De laatste tijd krijg ik steeds meer de neiging om het thema Grondbeleid en duurzaamheid: prille liefde?voor te stellen aan een andere goede vriend van mij, meneer gebiedsontwikkeling. Het lijkt alsof zij elkaar niet kennen. Waarom zie ik anders zoveel ontwikkelingen zonder hoge duurzaamheidsambities? Waarom werkt bijna elke gemeente aan duurzaamheidsbeleid, zonder dit direct te vertalen naar grondbeleid?

Dit bijna 80 jaar oude liedje is inmiddels al vele malen gecoverd. Het liedje gaat over de liefde, maar ik heb altijd een vrij negatieve associatie bij de titel. Het doet mij wat egoïstisch aan, terwijl het liedje zelf best wel leuk is. Ik zou dit nummer graag even misbruiken en het projecteren op een actuele ontwikkeling. Volg je mij nog?

SimCity, wie kent het niet? In ieder geval zullen veel mensen met een passie voor ruimtelijke ordening net als wij ooit hun eigen stad gecreëerd hebben. In het begin een overmaat aan stations, powerplants op de verkeerde plaats en om de dag een natuurramp, maar later toch serieuzer met oog voor de effecten van bepaalde handelingen. Want is het niet fascinerend om onze leefomgeving in te richten en daar de effecten van te zien? Een harmonieuze balans van veel verschillende functies die naast en door elkaar bewegen maken een stad tot wat het is.