overzichtskaarten. Een kaart met het gemeten geluid en een kaart met de ervaren geluidsoverlast. Tussen die 2 kaarten bestond nul overlap, niets, niente. Dat is op vrijwel alle omgevingsdossiers van hetzelfde laken een pak.
Het verzet tegen de infrastructuur voor de energietransitie is een grote bedreiging voor het realiseren van de klimaatdoelstellingen. De EU doelen overstijgen die van het Klimaatakkoord ook nog eens. En dan wijzen deskundigen erop dat de 55% reductie van de EU nog steeds niet voldoende is.
Dat is dan volkomen helder. Plattelandsbewoners mogen meer eisen dan stadsbewoners. Dat is precies het punt dat ik aansnijdt. Solidariteit hoeven we van de uit de stad gevluchten duidelijk niet te verwachten.
Dit begint een vervelend gesprek te worden. U citeert 64.1 niet juist en u slaat geen acht op de overwegingen 65 en 66. De bepalingen op grond waarvan, zonder wetswijziging, alsnog afgifte van een vergunning mogelijk is. Ook negeert u de uitspraak van de Raad dat het college in de gelegenheid is het het verzuim te herstellen of een ander besluit te nemen.
U neemt een loopje met de waarheid. En dat is nou precies wat veelvuldig gebeurt als burgers omgevingsbesluiten aanvechten. Om met het uitstekende citaat van Wijsman te zeggen: De geloofwaardigheid van burgers wordt aangetast. Geloofwaardigheid werkt namelijk alleen als dat wederkerig is.
65. Het ontbreken van een milieubeoordeling op grond van de SMB-richtlijn voor de windturbinebepalingen betekent niet dat aanpassing van de bestreden besluiten niet meer aan de orde kan zijn. Als de regering en de minister voor de windturbinebepalingen alsnog een deugdelijke planmilieueffectrapportage verrichten en de windturbinebepalingen handhaven of aanpassen, dan kan en mag de raad voor zijn standpunt over de ruimtelijke aanvaardbaarheid van het bestemmingsplan opnieuw bij die (aangepaste) bepalingen aansluiten. De Afdeling wijst erop dat er ook andere mogelijkheden zijn. De raad is namelijk niet verplicht om bij zijn beslissing over de goede ruimtelijke ordening bij de windturbinebepalingen aan te sluiten. Hij kan er ook voor kiezen om door hem gekozen normen te hanteren. Die normen moeten dan wel zijn voorzien van een actuele, deugdelijke, op zichzelf staande en op de aan de orde zijnde situatie toegesneden motivering. In dit verband tekent de Afdeling aan dat daarbij niet zonder meer kan worden teruggevallen op de motivering die door de regering en de minister is gegeven aan de windturbinebepalingen. Zo’n terugval miskent namelijk, zoals onder 64.1 is overwogen, dat niet is gegeven dat die normen na het uitvoeren van een milieubeoordeling materieel niet zullen wijzigen. Aangezien de raad het voornemen kenbaar heeft gemaakt om het mogelijke gebrek in het besluit tot vaststelling van het bestemmingsplan vanwege het gebrek in de totstandkoming van de windturbinebepalingen te willen herstellen, ziet de Afdeling aanleiding om de raad met toepassing van een bestuurlijke lus op grond van artikel 8:51d van de Awb daartoe in de gelegenheid te stellen.
66. De Afdeling zal ook het college de gelegenheid geven om de gebreken in de omgevingsvergunning te herstellen. Mocht de raad ervoor kiezen om het gebrek in het bestemmingsplan te herstellen, dan kan dat herstelde bestemmingsplan in zoverre de grondslag vormen voor de omgevingsvergunning op grond van artikel 2.1, eerste lid, en onder a, van de Wabo. Voor de omgevingsvergunning op grond van artikel 2.1, eerste lid, en onder e, van de Wabo geldt dat het college vanwege het ontbreken van een milieubeoordeling niet meer kan terugvallen op de rechtstreeks werkende windturbinebepalingen. Deze bepalingen moeten hier vanwege het geconstateerde gebrek buiten toepassing worden gelaten. Dit betekent dat de betrokken milieuaspecten waarop de windturbinebepalingen betrekking hadden, moeten worden beoordeeld met inachtneming van artikel 2.14, eerste lid, van de Wabo. Voor zover het belang van de bescherming van het milieu dat vereist, moeten over die milieuaspecten voorschriften in de omgevingsvergunning worden opgenomen of moet de omgevingsvergunning worden geweigerd. Zolang de milieubeoordeling van de windturbinebepalingen niet heeft plaatsgevonden en de (aangepaste) windturbinebepalingen hier niet mogen worden toegepast, staat artikel 2.22, vijfde lid, van de Wabo niet aan het opnemen van voorschriften in de omgevingsvergunning in de weg.
CONCLUSIE
67. Zoals onder 65 en 66 is overwogen zal de Afdeling de raad en het college op grond van artikel 8:51d van de Awb opdragen de onder 49 en onder 60 genoemde gebreken binnen 26 weken te herstellen of een ander besluit te nemen. Deze uitspraak is daarom een tussenuitspraak, waardoor de procedure nog niet ten einde is.
68. Een gewijzigd of nieuw besluit dient op de wettelijk voorgeschreven wijze te worden bekendgemaakt en medegedeeld.
69. In de einduitspraak zal worden beslist over de proceskosten en de vergoeding van het betaalde griffierecht.
Beslissing
De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:
draagt de raad van de gemeente Delfzijl, nu gemeente Eemsdelta, en het college van gedeputeerde staten van de provincie Groningen op om binnen 26 weken na de verzending van deze uitspraak:
a. met inachtneming van wat is overwogen onder 49 en onder 60 de gebreken in het besluit van 25 juni 2020 waarbij het bestemmingsplan "Windpark Delfzijl Zuid Uitbreiding 2020" is vastgesteld en de gebreken in het besluit van 30 juni 2020 waarbij de omgevingsvergunning is verleend te herstellen, of een ander besluit te nemen en
b. de Afdeling en de andere partijen de uitkomst mede te delen en eventueel gewijzigde of andere besluiten op de wettelijk voorgeschreven wijze bekend te maken en mede te delen.
Aldus vastgesteld door mr. W.D.M. van Diepenbeek, voorzitter, en mr. G.T.J.M. Jurgens en mr. J. Gundelach, leden, in tegenwoordigheid van mr. M. Scheele, griffier.
Uitgesproken in het openbaar op 30 juni 2021
Want wat er nooit bij verteld word, is dat voor iedere nieuwe windmolen en een oude gesloopt moet worden,anders zou namelijk blijken dat die kolencentrales en geplande kerncentrales nergens voor nodig zijn.
EN weet u wat er gebeurd met de niet te recyclen rotorbladen, geconstrueerd uit verschillende gedeeltelijk bij verbranding extreem giftige polymeren ???
Dat dacht ik al wel, dat u daar geen idee van heeft...
Welnu, die mogen omdat het niet te recycleren giftig afval is (voora door de harsen/lijmen waar deze composietmaterialen mee verlijmd worden) mogen ze niet naar de afvalverbranding !
Daar zouden immers alle toelaatbare milieugrenzen qua uitstoot direct in veelvoud overschreden worden.
Uiteraard heeft de firma list en bedrog onder aanvoering van Mark Rutte hier een achterdeurtje voor gemaakt, bij Heidelberg (nee niet de plaats...) het grote Kartel dat alle Cementindustrie heeft opgekocht, dus ook de ENCI worden namelijk alle door milieuregels van verbranding uitgesloten vormen van chemisch afval, geherdefinieerd.
U begrijpt niet goed wat ik schrijf?
Dat verbaasd me niets, ik kon het ook niet geloven toen ik het ontdekte, zolang het als Chemisch Afval gecategoriseerd is, zou het opgeslagen moeten worden,maar daar is nergens plek voor, en zou ook de grootschalige kapitaalvernietiging en het milieubedrog zichtbaar worden.
Dus wat doet de BV van Rutte dusm, die laat de Composietmaterialen versnipperen, en bied dat aan als "Alternatieve brandstof" voor Cementovens.
En zo word toxisch afval, met een pennestreek opeens geherdefinieerd tot in ieders oren milieuvriendelijk klinkende "alternativ Fuel"
Greenwashing van chemisch afval, en ook chemisch afval uit Universitair Medische Centra gaat zo gewoon de ongefilterde cementoven in.
De onderstaande link, klinkt zo prachtig, maar wat er in Visé gebeurt zorgt voor een spectaculaire toename van CARA klachten in de omgeving, en bij tijd en wijle Salpeterzure Regen, die Rode dakpannen op Limburgse huizen oplost en zo de goot felrood kleurt :-(
https://www.bayerischer-wald.de/Urlaubsthemen/Na …
Ik stop hiermee. U kunt zelf constateren dat de tekst die u citeert als zijnde 64.1 niet identiek is aan de tekst 64.1 in de uitspraak.